سهراب کرماشانی
کارگری که روزانه با هزار دغدغه ومشکلات اقتصادی روبروست مازاد حقوش را بی آنکه خود ازآن آگاه باشد صاحبان ثروت و دولتیها صرف کنفرانسها وجلساتی میکنند که چگونه راههای مناسبی پیدا کنند برای اخراج کارگران استخدامی و قدیمی و معترض وجایگزین کردن کارگرانی دیگری که در بیرون و با جیب خالی در جستجوئی کار هستند. کارگر جایگزین و تازه وارد نیز تا بخواهد خودرا پیدا کند و با پیچیدگیها و شرایط جدید کارش آشنا شود چند ماه تا چند سال طول میکشد و در این مدت بطور مستمر مورد سواستفاده مالی و دریافت دستمزد به مراتب کمتر از طرف صاحب کار و سرمایه داران قرار میگیرند.
این شگرد برای گردانندگان حکومت چند حسن دارد. یکی اینکه کارگرانی که بیکار شده اند به دلیل نداشتن بنیه مالی وروبرو شدن با دها مشکل خانوادگی و شخصی دیگر بخشا روی به مواد مخدر برده و کم کم از صحنه اجتماعی کنارزده میشوند و حتی توانی هم برای اعتراض نخواهد داشت، بخش دیگرشان آنقدر عرصه اقتصادی بر آنها تنگ تر میشود بناچار مجبوربه پایین ترین پیشنهاد دستمزد در مقابل سخت ترین شرایط کاری می شوند. وبرای آنکه آبروی خود و خانواده اشان را حفظ کنند تن به هر زلالتی میدهند.
ومهمتراینکه وقتی کارگری در این موقعیت قرارمیگیرد صدای اعتراض او بیکباره به سکوت وبی تفاوتی تبدیل شده و حکومت و سرمایه دار با خیال راحت به اهداف شوم خود، یعنی تداوم حاکمیت بر جامعه، سود جوئی و چپاول مالی هنگفت باد آورده ناشی از درد و رنج کارگر و بلاخره به جاه طلبی ودیکتاتوری خود ادامه حیات میدهد.
سوالی که همیشه ذهن تک تک افراد اجتماع را به خود مشغول کرده اینست چرا فارغ التحصیلان ارشد دانشگاها باید بعنوان کارگر ساده در کارخانه ها وکارگاها به کار گمارده شوند و پس از چند صباحی آنانرا اخراج کنند. پاسخ آن بسیار ساده است. اولا قشر تحصیل کرده نیز اگر چه منبع آگاهی ودانایست اما آنها هم فرزند خانواده های کارگری هستند اکثرا، و از نظر منفعت سرمایه داران باید در قدم اول اعتماد به نفس آنان نیزگرفته شود و حاضر باشند به هر کاری و با هر سطح دستمزدی تن بدهند. پس ازآن فرد مورد نظرخودبخود درچاله اعتیاد و یا دیگر مصائب جاری در جامعه گرفتارمیآید و به صف نیروی کار ارزان و گرسنگان میپیوندند . یکی ازسیاستهای کثیف وپلید حکومت تهیه وتوزیع مواد مخدربصورت گسترده برای به زانو درآوردن نیروی جوان وفعال کشور بوده است.
همین امر سبب شده حکمرانان جلاد وخونخوارتسلط خود را براین مملکت روز به روزبیشترتقویت کنند. باری این زنجیره استخدام واخراج از همان اوایل انقلاب بوده وتا به امروز ادامه داشته است. اما خوشبختانه باید گفت که در ایران امروز به ویژه در صف جنبش کارگران برخورداری از پتانسیلهای بسیاری وجود دارد که با اتکا به آن در صورت سازماندهی و اتحاد بهتر میتوان جلوی فجایعی را گرفت که دولت و سرمایه داران بانی آن هستند. چنین پتانسیلی را میتوان طوری مورد استفاده قرار داد که ملزومات واقعی انقلاب سوسیالیستی را فراهم کند.
امیدوارم کارگران فهیم وبا درایت با خط مشی گرفتن از حزب سوسیالیست انقلابی ایران بتوانند به مبارزات اعتراضی خود که همانا اعتصاب ونافرمانیست ادامه دهند. به امید آزادی ایران از چنگ رژیم جنایتکار اسلامی.
زنده باد حزب سوسیالیست انقلابی!
منبع: شماره شانزدهم نشریه سوسیالیسم امروز
١ مهر ١٣٩٦
٢٣ سپتامبر ٢٠١٧
