زندگی بدون اینده، زندگی در بی عدالتی وبی سرنوشتی، بدون امنیت وبدون صلح وارامش مردم افغان زمین راچه در افغانستان وچه در دیار غربت عذاب و شکنجه میدهد.
شرایط ناگوار افغانستان وممالک جنگ زده که مذهبیون وتجاران دینی در قدرت هستند مردمش در بدبختی وبیچاره گی که هرلحظه مردن در انتظار شان هست و درآتش بیدادگری میسوزانند. از این سبب در این شرایط کسانی که خواستند برای زندگی ارام واینده روشن تلاش بخرچ دهند، از راه های “غیر قانونی” خودرا به در دنیای “مدرن ودیموکراتیک” برساندند، وحتی به حیات خود بازی کردند، تعداد زیادی از انها در مسیر راه در بحیره مدیترانه غرق شدند، وتعدادزیاد لادرک شدند وتعداد در نیمه راه ماندند. در این شرایط حساس سرحدات کشور های اروپایی هم باز شد.
از این سبب موج پناهجویان از کشور های مختلف در سراسر اروپا سرازیر شد که این موج پناهجویان مدت ها در انتظار بسر میبردند که تعداد زیاد شان کودکان تنها و بدون خانواده بودند. امابرخلاف خواسته های شان همه این نوجوانان به تکلیف های روحی وروانی دچار شدند، وتعداد محدود انها اقامت گرفتند، وتعدادی اکنون در انتظار و در بازاشتگاه بخاطر بازگذشت اجباری به کشور شان قرار گرفتند. و.برخی نیز به زندگی سیاه و مخفی روی اوردند وبعضی به افسردگی مهلک دچار شدند، که در میان آنها متاسفانه کسانی هستند دست به خودکشی زدند. تقریبآ طی همین دو سه سال ۱۲ الی ۱۵ جوان افغان درسویدن به زندگی خود پایان داده اند. سن های شان از۲۰ تا ۲۱ بوده است وهمه اینها پسر بودند.
عزیزان من، خودکشی راه نجات نیست. ایا بودن در سویدن یا اروپا ارزش اینرا دارد که جان خودرابگیرید.؟ اینرا فکر کنید که کسانی دیگر هستند که انتظاردیدن وزندگی شما را دارند.
اینبار پسری بنام حسیب در شهر( لیله اید )سویدن خودرا حلق اویز کرد و به زندگی خود پایان داد. حسیب جوان خوب ودوست داشتنی و با دوستان خود روابط خوب و حسنه داشت. بعد از اینکه از اداره مهاجرت ۳ جواب رد گرفت در مرحله بازگشت اجباری قرار داشت هر لحظه هراس از این داشت که پولیس مبادا پشت در بیاید روانه زندانش کنند.
بالاخره روز بدی رسید که خودرا درتشناب سپورک کافه شهر (لیله اید ) حلق اویز کرد متاسفانه جان باخت. یادش گرامی باد.
منبع: شماره ٣٨ نشریه سوسیالیسم امروز
١٢ اسفند ١٣٩٦
٣ مارس ٢٠١٨
www.simroz.org
