چند روزیست شهرهای ایران صحنه های پر شور اعتراضات و تظاهرات سراسری و وسیع کارگران و زحمتکشان و زنان و جوانان انقلابی و آزدایخواه علیه گرانی، فقر، بیکاری، فساد و بی عدالتی و سرکوب است و مردم در اکثریت شهرهای بزرگ به خیابان آمده اند و علیه استبداد رژیم جمهوری اسلامی،قیام کرده اند . در این میان نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی با همه توان و قدرت خود در تلاشند که این اعتراضات وسیع مردمی را بخواباند. نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در مقابل اعتراضات مردم و در واکنش تند خود نسبت به قیامهای اخیر فضای اکثر شهرها را امنیتی و بیش از هزار نفر از معترضین و فعالان را دستگیرو روانه زندان و بازداشتگاهای خود کرده و نزدیک به 20 نفر هم در جریان درگیریهای مردم با نیروهای امنیتی رژیم جمهوری اسلامی با شلیک مستقیم این نیروها جان خود را از دست داده اند و تعداد زیادی هم زخمی به جایی گذاشته است . این موج از اعتراضات مردمی به سرعت اکثر شهرهای ایران را در نوردید و شعارها رنگ و بوی سیاسی به خود گرفتند و کلیت نظام جمهوری اسلامی را نشانه رفت و خواستار سرنگونی جمهوری جهل و جنیات اسلامی شد . کارگران و زحمتکشان و زنان و جوانان انقلابی ، امروز به خوبی دریافته اند که امیدی به یک زندگی شایسته انسانی در سایه سیاستهای ضد انسانی این رژیم نیست و تنها راه رهایی از چنگ فقرو بدبختی و سیه روزی و رسیدن به خواستها و مطالبات و آرزوهای انسانی خود را در گرو سرنگونی این رژیم مبینند . جمهوری اسلامی در قالب یک رژیم ضد بشری و ضد انقلابی در انقلاب سال ” 1357-1979″ توده های زحمتکش ایران بر علیه رژیم شاهنشاهی به قدرت رسید و بعداز سرکوب قیام مردمی از طریق نیروهای سرکوبگری چون سپاه پاسداران و بسیج تا به امروزو به فاصله 38 سال برای ماندگاری خود و سیستم سرمایداری بحران زده اش ، تنها از راه سرکوب و خفقان و زندان و شکنجه و اعدام ،توانسته است به حکومت جهل و جنایت خود ادامه دهد . امروز بحران سرمایداری در ایران کلیت این رژیم را فرا گرفته است و بورژوازی ایران را با مشکلات بسیار عدیده ای روبه رو کرده است که خود جمهوری اسلامی هم توان حل آنرا ندارد .
بستر اصلی این اعتراضات در خاورمیانه ، از مراکش و الجزایر گرفته تا کردستان و عراق و ایران نشان از آن دارد که سرمایداری و قدرتهای ملی و مذهبی و اسلام سیاسی در منطقه، توانان اداره حکومت را نداشته و نمی توانند یک زندگی شایسته انسان آزاد را برای مردمان این مرزو بوم فراهم آورند. انقلاب تونس و مصر و تجارب تاکنونی این انقلابات نشان می دهد که تغییر و تحوالات از بالا به پایین نمی تواند ساختار شکن باشد و در خدمت کارگرو زحمتکش و محرومان جامعه باشد . این تجربه به روشنی نشان میدهد که این چنین انقلابات نمی تواند در خدمت تغییر بنیادی باشند و تغییرات اساسی در شیوه زندگی کارگران و زحمتکشان و قشر محروم جامعه به وجود بیاورند. بحران اقتصادی و سیاسی کنونی در ایران زمانی به نفع کارگران و زحمتکشان و کل خاورمیانه پایانی می یابد که این اعتراضات و قیامها تنها قدرت حاکمان را در بالا نشانه نرود و به محدوده قدرت اندک کسانی معطوف نگردد ، بلکه باید کل سیستم اقتصادی سیاسی بحران زده نظام جمهوری اسلامی را هدف قرار دهد و در جهت سرنگونی کل نظام ولایت فقیه و جمهوری اسلامی حرکت نماید و به قدرت دیکتاتوری آن پایانی بخشد .
زنده باد اعتراضات و قیامهای مردمی در ایران
مرگ بر جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی و سوسیالیزم
مرکز مبارزه کارگری وتوده ای در کردستان
4-1-2017
