آقای رئیس جمهوری فرانسه
کاخ الیزه55، خیابان فوبورگ سن 
پاریس، 14 سپتامبر 2017 آقای رئیس جمهور
سازمان های ما مایلند توجه شما را به وضعیت آقای رضا شهابی، عضو هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه (ایران) جلب کنند. پس از تحمل 5 سال زندان در گذشته، ایشان دوباره زندانی شده است.
در سال 2010، او به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به شش سال زندان محکوم شده است. تنها «جرم» او دفاع از حق اعتصاب و ایجاد تشکلات سندیکائی مستقل بود.
او که به دلایل پزشکی آزاد شده بود، به رغم توصیه پزشک که زندانی شدن او را مناسب نمی دانستند، در 9 اوت امسال مجبور شد برای گذراندن سه ماه باقی مانده از محکومیتش،خود را به زندان رجائی شهر کرج معرفی کند.
مقامات ایرانی به همین نیز بسنده نکردند. به بهانهء عدم تطابق قانونی آزادی او در سال 2016 به دلایل پزشکی،مقامات زندان یک سال دیگر به دوره زندان او افزوده اند.
برای اعتراض به محکومیت جدید، رضا شهابی به محض ورود به زندان رجائی شهر، دست به اعتصاب غذا زد. شرایطحبس در این زندان بسیار سخت است.
رضا شهابی از مشکلات سلامتی متعددی رنج می برد (مثل نارسائی کلیه، آرتروز شدید که نتیجهء وخامت چهار مهره پشت او ست). در صورت عدم دسترسی به درمان خطر فلجی او وجود دارد.
محکومیت زندان او نقض آشکار حقوق انسانی و کنوانسیونهای سازمان جهانی کار است. در حالی که جمهوری اسلامیایران عضو این سازمان وابسته به سازمان ملل متحد است.
علاوه بر مورد رضا شهابی که ما خواستار آزادی فوریش هستیم، شماری از فعالان سندیکائی دیگر در زندان هایایران می پوسند، از جمله اسماعیل عبدیازکانون صنفیمعلمان و در روزهای اخیر، محمود بهشتی لنگرودی. اینزندانیان با خطر محکومیت های شدید روبرو هستند که اجرای حکم به داوری و تمایل مقامات مسئول وابسته است. از بین آنان، می توان از دو فعال کارگری عضو سندیکایشرکت واحد، ابراهیم مددی و داود رضوی و نیز محمود صالحی، مدافع قدیمی حقوق کارگران ایران نام برد. متاسفانه این فهرست کامل نیست. ما برای ارائه پرونده کامل تر آمادههستیم.
در سال 2014 و 2015، دو مسئول سندکائی در زندان فوت کردند. در هر اول ماه مه، تعداد زیادی محکوم می شوند. در جریان دستگیری های پیشگیرنده در آستانه روز کارگر، صدها فعال کارگری برای مدت چند هفته و حتی ماه ها به زندان می افتند. برخی از آنان هنوز در زندان ها می پوسند.
یادآوری می کنیم که سندیکاها در ایران ممنوع اند. فعالیت سندیکائی ، فرد را با خطر محکومیت به اعدام، زندان های طولانی، اخراج از کار و حتی مصادره اموال روبرو می سازد.
به رغم عادی سازی ادعائی، نظام سیاسی کشور یکی از سرکوبگر ترین کشورها برای فعالان سندیکائی است. نقض حقوق انسانی بسیار گسترده است.
این کشور پس از چین،بزرگترین تعداد اعدام (اعدام های در ملاء عام) را در جهان انجام داده است.
آقای رئیس جمهور، ما فکر می کنیم که در حیطه قدرت شماست تا پیش مسئولان حکومت ایران و به ویژه آقایحسن روحانی که در سال گذشته به دعوت رسمی از فرانسه دیدار کرد، واکنش نشان دهید. زندگی سندیکالیست هایمحکوم به زندان به آن وابسته است. فرانسه که در سازمان جهانی کار حضور دارد، باید در چارچوب آن بکوشد تا کشورهای عضو این سازمان به مصوبات و کنوانسیون هایآن احترام بگذارند. ضروری ست که جمهوری اسلامی ایراناحترام به این کنوانسیون ها را در کشورش تضمین کند و نتیجهء عملی آن، آزادی فعالان سندیکائی و زندانیانعقیدتی و توقف قطعی تعقیب کارگران و فعالان سندیکائیست.
آقای رئیس جمهور، احترامات فائقه ما را بپذیرید.
کامیی بلان رئیس عفو بین الملل فرانسه Amnesty Internationale
لوران برژه، دبیرکل سندیکای سِ اِف دِ تِ CFDT،
فیلیپ مارتینِز، دبیر کل سِ ژِ ت CGT،
برنادِت گروآزون دبیرکل اِف اِس او FSU،
لوک بِریی، دبیرکل اونسا UNSA،
اریک بِنِل و سسیل گوندار لدبیران سندیکای سولیدر Solidaire
*عین این نامه خطاب به ژان-ایو لودریان ،وزیر امورخارجه فرانسه به آدرس 37، خیابان ساحلی اورسِی 75351پاریسارسال شده است.
ترجمه و تکثیر از :
همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه
اتحاد بین الملل در حمایت از کارگران در ایران – پاریس
نامه عفوبین الملل و5سندیکای فرانسه با امضای دبیر کل هایشان برای رئیس جمهور و وزیر امور خارج فرانسه برای آزادی فعالین سندیکایی واجتماعی ازجمله رضا شهابی،اسماعیل عبدی،محمود بهشتی لنگرودی و………
