امروز دوشنبه ٢٠ آذر

حق اعتراض نداریم، چرا که اگر معترض شویم اخراج خواهیم شد، باید بسوزیم و بسازیم، تا حقوق را پرداخت کنند، خرج زندگی سخت است، قبلا کارگری می کردم، اما اکنون کمرم درد می کند و توانایی انجام کار سنگین را ندارم، اگر سالم بودم از بیکاری نمی ترسیدم، اما اکنون، باید سکوت کنیم تا بیکار نشویم.
صدایش با بغض همراه می‌شود و می‌افزاید: خدا هیچکس را نزد خانواده و فرزندان شرمسار نکند، شب که به خانه باز می گردی پولی برای خرید حتی یک قرص نان نداری، وضعیت دردناکی است، اگر درآمد ما طوری بود، که می توانستیم پس انداز کنیم مشکلی نبود، اما اکنون در پرداخت اقساط وام بانکی خود درمانده شده ایم، ۵ ماه است کرایه خانه هم ندادم، نمی دانم قرار است کِی حقوق ما را پرداخت کنند.در حالی که سرش را پایین انداخته، می گوید: هزینه های زندگی بسیار بالا است، از کار که تعطیل می شوم، پاهایم رمق ندارد، کار ما شده انتظار کشیدن برای واریز حقوق، البته همه این ها حکمت است و صلاح ما را خدا می داند.