بی هراس از مـــرگ ما کماکان مــیرزمیم ، مـــا رزمندگان سرخیم …عــــزیز آجیــکند

دهه شصت در ایران دهه ایست آغشته به خون ! دهه ای که از عشق به آرمان والای رهائی انسان استثمار شده و ستمدیده بود.
پرسش و پاسخ از آن‌ها از ٥ شهریور و از زندان گوهردشت آغاز گشت. سوالاتی کوتاه همراه با جوابی کوتاه که می توانست سرنوست را آنچه نباید فکرش را کرد ، رقم زند.
روزهای سخت با چنین سوالات آغاز میگشت و اگر هم نمی توانستی جواب را آنچه که آنان مد نظر
شان بود را جواب دهی ، دیگر نمی توانستی روز روشن دیگری را نظاره گر باشی …
آيا شما مسلمانيد؟ آيا به بهشت و جهنم معتقد هستيد؟ آيا در ماه رمضان روزه می گيريد؟ آيا قرآن می خوانيد؟ آيا هر روز نماز می خوانيد؟ آيا ترجيح می دهيد با يک مسلمان هم بند شويد و يا يک غيرمسلمان؟
در آنروزها هزاران انسان شریف و کمونیست و آزادیخواه به جوغه اعدام سپرده شدند ، درباره آن روزها هرچه بنگاریم باز کم گفته ایم و کم نوشته ایم.
امروز سالگرد همان روز های سخت است . شهریورماه سالروز آغاز خونین ترین و جنایتکارانه ترین اعمال رژیم اسلامی در ایران .
کشتار زندانیان سیاسی در نخستین روزهای مردادماه سال ١٣٦٧ آغاز شد و در طول ماههای مرداد و شهریور ادامه یافت و در آن هزاران انسان شریف و هزاران کمونیست در چنین ایام و روزی به دست دژخیمان جمهوری اسلامی قتل و عام شدند . بسیاری از آن قربانیان، دوره محكومیت خود را طی کرده و در انتظار آزاد شدن به سر می بردند. دلیل بازداشت بسیاری هنوز ناروشن و در انتظار به اصلاح تفهیم اتهام بودند.
کمسیون مرگ، مرکب از حسینعلی نیری (حاکم شرع)، مرتضی اشراقی (دادستان)، ابراهیم رئیسی (معاون دادستان) و مصطفی پورمحمدی (نماینده وزارت اطلاعات)، پس از آنکه گزارش ماموریت جنایتکارانه مرداد ماه خود در زندانها را به خمینی دادند، از وی فتوای کشتار کمونیستها را نیز گرفتند و در نخستین روزهای شهریورماه به جان انسانهای آزاده ای افتادند که قلبهایشان مالامال از انسانیت و فداکاری بود.
در آنزمان تنها یک جواب نه به این سوال ها می توانست به اعدام شخص مربوطه منتهی شود. که متاسفانه همان شد که جنایتکاران جمهوری اسلامی در انتظارش بودند و با این حرکتشان جنایتی آفریدند که برای همیشه در تاریخ پراز جنایات رژیم جمهوری اسلامی ثبت شد.
بسیاری از آمران و عاملان این جنایت، از دادستان سابق کل کشور تا رئیس دادگاهها و دیگر جانیانی که در فاجعه کشتار زندانیان سیاسی سال ٦٧ جزو بازوان قدرتمند خمینی جلاد در نبرد علیه زندانیان بیدفاع بودند، چند سال بعد لباس اصلاح طلبان حکومتی به تن کردند و برای نجات کشتی توفان زده حکومت اسلامی به تکاپو افتادند كه اين بار كشتى آنان نیز به گل نشست.
بدون شک سرانجام آنروز فرا خواهد رسید که سران جنایتکار جمهوری اسلامی در دادگاه عدل مردم زجر کشیده ایران به محاکمه كشیده شوند، رازهای سر به مهر جنایات بیشماری که مرتکب شده اند بیشتر برملا شود و مجازات شایسته خود را دریافت دارند. جانباختگان قتل عام سال ٦٧ و دیگر جانباختگان راه رهایی بشریت هرگز فراموش نخواهند شد. بی شک مردم آگاه و مبارز ایران امران و عاملان بیش از چهار دهه کشتار فرزندان خود نه فراموش خواهند کرد و نه خواهند بخشید.
منبع: شماره ٦٥ نشریه سوسیالیسم امروز
١٧ شهریور ١٣٩٧
٨سپتامبر ٢٠١٨