بیژن کلهر
حزب سوسیالیست انقلابی ایران در سند مصوب که دارد به روشنی به علل ضرورت سازماندهی نیروی مسلح انقلابی برای مقابله با رژیم هار اسلامی و دیگر مخاطراتی که بی تردید سر راه مبارزه ما برای سرنگونی رژیم اسلامی حاکم بر ایران قرار دارد ، به این پرسش مهم پاسخ داده است. در این چهار چوب من نیز در حمایت از یک نیروی توده ای مسلح کارگران و زحمتکشان که لازم است تحت سیاستها و رهبری حزب سوسیالیست انقلابی ایران سازماندهی شود به نکاتی اشاره میکنم.
در نگاه نخست وقتی به انقلابهای کشورهای مختلف نظری می اندازیم می بینیم که هیچ انقلابی علیه استبداد و حاکمیت سرمایه داران بدون قدرت مسلح توده ای نیروهای انقلابی به پیروزی نرسیده است. تجربه ایران هم نشان داد اگر در سال ٥٧ یک نیروی جدی سوسیالیستی مسلح با احزاب و سیاست رادیکال انقلابی و سوسیالیستی وجود میداشت جمهوری اسلامی نمیتوانست به آسانی با زور اسلحه خود را به آن انقلاب تحمیل نماید .ایا شرایط کنونی کشور ایران شرایط مناسبی برای سازماندهی مبارزه مسلحانه با تاکتیک صحیح و انقلابی می باشد؟ ایا اکنون در استانه شروع “مبارز مسلحانه” هستیم تا همراه با عرصه های مبارزه سیاسی توده ای و طبقاتی علیه نظام حاکم وارد عمل شویم؟و…
همه سوالات موجه ای هستند که بی تردید حزب سوسیالیست انقلابی به آن توجه دارد و در پایان سند مصوب خود نیز اعلام نموده است هر گاه تصمیم عملی در این زمینه بگیرد علنا اعلام خواهد نمود. اما صورت مسئله اکنون بر ضرورت آماده سازی چنین نیاز و ابزاری برای زمان مناسب خود است که نباید از ضرورت آن تردید داشت.
در حال حاظر لزومی نمی بینم وارد جزئیات بیشتراین مسئله بشوم. اما پای فشاری به حقانیت اینکار و ضرورت ایجاد نیروی مسلح الزامیست. بنظر من ضروری است جوانان زیادی از همین امروز با حزب سوسیالیست انقلابی تماس بگیرند و برای سازماندهی خود در این عرصه اعلام آمادگی نمایند. دست بردن به این عرصه الزامی است چون ما دشمن خود را، که دشمن کارگر و زن و آزادی است بخوبی میشناسیم و میدانیم که دارای چه ظرفیتهای وحشیانه ای در کشتار و بی رحمی و خشونت و خونریزی است.
رفقا! همه خوب می دانند که جمهوری فاشیست اسلامی در طی چهل سال نه اینکه خواست بر حق مردم را نداده ، بلکه با زبان کشتار و زندانی کردن و تفنگ جواب هر خواست کارگری را داده است. با زور اسڵحه و قانون اسلامی اش زنان را به حاشیه رانده است و ازادی و آرزوی نسل جوان را به تباهی کشانده و میلیونها انسان را به فقر و بیکاری و اعتیاد و غیره مواجه کرده تا بتواند به حاکمیت نظامی-اسلامی و قلدری خود ادامه دهند. با اعدام بی گناهان و تیرباران فعالین نیروهای سیاسی در زندانهای مخوف خود به کشتار پرداخته است، پس ما در ایران با رژیم معمولی سرو کار نداریم و آنهای هم که فکر میکنند با زبان خوش میشود این رژێم را انداخت ٤٠ سال تجربه نشان داد آنها هم به خود و هم به مردم دروغ گفته اند. همه تاریخ این رژیم ،از کشتار دسته جمعی در سال ٦١ تا ٦٧ ، و از سال ٥٧ تا امروز گویای سیستم حاکمیت جنایتکارانه یک رژیم تا دندان مسلح است، و این واقعیتها، واقعیت ضرورت سازماندهی مبارزه جدی توده ای ، کارگری ، سیاسی و اجتماعی را تاکید میکند و همچنین برمبرمیت تلاش برای شکل دادن به خلا مهم دیگر، یعنی نیروی مسلح انقلابیون و شروع مبارزه قهرآمیز علیه چنین نظام وحشی را در مقابل ما قرار داده است. بدون چنین اقدام و تلاشی جمهوری اسلامی همچنان باقی می ماند و همچنان به جنایت و کشتار و سرکوب و دزدی هایش ادامه خواهد داد.
اتحاد و همبستگی مردم آزاده را در ایران مشاهده کردیم که چگونه به یاری همنوعان زلزله زده خود شتافتند و با این همبستگی بار دیگر روی سیاه رژیم سرمایه داران اخوندیسم را سیاه تر کردند. اگر همین مردم رنج دیده و تلاش همگانی در میدان نبرد با رژیم اسلامی و از جمله در جهت سازماندهی نیروی مسلح خود که حامی ومدافع تودها و آزادی و رفاه و امنیت آنها است به تحرک در بیاوریم، میتوانیم این ضرورت مهم صحنه سیاست ایران و مبارزه برای سرنگونی رژیم را به یک واقعیت تبدیل کرده و به آینده پیروزی خود بر رژیم توحش اسلامی و تروریست بیش از پیش خوشبین تر و امیدوارتر بود .
پیش به سوی نیروی مسلح انقلابی
زنده و پایدار باد حزب سوسیالیست انقلابی ایران
مرگر بر جمهوری اسلامی
زنده باد سوسیالیسیم
منبع: شمار ٢٦ نشریه سوسیالیسم امروز
دوم دسامبر ٢٠١٧
١١ آذر١٣٩٦
