شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان، فراخوان به اعتصاب و تحصن سراسری معلمان در روزهای ۲۲ و ۲۳ آبان ماه داده است. دور پیشین اعتصاب در مهرماه ثابت کرد که بدنۀ معلمان نه فقط معترض وجسور و آماده برای انجام اعتصابی سراسری، بلکه قادر به کشاندن سایر بخش‌های مرتبط مانند دانشجویان و دانش‌آموزان نیز به اعتراض‌شان هستند.
وظیفۀ همۀ بخش‌های پیشرو است که با هر ابزار ممکن صدای این اعتصاب را چه پیش و چه در حین و چه بعد از اعتصاب تقویت کنند. خصوصاً آنکه حکومت در دور قبلی از هر ابزاری برای فریب، تحقیر و سرکوب این صدا استفاده کرد: از دزدیدن گروه و کانال تلگرامی تشکل‌های سازمان‌دهندۀ اعتصاب تا زندان و پرونده‌سازی و ربودن و حتی حبس کردن معلم معترض در بیمارستان روانی.
اعتصاب معلمان هرچند مانند بخش تولید صنعتی یا حمل و نقل نتواند به سرعت اقتصاد را فلج کند، اما بخش معلمان چنان وزنه مهمی در جنبش کارگری دارد که اعتصاب در آن می‌تواند تا سر حد نیمی از جمعیت هشتاد میلیونی کشور را مستقیماً متأثر و دخیل کند (آمار ۱۳ میلیون دانش‌آموز اگر به اضافۀ خانواده‌های آنان و آمار یک میلیون معلم شود).
نگاهی به چند مطالبۀ کلیدی معلمان در اعتصاب مهر و آبان:
◾️آموزش تماماً رایگان و کیفی برای دانش‌آموزان
◾️ افزایش حقوق معلمان به بالای خط فقر
◾️آزادی بی قید شرط تمامی معلمان زندانی
◾️آزادی فعالیت تشکل‌های مستقل معلمان
◾️نظارت معلمان بر مدارس و مدیران و آموزش و پرورش
کمیته عمل سازمانده کارگری – ۱۷ آبان ۹۷
