امروز دوشنبه بیستم نوامبر برابر با 29 آبانماه روز جهانی کودک است. لازم است قبل از هرچیز این روز را از صمیم قلب به همه کودکان ایران و سراسر جهان تبریک گوئیم.
دقیق چهل و هشت سال پیش از سوی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد “یونیسف” روز بیستم نوامبر برابر با 29 آبان به عنوان ”روز جهانی کودک” اعلام شد.
کودکان در واقع آینده سازان جامعهء انسانی میباشند وحفظ ارزش های مادی ومعنوی آینده جوامع وابسته به چگونگی وطرز تربیت وپرورش کودکان آن است. کودکان درتمامی عرصه های زنده گی به مراقبت خاص وحمایت نیاز دارند. کودکان باید به عنوان یک عنصر بنیادی جامعه از امکانات خوب برای رشد وآسایش برخوردارباشند ودرفضایی زنده گی نمایند که در آن بتوانند به خوبی رشد یابند.
در جهان امروز رشد تکنولوژی تغییراتی را در اسلوب زندگی مردم ایجاد کرده است. از این رو تخريب محيط‌زيست، فقر، جنگ، بيماری‌های واگيردار و سوءتغذيه، باعث شده که ميليونها كودك امنيت و جان خويش را از دست بدهند. از طرف دیگر به دلیل فقرو مشغله های کاری والدین و هزاران معضلات اجتماعی از قبیل بلای خانمانسوز اعتیاد و همچنین پدیده طلاق که متاسفانه امروز در جوامع بسیار رواج است باعث شده است که بین والدین و کودکان فاصله هایی ایجاد شود.به همین دلیل میتوان گفت که جهان امروز بيش از هر زمان ديگری، برای كودكان ناامن و بحرانی می باشد.
امروز در شرایطی روز جهانی کودک فرا میرسدکه ميليونها كودك در ايران برای زنده ماندن مجبورند ساعتهای طولانی كار بكنند . اين كودكان از حداقل حقوق انسانيشان مانند داشتن سرپناه، امنيت، درمان و دارو، غذای مناسب و تحصيل محروم بوده و مداوما در معرض بيماری، اذيت و آزار و مورد حمله واقع شدن و از دست دادن جانشان هستند.
اين كودكان جرات نميكنند كه حتی در ذهن خود رويا پردازی كنند ، چرا كه جسم خسته و كوچكشان انرژی رويا پردازيی را ندارد و هر بار با نگاه كردن به دستهای كوچك ترك خورده شان دوباره به دنيای وحشت و فقر برميگردند. هيچ قانونی در ايران نيست كه اين كودكان را تحت پوشش قرار دهد و از آنها حمايت كند.
امروز در حالی در برابر روز کودک قرار میگیریم که میلیون ها کودک در سراسر جهان قربانی جنگ، فقر و گرسنگی، بیماری و سوءتغذیه و اشکال گوناگونی از خشونت و تجاوزند. میلیون ها کودک در دام تجارت سکس و اعتیاد گرفتارند. میلیون ها کودک از رفتن به مدرسه محرومند. میلیون ها کودک شب و روزشان را در خیابان ها می گذرانند. میلیون ها کودک بجای سرگرم بودن به بازی های کودکانه، نان آور خانه هستند و بی رحمانه استثمار می شوند.
در جهان امروز بیشتر از 300 میلیون کودک مشغول بکارند که درصد قابل توجهی از آنان به عنوان برده مورد سوءاستفاده قرار می گیرند. بر طبق همین آمارهای ناقص که از طریق سازمانهای مختلف حمایت از کودکان پخش می شود، هر ساله یک میلیون و 200 هزار کودک و مخصوصا کودکان دختر جهت استفاده از اعضای بدنشان و یا به عنوان برده جنسی توسط شبکه های مافیایی سرمایه داران در جهان قاچاق می شوند.
بسیاری از کودکان آفریقایی، مادرزاد با بیماری ایدز بدنیا می آیند. کودکان فلسطینی، افغانی، عراقی با بمب و گلوله سربازان اسرائیلی و نیروهای ناتو و تروریست های اسلامی کشته می شوند. مدارس دختران خردسال در پاکستان و افغانستان، توسط نیروهای طالبان به آتش کشیده می شوند و به روی دختران معصوم در کوچه و خیابان های این کشورها، اسید پاشیده می شود. بسیاری از کودکان آواره ای که مادران شان ایرانی و پدران آنان افغانی هستند و در ایران بدنیا آمده اند، هنوز بی شناسنامه و بی هویت اند.
در حال حاضر بیش از 160 میلیون کودک زیر 5 سال در سطح جهان دچار سوءتغذیه اند و هر رور 35 هزار کودک زیر 5 سال از گرسنگی می میرند. بیش از350 میلیون کودک کمتر از 18 سال در سراسر دنیا کار می کنند که بیش از دو میلیون از آنان متعلق به ایران هستند. اینها محصول بلا واسطه فقر و تهیدستی اند. اینها از دستاوردهای شوم نظام سرمایه داری و کارکرد آن هستند
بی حقوق کودکان در ایران کم نظیر است. اعمال برخی از این بی حقوقی ها در ایران، قانونی است. بر اساس قانون جمهوری اسلامی، ازدواج دختران ۹ ساله قانونی است. قانوناً برای کودکان حکم اعدام صادر می شود و بنا به مقررات صادره ارگان های حکومتی، هر روز بگونه ای حقوق اولیه کودکان زیر پا گذاشته میشود.
طبق اعترافات دست اندرکاران خود رژیم بیش از 3 میلیون کودک کار و خیابان در ایران وجود دارند. این آمار البته با واقعیات فاصله دارد، اما خود همین رقم نیز به شدت تکان دهنده است. این کودکان بی پناه در معرض خطر سوءاستفاده های جنسی، اعتیاد و پخش مواد مخدر، سوء تغذیه و انواع امراض هستند. بخشی از این کودکان که عمدتا فرزندان کارگران به فقر رانده شده هستند، توسط قاچاقچیانی که با فرماندهان و مقامات اصلی رژیم پیوند دارند به سرمایه داران کشورهای دیگر فروخته می شوند.
میلیونها کودک در ایران در کردستان و جاهای دیگر از حق ابتدایی خواندن و نوشتن به زبان مادری محروم هستند. چهار میلیون کودک ایرانی از رفتن به مدرسه محروم اند. دو میلیون و پانصد هزار کودک، در خیابانها سرگردانند.
روز کودک روز گرامیداشت یک جمعیت میلیاردی از کودکانیست که قرار است در این دنیا پرورش یابند، رشد کنند، بشکفند، بارور شوند و آینده جهان را رقم بزنند و دنیایی را که شایسته انسان فردا باشد، بنیاد نهند. این روز را باید گرامی داشت و با شرکت کودکان آن را جشن گرفت و در این مراسم های گرامیداشت یکبار دیگر کلیه حقوق جهان شمول کودکان را یادآور شد و جوامع و دولت ها را ملزم به رعایت این حقوق دانست.
کودکان باید کودکی کنند. زندگی و رفاه کودکان، مستقل از وضعیت خانوادگی، باید از طرف دولت تضمین گردد. دولت موظف است استاندارد واحدی از رفاه و امکانات رشد مادی و معنوی کودکان و نوجوانان را در بالاترین سطح ممکن تضمین کند.
کار حرفه ای برای کودکان و نوجوانان باید ممنوع گردد و نباید گذاشت که جسم و روان کودکان زیر بار کار حرفه ای تباه شود. دستیابی به چنین خواست هایی فقط می تواند محصول مبارزات متحدانه، سراسری و متشکل کارگران و جنبش های پیشرو اجتماعی باشد.
