وقایع سیاسی اخیر در ایران بسیار پر فراز و نشیب بوده و مشکلات معیشتی را در کانون توجه عموم قرار داده است.
در چند دهه اخیر، کشور تغییرات سیاسی عمده ای را تجربه کرده است.
در ماه‌های اخیر، ایران شاهد افزایش چشمگیر تورم و اعتراضات بوده زیرا شهروندان به طور فزاینده‌ای از سیاستهای جمهوری اسلامی ناامید شده‌اند.
افزایش تورم که با کاهش قدرت خرید همراه شده ،به ویژه بر معیشت توده ها تأثیر گذاشته است
به درستی مشکلات تورم و مشکلات معیشتی که برای ایرانیان روزمره ایجاد می کند بارها توسط مردم به عنوان عوامل اصلی نارضایتی عمومی ذکر شده ،اگرچه اقتصاد ایران در حال حاضر تحت فشار تحریم‌ها دست و پنجه نرم میکند، اما دورنمای تورم بیشتر در سال آینده احتمالاً درد اقتصادی را عمیق‌تر خواهد کرد.
این بدان معناست که سرکوب ها جمهوری اسلامی شدید تر می شوند باید برای زنده ماندن به اقدامات ناامیدکننده یا قهر آمیز متوسل شویم که می تواند منجر به جلو گیر از جنایت، فقر و بی ثباتی اجتماعی شود. علاوه بر این، فقدان آزادی سیاسی منجر به فقدان آزادی اقتصادی و محدود شدن توانایی افراد برای کار و کسب معیشت است فقدان خدمات اجتماعی و کمک به طبقات پایین برنامه سال جدید دولت است یک دولت مردمی باید رفاه شهروندان را بیش از هر چیز در اولویت قرار دهد و بر امداد رسانی و کمک به نیازمندان تمرکز کند.
تخصیص بودجه های کلان به تبلیغات اسلامی و سپاه بسیار ناپسند و ضد مردمی است در این وضعیت بد اقتصادی ایران که هر روز به محرومین و فقرا در ایران اضافه میشه بودجه های کلان برای تبلیقات اسلامی و سپاه داده می شود بی آنکه به طبقات پایین احمیتی داده شود در این فضا سیاسی که ضرورت احیای جنبش کارگری و بسیج نیروهای آن شدیدتر می شود و با میلیون ها کارگر و زحمتکش می تواند کشور را در مسیر درست هدایت کند و آینده ایران را بر مبنای محکم تری قرار دهد.
تشکل های کارگری در ایران نقش مهمی در کمک به پیروزی مردم ایران در انقلاب 1979 علیه رژیم شاه داشتند.
سندیکاهای کارگری مانند شرکت ملی پالایش نفت و گاز ایران با اعتصابات و اعتراضات گسترده توانستند پس قدرت تشکل های کارگری را بایدی و ضروری این خیزش مردمی می دانم.
