د.حقیقی
جنبش ما یک جنبش آزادیخواهیست و در برنامه و سیاست ما مسئله زنان جایگاه ویژه ای دارد. حرکت ما باید برای چیرگی بر ضعف ها و پراکندگی اش خود را نوسازی کند. و این امر در اولین اولویت کاری ما قرار میگیرد. برای این امر باید درسهای مثبت و منفی تاریخ خود و بخصوص تاریخ مبارزه برای آزادی زن را دوباره مرور و نقاط مثبت آنرا جذب کنیم.
باید به تجزیه و تحلیل تغییراتی که در جهان و در کشورهای مختلف به خصوص در ایران رخ داده بپردایم و راهکارها و تحلیلهای جامع تری روبه مخاطبان خود ارائه دهیم. یکی از مولفه های مهم این حرکت و این نوسازی در سیاست و در اهداف ما، دور ریختن خطها و گرایشات غلط در زمینه مسئله زنان است. برای این نوسازی، لازم است که حرکت ما وجنبش رهایی زنان در عین افتخار به نقات قوت خود در مبارزه اش باید بخود نقد کند.
بدون تردید زمانی جنبش رهایی زنان در ایران، پیشروترین نیروی اجتماعی در جبهه مبارزه بود. اما امروز بعداز گسست و فرازونشیبهای بسیار چنین ادعایی را نمیتوان کرد. آنزمان جنبش کمونیستی فعال و دارای رهبران عملی و انقلابی بود که متاسفانه حالا در میدان مبارزه در صف آزادی زن کمتر دیده میشود. هدایت و رهبری آزادی واقعی زن بر عکس واقعیت تاریخی گذشته ، امروزها بیشتر در دست جنبشهای دست راستی، ملی -اسلامی، ناسیونالیستی و رفرمیستها است، تا تحت هژمونی و رهبری کمونیستها و سوسیالیستها و رهبران کارگری. این تناقض و وارونگی بزرگی است باید رفع نمود. این معضل بخصوص در شرایطی که یک رژیم مذهبی و زن ستیز در ایران حاکم است، برای جنبش ماضررمند است .
این عقب ماندگی و چنین گسست هایی اگر چه ناشی از فشار سنت و سیاست و فرهنگ جامعه سرمایه داری و نظام اسلامی است که زن را دراشکال مختلف از سیاست و مبارزه و خود آگهی طبقاتی عموما کنار زده است تا بدون مقاومت بردگی و نابرابری زن را تداوم بخشند، اما از یک طرف دیگر به دلیل آن است که جنبش کمونیستی ایران خود دچار بحران و انشعابات و بازگشت به خط سیاسی – پوپولیستی و نا روشن همچنین در برخورد به پدیده زن و آزادی آن به عنوان یک جنبش طبقاتی و متعلق به جنبش طبقه کارگر باید دید. و متاسفانه تا به حال هم نتوانسته ایم خود را دوباره سازمان دهیم و رهبران جدیدی را در جنبش خود پرورش دهیم.
باید امروزو در فعالیت عملی خود درآینده و در درون حزب سوسیالیست انقلابی ایران عالیترین تئوریها و پیشرفتهای جنبش کمونیستی در همه جای این کره خاکی را زیرآواربیرون آورده وبه آگاهی تمام کسانی که خود را کمونیست و مبارزو انقلابی میدانند تقدیم وارائه دهیم . اما نوسازی در زمینه مسئله زنان صرفا از طریق آموزش تئوریکی نمی تواند انجام شود. بلکه در گرو دامن زدن به یک مبارزه عملی در بین توده های مبارز و جلو آمدن نسل دیگری از رهبران جنبش آزادی زن در حزب و بیرون حزب، و فقط از این راه میتوان به یک مبارزه واقعی امیدوارو خوشبین بود.
جنبش سوسیالیستی رهایی زن در جامعه میتواند محرک این تحول باشد، میتواند حزب خودش، حزب سوسیالیست انقلابی ایران را نیز به یک سنگر محکم برای جنبش رهائی زن تبدیل کند و پرچم و افق پیشرو، سکولار و سوسیالیستی را از این طریق به پرچم و افق کل جنبش آزادی زن در جامعه تبدیل نماید.
امروز ایران بار دیگر در چهار راه حوادث تاریخی قرار گرفته است. تحولات سیاسی بزرگی در پیش است. پس باید پیش رفت تا بتوان سکان مبارزه را در دست گرفت و به سوئی آزادی زن و برابری و سوسیالیسم رهنمون کرد.
سرنوشت سیاسی مبارزه طبقاتی وابسته به نقشی است که جنبش کمونیستی در همه عرصه های مبارزه ایفا میکند. جنبش رهایی زن بدون نوسازی و کارعملی و مبارزه ایدئولوژیک نمیتوان بر ضعف و پراکندگی اش فائق آید. بدون شک یکی از مولفه های مهم این نوسازی و این کار عملی که ما در حزب خود خواهان آنیم تصحیح و تکامل خط جنبش کمونیستی نسبت به مسئله زنان و نمایندگی کردن خط سوسیالیستی در جنبش در جامعه است.
ما میدانیم و بر آنیم که تا زمانی که یک زن در جهان تحت ستم باشد، هیچکس بواقع آزاد نیست. پس نمی توان شک کرد که این مسئله صددرصد در مورد جامعه ما هم صدق میکند . ما امروز در حزبی جمع شده ایم که راه برون رفت از همه این مشکلات و مانعهای سر راه رهائی زنان است و برای آزادی و یک دنیای بهتر مبارزه میکند .
ما در این مبارزه شما را فرا میخوانیم و از شما درخواست میکنیم که برای خلاصی از این وضع به صفوف ما رهروان واقعی مبارزه رهایی زنان بپیوندید و همه با هم و در کنار هم جرات صعود به قله آرزوها را به خود دهیم تا بهتر بتوانیم در مبارزه پیش رو موفق و پیروز شویم .
به امید آنروز و به امید موفقیت حزب سوسیالیست انقلابی ایران.
پانزدهم شهریور ٩٦
ششم سپتامبر ٢٠١٧
منتشر شده در شماره ١٤ نشریه سوسیالیسم امروز
ما و جنبش رهائی زن!
