دماغ ماکرون و دولت بورژوائی فرانسه به دیوار کوبیده شد، اما این کافی نیست!
آنچه که در فرانسه به جنبش “جلیقه زردها” مشهور شد توانست بخشی ازمطالبات خود را به کرسی بنشاند. توانست دماغ امانوئل ماکرون و دولت بورژوائی فرانسه را به دیوار بکوبد و او را مجبور کند تا اعلام نمایند: “خشم مردم فرانسه را می فهمد”، و اعلام کنند: ” با اقدامات قاطع از جمله کاهش مالیات، به مبارزه با آن می‌روند”، گفتند: “افرادی که کمتر از دو هزار یورو در ماه درآمد دارند، از پرداخت مالیات معاف خواهند شد، و یکصد یورو به حداقل دستمزد اضافه میگردد”. اما، ماکرون، این نماینده “تیز هوش” دمکراسی سرمایه دارای با این وجود حاضر نشد منافع بنیادی سرمایه داران را خدشه دار کند. او اعلام کرد:” مالیات بیشتری بر درآمد سرمایه دارن نمی بندد”!. در همین رابطه روزنامه اومنیته، روزنامه نزدیک به حزب کمونیست فرانسه نیز نوشته است:”امانوئل ماکرون شب گذشته دهم نوامبر/نوزدهم آذر گستاخی خود را اندکی کنار گذاشت تا بتواند اصلاحات ضد مردمی خود را در آینده آسوده تر به پیش ببرد. او ناچار شد از بی عدالتی که به بازنشستگان با افزایش میزان برداشت هزینه های اجتماعی از حقوق ماهانه شان روا می شد، صرفنظر کند اما به ثروت ثروتمندان دست نخواهد زد.”
بنابراین برای طبقه کارگر و مردم آزادیخواه و معترض سیر اتفاقات تاکنونی و دستاوردهای نسبی آن میتواند شروع کار باشد و انتهای آن همان “دست زدن به ثروت ثروتمندان” حاکم، نه پایان مبارزه و اعتراض. آنچه که بعداز چندین هفته مبارزه پرشور دها و صدها هزار انسان معترض بدست آمده است باید یک دستاورد مهم و مثبت تلقی نمود، اما هنوز این کافی نیست! هنوز آزادی و رفاه و برابری واقعی که در شان انسان باشد را نه تنها بدست نیاورده ایم که فرسنگها از آن دور هستیم. باید همه نیز بدانند، برعکس پروپاکند بورژواها، نه معترضین، که ماکرون و دولتش عامل”خشونت” و مسئول وقوع چنین رویدادهای هستند. از دست دادن جان چند انسان، زخمی شدن صدها نفر و بازداشت قریب به ٢٠٠٠ نفر دیگر، که هنوز بیش از ١٧٠ نفرشان در زندان باقی مانده اند، همه دال بر اعمال خشونت عریان و سازمانیافته ماکرون و دولت و پلیس فرانسه است. آنها هستند که باید به عنوان مجرم شناخته شوند، از قدرت برکنار و بازداشت و مجازات گردند، نه کسانی که میگویند “گرسنه ام”، “حقم را میخواهم”، “چرا میکشید”؟…
رویداد اخیر فرانسه یکبار دیگر نشان داد که در هیچ جای جهان سرمایه داری حق و حقیقت را با آرامش و خواهش و تمنا و “مبارزه مدنی” و هذیان گویی”دمکراسی” و بازی “پارلمانی” نمیتوان از حلقوم حاکمان جنایتکار و استثمارگر بیرون کشید!. یکبار دیگر معلوم شد نه فقط در جهان وحشی حاکمیت امثال جمهوری اسلامی، داعش، اردوغان ها و شیوخ حاشیه خلیج فارس که در قلب اروپا و در مهد دمکراسی امریکا و فرانسه نیز حاکمان و نمایندگان طبقه استثمارگر، سرکوبگر، فاسد، و دزدهای “مدرن” بورژواوزی حاکم را نیز تنها با زور مبارزه طبقاتی کارگر و مبارزه توده ای و ملیتانت میتوان از سر راه برداشت. در هرجای در دنیای امروز، نه حتی”اکثریت” جامعه ، که یک اقلیت انقلابی و آگاه در میان اکثریت ناراضی، از جمله در صف طبقه کارگر نیز، چنانچه بطور متشکل به میدان بیاید، چنانچه به سیاست و مطالبه رادیکال و سوسیالیستی متکی باشد، چنانچه دارای افق روشن کمونیستی و ضد سرمایه داری باشد، و از خصلت انقلابی و رهبری جدی و دلسوزی برخوردار گردد، نه تنها دماغ ظالمان و سرمایه داران انگل مفتخور را به دیوار میگوبد، نه تنها آنها را افسار میزند که برای همیشه نظام سر تاپا جنایت و مملو از جنگ، سرکوب، زندان، فقر، گرسنگی، بی خانمانی، استثمار، نابرابری و فساد آنها را میتواند به زیر بکشد ویک جامعه عاری از ستم و ستمگران، عاری از این انگلها و جنایتکاران، و یک دنیای آزاد و برابر، مرفه و امن برای همه شهروندان تامین خواهد نمود، این یعنی ضرورت استقرار یک جامعه سوسیالیستی و مبرمیت مبارزه کارگران و آزادیخواهان برای تحقق فوری آن در فرانسه و ایران و هر جای که نکبت نظام سرمایه داری برقرار است!
حزب سوسیالیست انقلابی ایران به طبقه کارگر و سوسیالیستهای فعال و”جلیغه زرد”های معترض درود میفرستد و خود را در کنار مبارزه آنها میبیند. حزب در عین حال کارگران و کمونیستهای جدی فرانسه را فرامیخواند به عقب نشینی موقت دشمن طبقاتی شان رضایت ندهند. آن عقب نشینی رابه سنگری برای پیشرویهای بیشتر و گرفتن همه حق خود و تا پایان دادن به حاکمیت سرمایه داران در فرانسه و استقرار آزادی و برابری و سوسیالیسم تداوم دهند. آنها باید بدانند چنین پیشروی میتواند توجه جهان تشنه آزادی، برابری، رفاه، امنیت و سوسیالیسم را نه فقط به سوی خود جلب نمایند که به عامل مهمی در به تحرک در آوردن مبارزه طبقاتی کارگری و سوسیالیستی در کلیه کشورها و به منظور پایان دادن به حاکمیت دولتها و نظام ضد انسانی سرمایه داری تبدیل گردند .
زنده باد مبارزه کارگران و آزادیخواهان فرانسه!
مرگ بر سرمایه داری!
زنده باد سوسیالیسم!
حزب سوسیالیست انقلابی ایران
iran socialist2017@gmail.com
www.simroz.org
٢١ آذر ١٣٩٧
١٢ دسامبر ٢٠١٨
