این بار نیز در روز جمعه هشتم دیماه شهرهای ایران صحنه اعتراضات و تظاهرات سراسری و وسیع مردم معترض علیه گرانی، فقر، بیکاری، فساد و بی عدالتی و سرکوب بود. بار دیگر مردم با خیابانها دست آشتی دادند و خیابانها را با صدای خود و با شعار ” مرگ بر دیکتاتور” به لرزه در آوردند .
مردم ناراضی از وضع موجود در اقصی نقاط ایران از جمله تهران، اصفهان، شیراز، کرمانشاه، رشت، قم، قزوین، مشهد، قائم شهر، خرم آباد، همدان، ساری، سبزوار، زاهدان، اهواز، بیرجند، قوچان و میاندوآب و برخی دیگر از شهرهای ایران به خیابان ها آمده و علیه فقر و گرانی، بی حقوقی، سرکوب و فساد و بیعدالتی اعتراض کردند و اراده پولادین خود را به نمایش گذاشتند.
شرایط دشوار کار و زندگی و اوضاع فلاکتبار اقتصادی و بی حقوقی سیاسی که مردم در آن قرار گرفته بر کسی پوشیده نیست. همه می دانند که این شرایط اسارتبار زندگی چگونه آرامش جسمی و روحی را از مردم سلب کرده و رنج آورترین محرومیت ها را به آنان تحمیل کرده است.
بیکارسازی های پی درپی و ابعاد میلیونی ارتش ذخیره کار و فقر و تنگدستی که بحران و ورشکستگی اقتصاد سرمایه داری ایران و پیامد تحریم های بین المللی آن را تشدید کرده است، اکنون خود به اهرم نیرومندی برای فشار آوردن به مردم تنگدست تبدیل شده است.
اقدامات نیروهای رژیم در برابر اعتراضات خیابانی
نیروهای امنیتی رژیم از ترس حضور مردم، میدانها را قرق کرده و فضای شهر را به شدت امنیتی کردند. در کرمانشاه هزاران نفر با شعار “مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر روحانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد، یا مرگ یا آزادی” به خیابانها رفتند و علیه فقر و بیکاری، حکومت ایران و سیاست هایش در سوریه و لبنان و دیگر کشورهای منطقه اعتراض کردند. تظاهرکنندگان در کرمانشاه همچنین علیه عدم رسیدگی به زلزله‌زدگان شعار داده و اعتراض کردند. نیروهای امنیتی رژیم در کرمانشاه با حمله به معترضان، شماری را بازداشت کردند. ماموران امنیتی برای پراکنده کردن معترضان در کرمانشاه از گاز اشک‌آور و ماشین آب‌پاش استفاده کرده و حاضران در تجمع را با باتوم و لگد کتک زده‌اند. همزمان هزاران نفر در تهران، اصفهان، شیراز، کرمانشاه، رشت، قم، قزوین، مشهد، قائم شهر، خرم آباد، همدان، ساری، سبزوار، زاهدان، اهواز، قوچان، بیرجند و میاندوآب و برخی دیگر از شهرهای ایران با سردادن شعارهایی همچون “سید علی حیا کن، مملکت رو رها کن، سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن، پلیس برو دزد رو بگیر، نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم، جوان بیکار نشسته، آخوند پشت میز نشسته، مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر روحانی، کشور ما دزد خونه ست، توی جهان نمونه ست، ایرانی می میرد، ذلت نمی پذیرد، ملت گدایی می کند، آقا خدایی می کند، استثمار، بیگاری، منطق سرمایه داری، جمهوری اسلامی نمی خوایم، نمی خوایم، “یه اختلاس کم بشه، مشکل ما حل می شه”، علیه جمهوری اسلامی و فساد و سرکوب و بی عدالتی حاکم در ایران اعتراض کردند. شهرهای سنندج، مریوان و مهاباد نیز به دلیل ترس رژیم از گسترش این اعتراضات، از سوی نیروهای امنیتی رژیم به شدت امنیتی شده اند. اعتراضات سراسری مردم، حکومت ایران را به شدت نگران کرده و ترسانده است.
تردیدی نیست مردم محروم جامعه در انتظار وعده های کارگزاران ریزو درشت رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی دست روی دست نخواهند گذاشت. با توجه به زمینه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی موجود اعتراضات مردم گسترش خواهد یافت. این اعتراضات بنا به طبیعت خواستها و مطالباتی که ریشه در بیش از چهاردهه محرومیت کارگران و اکثریت مردم زحمتکش ایران دارد چه در محتوا و چه در شکل رادیکال تر خواهد شد. مبارزه امروز مردم در شهرهای مختلف ایران و خواستها و مطالباتشان، انتظار و تلاششان برای تأمین یک زندگی شایستە انسانی، می تواند سراسری تر شود و تمام قشرهای دیگر جامعه را نیز با خود در این حرکت انقلابی همراه و همگام نماید تا بتواند جمهوری اسلامی را به سجده در آورد.
به امید آنروز
