پروین دنیا
در دو ساله اخیر در سطح مناسبات جهانی شاهد رخدادهایی هستیم که بر خلاف حرکت سرمایه داری جهانی که مبتنی بر مولفه هایی نظیره جهانی شدن و تجارت جهانی و غیره است اینبار این حرکت از جنس دیگری است ودر ان می توان اتحاد طبقات مختلف همراه با منافع متضاد راملاحظه کرد این راست روی نه به سمت امپریالیسم سرمایه داری که نمود ان با جهانی شدن اقتصاد و غیره است بلکه در این حرکت نوین از یک سو شاهد رشد ناسیونالیسم ملی در این کشورها هستیم که اساس ان محالفت با رشد پناهجویان است زیرا معتقدند این رخداد می تواند کیان تاریخی، فرهنگی این کشورها را به مخاطره اندازد و از سوی دیگر طبقه کارگر هم علاوه بر مخالفت باجهانی شدن اقتصاد مسله پناهجویان را از جنبه شغلی برای خود زیان بار می داند، آن طوریکه این حرکت جدید را در عرصه مناسبات سرمایه داری در غرب دنبال می کند
یعنی از دو سال پیش به این سوکه احزاب راست افراطی در پارلمان اروپا اکثریت را به دست اوردند و هم چنین نتیجه همه پرسی در بریتانیا که رای به خروج از اتحادیه اروپا را داد . این اتحاد بین ناسیونالیسم رادیکال و ملی با بخش مهمی از طبقه کارگر در ان به وضوع ملاحظه می گردد
هر چند این اشتراک مساعی با اهداف و منافع مختلف و متضاد همراه بوده است، با این حال ملی گرایان بریتانیایی از مناسبات مهاجرتی اتحادیه اروپا در خشم بودند و این سیاست ها را زیان بار می دانستند. طبقه کارگر از اینکه فرصت های شغلی در اختیار نیروی کار ارزان قیمت از کشور های اروپای شرقی قرار می گیرد ناراحت بودند و تداوم این شرایط را موجب بی کاری و فقر بیشتر برای خود می دانند
پیروزی ترامپ از یک سو و روی کار امدن دو باره دیکتاتور ترکیه و شاید پیروزی ماریا لوین در فرانسه همه ترمزی برای کشیدن جهان به سوی راست هستند. اتحاد ناسیونالیسم افراطی با طبقه کارگر در غرب پدیده بغرنجیست که به هر دلیلی که اتفاق افتاده باشد نشان دهنده ضعف وشکست جنبش چپ در جهان است طبقه کارگر در چنان حالت یاس و نا امید قرار گرفته است که این چنین به ناسیونالیسم افراطی سرمایه دار دل بسته که واقعا تاسف اور است اما در تحلیل کلی
به نظر من اوضاع جدید به سمت بحران ها و تضاد های پیشتری در سطح جهان به پیش میرود که اصلا نا خوشایند نیست.
جهان بسوی راست میرود
