ساعت دو و نیم بامداد چهارشنبه ٢٠ تیرماه ١٣٩٧ خورشیدی ، شهر سنندج با ضربه سنگین و مهیبی از خواب بیدار شد . شهر در نخستین لحظات اولیه چهره غمناکی به خود گرفت و غم بر شانه هایش سنگینی کرد . همه جویای خبری از اون دوردستها شدند . اما خبر خیلی کوتاه بود … این خبر کوتاه که از برخورد یک تانکر حامل سوخت با یک اتوبوس مسافربری در اتوبان مولوی شهر سنندج خبر میداد به سرعت در شهر پیچید .
حادثه و رویداد پیش آمده بسیار تلخ و دردناک بود . این خبر در بعد اجتماعی آن ، از همان ساعات اولیه مورد توجه همگان قرار گرفت. افکار عمومی و کاربران فعال حقوق بشری در شبکه های انترنیتی به وضعیت مسافران و مردمی که احتمالا در داخل اتوبوس و کامیون بودند توجه نشان دادند. آن ها نگران ابعاد انسانی ماجرا بودند. اخبار مختلفی در نخستین لحظه های اولیه این رویداد دلخراش و پس از آن انفجار کامیون و آتش گرفتن اتوبوس و جان باختن تعدادی از مسافران از طریق کاربران شبکه های فیسبوک و انستگرام منتشر شد.
خبرها بسیار کوتاه و اما از مرگ عزیزانی میگفتند که در میان شعله های آتش گرفتار شده بودند . تعدادی از مسافران در جا جان داده بودند و تعدادی نیز طعمه آتش ناشی از انفجار شدند به طوری که اجساد بعضی از قربانیان این انفجار سوخته و از روی ظاهر قابل شناسایی نبودند.
بعد از وقوع این حادثه مرگبار، جمعیت کثیری از مردم سنندج که با صدای انفجار از واقعه باخبر شده بودند از گوشه و کنار این شهر خود را به محل رساندند و به یاری قربانیان این حادثه شتافتند.
متاسفانه امروز فجایع انسانی در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی، تنها به گسترش ابعاد جنایات هر روزه حکومتی محدود نمی شود . بلکه این فجایع انسانی در قلب خیابانها و جاده های ایران نیز حادثه های غم انگیز می آفرینند . در اکثر نقاط ایران از تهران گرفته تا خرمشهر و تا کرمانشاه و تا سنندج انواع حوادث و سوانح قابل پیش بینی و قابل پیشگیری در کمین نشسته اند تا در سکوت جان انسان ها را بگیرند. رژیم جمهوری اسلامی تنها در زمینه اعدام و سرکوب رتبه اول را در جهان دارا نیست بلکه این رژیم جا جای ایران و محیط کارو زیست و جاده ها و خیابانها را نیز به کمینگاه مرگ برای انسانها تبدیل ساخته است. هر آن می توان شاهد حادثه ای دلخراش، رویدادی غیرمنتظره و فاجعه ای انسانی بود. دیروز زلزله کرمانشاه و لبان خشک و ترکیده زنان و مردان و کودکان خرمشهرو امروز سنندج همیشه سرخ در آتش.
این رژیم در حالی که خود روز و ساعت و لحظه مرگ انسان ها را تعیین می کند و در خفا و آشکار، طناب مرگ به گردن انسان ها می آویزد، چنان محیط کار و زیست انسان ها را نیز ناامن کرده است که هیچ روزی نیست که اخباری دردناک و جانکاه به گوش نرسد. مرگ و میر بر اثر آلودگی هوا، مرگ و میر بر اثر تصادفات رانندگی، مرگ و میر بر اثر سوانح طبیعی. مرگ میر کودکان به دلیل مشکلات درمان و تغذیه. جانکاه ترین مرگ و میرهایی که بسیار غیر منتظره و بسیار دردناک اند، مرگ و میر بر اثر تصادفات رانندگی است. همان مرگ و میری که امروز سنندج را با شعله های آتش خود در آغوش کشید. جاده ها و خیابانهای درون شهری در ایران به دلیل عدم رسیدگی از سوی دستگاههای دولتی و همچنین بی کفایتی کارگزاران رژیم در امر مدیریت ترافیک درون و برون شهری در زمره مرگبارترین جاده ها و خیابانها در سطح جهان بشمار می روند.
رژیمی که با موج اعدام ها فضای سرکوب را تشدید ساخته است، رژیمی که محیط کار و زندگی مردم را ناامن، محیط زیست آنان را تخریب، جاده ها را مرگبار و انسان ها را به مرگ و میر زودرس محکوم می کند را فقط با مبارزه متحدانه می توان به زانو در آورد تا به خواست و مطالبات مردم تن در دهد. این رژیم را تنها با مبارزه یکپارچه و متحدانه می توان به زیر کشید.
ما نهایت تاسف خود را برای عزیزان جانباخته دراین حادثه ابراز میداریم و صمیمانه به خانواده هایشان و همه مردم شهر سنندج تسلیت می گویم و خود را در غم از دست دادن عزیزانشان شریک می دانیم و برای مصدومان حادثه آرزوی بهبودی کامل داریم. در همان حال از همه انسانهای آزاده ، زنان ، جوانان انقلابی و کارگران و زحمتکشان انتظار داریم که همدردی و همبستگی خود را با خانواده های قربانیان این واقعه دلخراش را ، به میدان اعتراض علیه رژیم هار و آدمکش جمهوری اسلامی تبدیل کنند.
منبع: شماره ٥٧ نشریه سوسیالیسم امروز
٢٣ تیر ١٣٩٧
١٤-٧-٢٠١٨
حادثه دردناک و دلخراش تصادف در ترمینال شهر سنندج ، ما را نیز در غم عمیق فرو برد..! عـــــــــــــــــزیز آجیکند
