تینا خلیفه ای
در هر جامعه اي كودكان بايد در حال پيشرفت و نوسازي تحصيل و چشيدن طعم دوران كودكيشان باشند و از كنجكاوي و پيدا كردن مسائل پيرامون لذت ببرند. به طور طبيعي دولت و سيستم بايد بودجه ي تحصيل و رفاه كودكان را تا سن ١٨سالگي عهده دار باشد تا كودك با ارامش و اسايش كامل بتواند كودكي نوجواني و جواني پر لذت و مفيدي را تجربه كند. اما در برخي دولتهان مانند رژيم جمهوري اسلام اين قانون و اساس نقض شده و معضلي به نام معضل كودكان كار روي داده است كه گريبانگير بيش از ٢میليون و نيم كودك در ايران است. جمهوري اسلامي با سيستم و سازماني خشك و افراطي و با عدم توجه به گير و گرفت مردمي و فقر حاكمه و روز افزون در ايران و به هم زدن دنياي واقعي كودكانه ي اين خردسال هاي در ارزو و اميد ان ها را به فحشا نا اميدي يأس بيماري گرسنگي درمانگي تن فروشي ،معرض تجاوز قرار گرفتن و بسياري ديگر از بلاهاي خانمان سوز قرار ميدهد و بدون هيچ توجهي به حق و حقوق اين فرزندان تشنه و نيازمند كمك و اما مسئولين نيز اين روال حكومت را در پيش گرفته و ادامه ميدهند امارها و منش هاي وضعيت را به دست دارند اما كاري نميكنند.
كودكان كار به كودكاني گفته ميشودكه به صورت كارگر اجير ميشوند و مؤظف به خدمت هستند با انعام و پاداش كم كه ان ها را از مدرسه و تجربه ي دوران كودكي بي بهره ميكند حسرت بازي هاي بچه گانه و شيرين در كوچه پس كوچه هاي خاكي، خانه ي گرم و خانواده ي پايدار بر روي دل كوچك و ازرده خاطرشان مانده است با پاهاي برهنه و روحي ازرده در پي اينده اي نامعلوم دست و پا ميزنند و گاه در پيچ و خم دوئل بي رحمانه ي زندگي نفس كم مي اورند. سلامت جسمي و روحي ان ها به شدت در معرض خطر و اسيبهاي طبيعي اعم از بيكاري هاي واگير دار و موردنياز دارو و دكتر تا اسيب ها و تعرض هاي جنسي است. در پي معيار هاي جهاني سطح سني كودكان كار پايين تر از١٨سال است كه جمهوري اسلامي ضد اين قانون بين المللي و نقض ان گفته كه سطح كودك كار در پي بلوغ جنسي و تشخيص خط بلوغ ان در كشور مربوطه است كه در جمهوري اسلامي ايران به رسميت شناختن سن بلوع در دختران ٩سال قمري و در پسران ١٥سال قمري است. سنين كودكان كار ايران اكثرا بين ٥تا ١٣سال است. كار كودكان در ايران امري معمول است و شامل كار در كارخانه، معدن، كشاورزي، قاچاق يا جابه جايي مواد، گل فروشي، فال گرفتن، دست فروشي، واكس زدن كفش و پينه دوزي، استفاده در كسب و كار شخصي مانند(فروش غذا)و چندي ديگر از اين دسته است.
ضد انسانی ترین، نامعقول ترين و ناهنجارترين بغرنج كار در كودكان استفاده ي نظامي از كودكان و تن فروشي يا اغماي زور براي كاسبي كردن از طريق جنسي براي كودكان كار است. كار كودكان در ايران به علت فقر و صنف پايين توانايي خانواده ها براي خرج و تحصيل كودكان ناعدالتي و عدم رسيدگي مسئولان به وضعيت نابسامان كودكان كار و در نظر نگرفتتن خط فقر و وضعيت اقتصادي حاكم براي بهبود وعض هر چه سريعتر اين كودكان. كودكان كار زاده ي فقرند و مقصر اصلي فقر دولت حاكمه است. در اصل به بيگاري كشيدن اين كودكان افراد استثمارگركه وظيفه ي كار كشيدن از كودكان را بر عهده دارند را به عرش و اوج در امد زايي و رشد اقتصادي مي رسانند و فاصله ي طبقاتي را رشد ميدهند و باعث شيوع هر چه بيشر فقر و تهيدستي در جامعه ميشوند.
طي امار سازمان خدمات اجتماعي استان تهران به ٩٠درصد كودكان كار تجاوز ميشود.و حال مقصر كيست جز سرمايه داران دولتي و حكومتي كه با چند هزار ميليارد بودجه تواناي رفع مشكل فقر و تهيدستي خانوادگاني را كه در قعر چاه فقر دست و پا ميزنند ندارند. ساختن سرپناهي امن يا بودجه اي براي كمك به اينگونه كودكان براي رژيمی که خود بانی آن است چه در تحمیل فقر به جامعه چه در سواستفاده از کودکان در میدان جنگ و چه شرعیت دادن به تجاوز جنسی به کودکان خرد سال دختر و غیره قابل تصور نیست!
راه كار چيست ؟ جلب توجه کل جامعه در حمایت از موقعیت کودکان در ایران از جمله کودکان کار و خیابانی، اعتراض به جمهوری اسلامی و وادار کردن او به تامین هزینه مخارج کودکان، بستن دست مافیای مذهبی و دلالهای سرمایه دار از سو استفاده جنسی و کاری از کودکان، اهم اقدامات مسئولانه در این خصوص میتواند باشد. ایجاد نهادها و گروهای انسان دوست مستقل از دولت برای شناخت وضعیت، مشکلات و آسیب‌های این کودکان، گردآوری آمار، اطلاعات و منابع گوناگون در مورد آنان، آشنایی با علل و عوامل ایجاد کننده این آسیب‌ها و افزایش آن‌ها، اولین گام در راه کمک‌رسانی به این کودکان و تلاش برای ایجاد تغییرات لازم در زندگی آنان به‌منظور بهره‌مندی از حقوقشان است. کمبود اطلاعات و پراکندگی آن‌ها در ارتباط با کودکان در معرض آسیب به‌طور عام و کودکان کار و خیابان به‌طور خاص ازجمله موانعی می‌باشد که در راه برنامه‌‌ریزی و ساماندهی فعالیت‌های لازم برای رهایی آن‌ها از شرایط آسیب وجود دارد. شکل‌گیری بانک اطلاعات کودکان کار و خیابان میتواند در این زمینه، راه‌گشا باشد. اما راه كار واقعي چيست راه خلاصي از اين معضل ويرانگر چه چيزي ميتواند باشد غير از ازادي و ازادي خواهي غير از دستیابی به حكومت و بنيان سوسياليستی نیست.
با مغاير ايستادن با خشونت و نابرابري و فقر عليه سازندگان كودكان كار در سيستم سوسياليزمي و رهبري پيشبرد اهداف حقوق انسانی و حقوق بين الملل ميتواند درماني براي زخم هاي پينه بسته ي دست هاي كارگر كودكان كار بود كه معصومانه در كوچه پس كوچه هاي خاكستري و ننگين شهر دنبال تكه اي نان آواره اند!
