اخبار کارگرى
– ادامه اعتراضات کارگران گروه صنعتی فولاد آذربایجانغربی نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی ووعده های توخالی مسئولین وتشکل ضدکارگری خانه کارگر باتجمع مقابل استانداری
– اعتصاب وتجمع کارگران شهرداری مریوان در اعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق
تهدید کارگران به اخراج از کار بجای پرداخت مطالباتشان
– اعتصاب وتجمع پرستاران وکارکنان بیمارستان خمینی ایلام دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها مطالبات
– تجمع اعتراضی رانندگان سرویس جابجایی کارگران فاز 12 کنگان نسبت به عدم پرداخت چندماه حقوق برای دومین روز متوالی
– تجمع و اعتراض بازنشستگان سال 95 نیشکر هفت تپه
– اتحادیه آزاد کارگران ایران:سرکوب تجمع برای آزادی رضا شهابی را قویا محکوم میکنیم
– گزارش کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری از تجمع 5دی ماه مقابل وزارت کار
– کانون نویسندگان ایران:سرکوب تجمع اعتراضی
– آن سوی سرکوب در تجمع پنجم دی ماه
– ماجراي تجمع 5 دي در مقابل وزارت كار از زبان يكي از تجمع كنندگان
– بیانیه اتحاد بین المللی
در رابطه با حمله خشونت بار نیروهای سرکوب گر جمهوری اسلامی به تجمع اعتراضی مقابل وزارت کار
– گزارش تجمع اعتراضی د ر برابر سفارت جمهوری اسلامی در لندن نسبت به وضعیت خطرناک رضا شهابی
– تجمع اعتراضی رانندگان و کامیونداران لنجان مقابل کارخانه فولاد سبا برای دومین روز متوالی
– تظاهرات خیابانی درشهرجراده مراکش دراعتراض به جان باختن دوکارگرمعدن،برای شرایط کاری مناسب وتامین اشتغال برای سومین روز متوالی
– کشته،مفقودالاثروزخمی شدن10کارگر درحادثه انفجار معدن زغال سنگ سمنگان
ادامه اعتراضات کارگران گروه صنعتی فولاد آذربایجانغربی نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی ووعده های توخالی مسئولین وتشکل ضدکارگری خانه کارگر باتجمع مقابل استانداری
روزچهارشنبه ششم دی ماه،جمعی از کارگران گروه صنعتی فولاد آذربایجانغربی در ادامه اعتراضاتشان نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی ووعده های توخالی مسئولین دست به تجمع مقابل استانداری زدند.
این کارگران پس از اداره کار تعاون و رفاه اجتماعی و خانه کارگر آذربایجان غربی برای دومین بار در چند هفته اخیر مقابل استانداری آذربایجان غربی تجمع اعتراضی برپا داشتند.
به گزارش یک منبع خبری محلی،، ظهر امروز کارگران گروه صنعتی فولاد ارومیه به وضعیت کار و حقوق خود معترض بوده و در مقابل استانداری آذربایجان غربی تجمع کردند.
برای دومین بار در چند هفته اخیر استانداری آذربایجان غربی امروز محل دادخواهی و اعتراض این کارگران بود.
اخراج کارگران، حقوق معوقه و بیمه عمدهترین مشکلات مطرح شده توسط کارگران به شمار میرود.
این روزها کارگران گروه صنعتی فولاد ارومیه به عنوان محرکان اصلی این واحد دست بر اعتراضات متفاوت در سازمان های دولتی زده اند تا شاید مسئولان به وعده های خود عمل کرده و این کارگران را از شرمندگی خانواده هایشان نجات دهند.
این کارگران پس از اداره کار تعاون و رفاه اجتماعی و خانه کارگر آذربایجان غربی برای دومین بار در چند هفته اخیر مقابل استانداری آذربایجان غربی تجمع اعتراضی برپا داشتند.
صبح امروز بیش از ۷۰ نفر از کارگران واحد صنعتی فولاد ارومیه با تجمع و در دست داشتن پلاکاردهایی مقابل استانداری آذربایجان غربی خواستار حقوق از دست رفته خود شده اند.
کارگران تجمع کننده گفتند:
«دیگر از سر دادن وعده های پوچ و توخالی مسئولان خسته شده ایم. امروز ما و خانواده هایمان نیازمند عزمی جدی و عملی مفید و موثر از مسئولان در راستای حل مشکلاتمان هستیم. مگر حقوق مایانه هر کارگر چقدر است که حال این حقوق به معوقه افتد و ۱۰ یا ۱۱ ماه از آن را ندهند؟ مسئولان از وضعیت معیشتی کارگران اطلاع دارند؟!»
«هیچ می دانند زمانی که کودکانمان گرسنه می خوابند حالمان چگونه است؟ اکنون بیش از ۶ ماه است که در ادارات مختلف خواستار مطالبات خود هستیم اما هرکدام وعده ای می دهند امروز ما خواستار حقوق خود هستیم و وعده ای عملی از مسئولان می خواهیم.»
«خواستار وعده ای با جامه عمل از مسئولان هستیم» این تنها یکی از خواسته های این کارگران اخراج شده گروه صنعتی فولاد ارومیه است اما هوز هیچ مسئولی از استانداری آذربایجان غربی جهت جویا شدن حال این کارگران به سراغشان نیامده است.
«به داد ما کارگران فولاد ارومیه برسید، عدم پرداخت یک سال حقوق و سنوات، عدم پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی» پیام دیگری است که بیشتر کارگران برگه ای با این مضمون در دست داشته و خواستار دادرسی هستند اما چه کسی به داد آنان خواهند رسید؟!»
درهمین رابطه:
اعتراضات دامنه دارکارگران گروه صنعتی فولاد آذربایجانغربی نسبت به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی
تهدید کارگران معترض به اخراج ازکار
کارگران گروه صنعتی فولاد دراعتراض به بلاتکلیفی شغلی ومعیشتی دست به اعتراضات دامنه داری زده اند وکارفرمایان بجای پاسخگویی به مطالباتشان،آنها را تهدید به اخراج از کار درصورت ادامه اعتراضات می کنند.
به گزارش یک منبع خبری محلی،گروه صنعتی فولاد ارومیه بزرگترین گروه در آذربایجانغربی است که ۱۸ سال در این زمینه سابقه فعالیت دارد.
این روزها کارگران این کارخانه که در حالت نیمهراکد و شاید بتوان گفت راکد قرار دارد، حال و روز خوشی ندارند و هرروز مشکلات جدیدی برای آنها ایجاد میشود و بهنوعی شاهد ازهم پاشیدن پایههای این واحد صنعتی هستیم.
سخنان کارگران حاکی از پرداختنشدن ۱۱ ماهه حقوقها، عدم پاسخگو بودن مسئولین واحد و نیز مدیران و نمایندگان در برابر اعتراضات و نیز تهدید به اخراج در صورت ادامه روند اعتراضها است.
تعدادی از کارگران به نمایندگی از تمام فعالان این کارخانه، از چندی پیش نزد مسئولین شهرستانی و استانی، نمایندگان مجلس و نیز دستاندرکاران پروندههای مختلف کارخانه در دادگستری رفتهاند، اما نتیجهای عاید نشده و مشکلات همچنان پابرجا هستند.
البته در کنار تمام این پیگیریها، نباید از بیکار شدن تعداد معدودی از این کارگران بهدلیل معطلماندن معوقات و نیز بداخلاقیهای مدیر مجموعه در راستای رسیدن حق قانونیشان گذشت، چراکه در این زمینه هیچ همکاری خاصی از سوی مدیران و نمایندگان مدعی انجام نشده و امروز شاهد خانهنشین شدن پدرانی هستیم که شرمندگی در برابر اهل خانه و عدم پاسخگویی در برابر صاحبخانه و بدهکارانشان تنها پیام آن است.
در راستای پیگیری مشکلات کارگران این واحد صنعتی که هرروز در گوشهای از شهر و در یکی از ادارات مرتبط دست به اعتصاب و اعتراض میزنند، با تنی چند از آنها گفتوگوهایی شدهاست.
البته تمام این کارگران خواهان عدم انتشار نامشان حتی بهصورت مخفّف و ناقص بودند و دلیل آن را هم ترس از نرسیدن به مطالبات قانونیشان مینامند.
سخنان این کارگران بیکارشده یا در آستانه بیکاری در زیر میآید:
یکی از کارگران این واحد صنعتی، میگوید: بیش از ۱۱ ماه است حقوقمان پرداخت نشده و بیشتر ما به نان شبمان محتاج هستیم و هرگونه اعتراضی هم که میکنیم به نتیجهای نمیرسیم.
وی، میافزاید: بیش از ۸۰ نفر از کارگران این واحد به نشانه اعتراض به وضع موجود سراغ مدیرعامل رفتند اما تنها چیزی که نصیبشان شد بیتوجهی به این اعتراضها و تهدید به اخراجشان بود.
این کارگر واحد صنعتی فولاد ارومیه، ادامه میافزاید: پس از چشمپوشی از کارفرمای خود به سراغ مدیران شهرستانی رفتیم که هرکدام به گونهای قول مساعدت دادهاند اما خبری نیست.
وی، در وصف حال خود و همکارانش چنین میگوید: من خود روی به شغلهای کاذب آوردهام تا شبها بتوانم نانی به خانهام ببرم اما برخی از همکارانم از شدت فشار و سختی دچار بیماری شدهاند و برای درمان خود نیز عاجز ماندهاند.
یکی دیگر از کارگران فولاد ارومیه، چنین ابراز میدارد: در خصوص حل مشکل خود به سراغ یکی از نمایندگان مجلس در ارومیه رفتیم که او از بدهکاری مدیر واحد به خود گلهمند بوده و از همراهی ما در راستای رسیدن به حقوقمان ابراز شرمندگی کرد!
وی میگوید: اکنون از راه قضایی وارد کار شدهایم و در تلاش جهت اخذ مطالبات و نیز پیگیری پرداخت بیمه خود هستیم. بارها در خانه کارگر و اداره کار خواستار حقوق خود بودهایم و هرکدام از این مسئولان قول مساعدت دادهاند اما فعلا خبری از عملیشدن این وعدهها نیست.
کارگر دیگری میگوید: بیش از ۱۷ سال است در این مجموعه در حال فعالیت هستم اما اکنون ۱۰ ماه است حقوق و مطالباتمان پرداخت نشده و علاوه بر آن خبری از پرداخت بیمههایمان از سال ۹۴ در میان نیست.
وی در پاسخ به این سوال که میزان مطالباتتان چه میزان است؟ اظهار میدارد: هرکدام از ما ارقام متفاوتی را طلبکار هستیم. عدهای ۲۴ میلیون و عدهای دیگر ۱۸میلیون طلبکار هستند.
یکی دیگر از کارگران هم در ادامه سخنان همکارش تصریح میکند: به سراغ مسئولین مختلف میرویم اما پاسخی دریافت نمیکنیم. در صورت مراجعه به کارخانه نیز با درهای بسته مواجه شده و حق ورود نداریم.
وی، اینگونه ادامه میدهد: هیچکدام از کارگران واحدهای مختلف گروه تولیدی فولاد ارومیه موفق به دریافت حقوقی از مسئولین نشدهاند.
این کارگرمی گوید: جالب است که با وجود تمام این مشکلات، در ماههای اخیر مدیران اقدام به راهاندازی بخش جدیدی در این گروه صنعتی کردهاند که البته وضعیت کارگران واحد جدید نیز بهتر از ما نیست!
اما ماجرا به این جا ختم نمیشود. چراکه این واحد صنعتی علاوه بر تمام این موارد، بدهیهای کلانی به بانکهای مختلف نیز دارد.
اعتراض دیگر فعالان در این کارخانه نیز در این خصوص است که با وجود داراییهای مدیر کارخانه و نیز دریافت وامهای مختلف، چرا باید حقوق چند کارگر که خانواده آنها چشن به همین میزان دریافتی داشتند قطع شود و کسی هم پاسخگوی این اوضاع نابسامان نباشد؟
لازم به ذکر است؛ گروه صنعتی فولاد ارومیه در زمین ۳۰۰ هکتاری با زیربنای موجود ۱۵۰ هزار مترمربع و فضای ۱۲۰ هزار مترمربعی در حال احداث، در پنج بخش نورد لوله خاورمیانه، فولاد، لوله و پروفیل، فولاد ترابر، لوله گاز و گالوانیزه فعالیت دارد و با شرایط فعلی باید در انتظار بیکاری بخش اعظمی از کارگران فعال در صنعت لوله و فولاد این کارخانه و گروه تولیدی باشیم.
**تجمع کارگران کارخانه فولاد ارومیه در اعتراض به عدم پرداخت حقوق مقابل اداره کار
روز۱۱مهر، کارگران کارخانه فولاد ارومیه در اعتراض به عدم پرداخت حقوق دست به تجمع مقابل اداره کاراین شهرستان زدند.
برپایه گزارشات منتشره،بدنبال تجمع اعتراضی امروزکارگران کارخانه فولاد ارومیه وبرگزاری جلسه ای درهمین رابطه در استانداری آذربایجان غربی،وعده پرداخت بخشی از مطالبات این کارگران از طرف جعفر صادق اسکندری، رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان غربی،داده شد.
کارخانه فولاد ارومیه واقع در ارومیه – کیلومتر ۳۲ جاده مهاباد در زمین ۳۰۰ هکتاری با زیربنای موجود ۱۵۰ هزار مترمربع و فضای ۱۲۰ هزار مترمربعی در حال احداث، در پنج بخش نوردلوله خاورمیانه، فولاد ، لوله و پروفیل، فولاد ترابر، لوله گاز و گالوانیزه فعالیت دارد.
اعتصاب وتجمع کارگران شهرداری مریوان در اعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق
تهدید کارگران به اخراج از کار بجای پرداخت مطالباتشان
صبح روز چهارشنبه ششم دی ماه، کارگران شهرداری مریوان در اعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق دست از کارکشیده ومقابل شهرداری تجمع کردند.
برپایه گزارش منتشره،صبح امروز (ششم دی ماه) بیش از دویست نفر از کارگران خدماتی شهرداری مریوان، مقابل دفتر این شهرداری تجمع کردند.
یکی از حاضران در تجمع میگوید: بیش از سیصد کارگر شهرداری مریوان در ماههای گذشته دستمزد نگرفتهاند.
به گفته او، کارگران تنظیف و خدماتی مریوان، بیش از 5 ماه مطالبات مزدی پرداخت نشده دارند و از سال گذشته نیز مزایای مزدی معوق از جمله عیدی پرداخت نشده وجود دارد.
او میگوید: پرداختهایی که در ماههای اخیر انجام شده مربوط به دستمزد معوق سالهای قبل است.
این کارگر بخش خدمات میگوید: بارها به دفتر شهرداری مراجعه کردهایم؛ اما هر بار به بهانه کمبود نقدینگی، از پاسخ صریح به ما طفره رفتهاند.
به گفته کارگران،صبح امروز در تجمع کارگران شهرداری مریوان به معترضان گفته شد که ممکن است با آنها تسویه حساب شود.
کارگران معترض میگویند: از ترس این که قراردادمان تمدید نشود یا با ما تسویه حساب کنند، در ماه های گذشته سکوت پیشه کردیم ولی مسئولان به هیچ کدام از وعدههای خود عمل نکرده اند.
منابع خبری در شهرداری مریوان ضمن تایید این خبر گفتند: پس از آن که بیش از دویست نفر از کارگران معترض مقابل شهرداری مریوان جمع شدند، از طرف مسئولان شهرداری به آنها گفته شد که ممکن است با آنها تسویه حساب شود.
به گفته این منابع خبری، کارگران شهرداری مریوان بیش از 7 ماه مطالبات مزدی پرداخت نشده دارند؛ در عین حال، کارمندان این شهرداری نیز در ماههای گذشته حقوق خود را نگرفتهاند.
اعتصاب وتجمع پرستاران وکارکنان بیمارستان خمینی ایلام دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها مطالبات
صبح روز چهارشنبه 6دی، پرستاران وکارکنان بیمارستان خمینی ایلام دراعتراض به عدم پرداخت ماه ها حق اضافه کاری ،مسکن ودیگر مطالبات برای چندساعتی دست به اعتصاب زدند ودرمحوطه بیمارستان اجتماع کردند.
براساس گزارش منتشره،معترضان گفتند:اردیبهشت ماه سال جاری اضافه کار و همچنین از آبان ماه سال گذشته حق مسکن ودیگر مطالباتشان پرداخت نشده است.
مزایای تعلق گرفته استنکاف ورزیده است .آنان معتقدند اهمال مسئولین در پرداخت مطالبات و مزایای قانونی در کنار افزایش هزینه های روزمره زندگی ،مشکلاتی رابه آنان وخانواده هایشان تحمیل کرده است.
درهمین رابطه،مسئولین دانشگاه علوم پزشکی استان ایلام گفتند که عدم پرداخت مطالبات بیمارستان از سوی شرکتهای بیمه ای (خدمات درمانی ،سلامت ،تامین اجتماعی ) باعث شده تا بیمارستان از نظر مالی با مشکلاتی مواجهه ونتواند مطالبات کارکنان خود را به موقع پرداخت نماید.
تجمع اعتراضی رانندگان سرویس جابجایی کارگران فاز 12 کنگان نسبت به عدم پرداخت چندماه حقوق برای دومین روز متوالی
روز چهارشنبه ششم دی ماه برای دومین روز متوالی، رانندگان سرویس جابجایی کارگران فاز 12 کنگان دراعتراض به عدم پرداخت چندماه حقوق،تجمع کردند.
برپایه گزارشی که6دی رسانه ای شد، حدود 35 نفر از رانندگان بخش ماشین آلات فاز 12 کنگان دیروز و امروز (4 و 5 دیماه)بابت پرداخت نشدن معوقات مزدی خود اعتراض کردند.
به گفته یکی از کارگران، آنان در خرداد ماه 80 درصد، و مرداد ماه 70 درصد دستمزد خود را دریافت کردهاند و بابت ماههای شهریور، مهر، آبان و آذر نیز طلبکارند.
گفته میشود که دستمزد این رانندگان تنها در ماههای فروردین، اردیبهشت و تیر سال جاری به طور کامل پرداخت شده اند.
این رانندگان در داخل و خارج از تاسیسات فاز 12 وظیفه حمل و نقل و جابه جایی کارگران و پرسنل را عهده دار هستند.
به گفته این کارگران، کارفرما تاکنون هیچ پاسخی به این اعتراضات نداده است.
تجمع و اعتراض بازنشستگان سال 95 نیشکر هفت تپه
اتحادیه آزاد کارگران ایران :کارگران بازنشسته نیشکر هفت تپه برای گرفتن حق سنوات خود ، صبح امروز چهارشنبه 6 دی ماه ناراضی و خشمگین از خلف وعده اسد بیگی مبادرت به بستن دروازه های بهره برداری توسط تریلرهای حامل شکر و رفتن به سمت کوره خانه جهت خاموش کردن آن و تجمع در محوطه کارخانه دست به تحصن و اعتراض زدند.
بنا به گزارش های رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، بیش از صد نفر از کارگران نیشکر هفت تپه که از اسفند ماه سال 95 بازنشسته شدند جهت وصول چکهای صادر شده به محل شرکت آمدند و اعتراض خود را از عدم وصول چک های صادر شده ابراز نمودند.
این چک ها که بابت حق سنوات آنان صادر شده بود میباید در شهر یور ماه وصول میشد اما با عدم وصول آن و اعتراض بازنشستگان قول پرداخت آن در آذر ماه را دادند.
بازنشستگان که تا کنون بابت سنوات خود دو مبلغ 7 و 11 میلیونی را دریافت کرده اند، بابت مابقی طلب خود که بیش از چهل میلیون تومان می باشد چکی را دریافت نمودند که بعد از گذشت چند ماه از تاریخ صدور آن نقد نشده است.
طبق اخبار ارسالی به اتحادیه آزاد کارگران ایران این امر موجب نارضایتی و خشم شدید بازنشستگان شد.
بازنشستگانی که همه امید شان را به وصول حق سنوات خود که حاصل عمر و جوانی شان بوده، بستند تا به صدها زخم زندگی پر درد و رنج خود بزنند.
طبق اخرین خبر از جلسه ایی که بین بازنشستگان و مدیریت شرکت انجام گرفت آقای امیر اسد بیگی وعده ی پرداخت 25 درصد از طلب آنان را به صورت نقد و مابقی را طی دو فقره چک به تاریخ های برج 4 و 8 سال آینده موکول کرد.
اما بازنشستگان با این طرح موافقت نکردند وتا ساعت 7 شب ، در شرکت نیشکر هفت تپه حضور داشتند و گفتند، به علت خلف وعده اسد بیگی به خواسته هایشان، فردا همین روند را ادامه خواهند داد تا مطالبات اشان پرداخت گردد .
اتحادیه آزاد کارگران ایران
6 دی 96
اتحادیه آزاد کارگران ایران:سرکوب تجمع برای آزادی رضا شهابی را قویا محکوم میکنیم
صبح دیروز مقابل وزارت کار شاهد یورش نیروهای سرکوب با همراهی و همدستی وزارت کار به تجمعی بود که ربابه رضائی، همسر رضا شهابی برای آزادی این عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد تهران فراخوان داده بود.
هر چند که این اولین بار نیست که تجمعات کارگری در مقابل وزارت کار مورد تهاجم قرار میگیرد اما یورش به تجمع دیروز در مقابل چشمان وزیر کار، بار دیگر جایگاه و ماهیت وزارت کار را به عنوان نهادی ضد کارگری و دستگاهی برای سازماندهی استثمار و بردگی کارگران در مقابل چشمان میلیونها کارگر به نمایش گذاشت و نشان داد آنجا که کارگران در صدد دفاع از منافع خود باشند نهادهای سرکوب عریان و نهادهایی همچون وزارت کار، پیکری واحد در مقابل حق خواهی ما کارگران هستند.
تهاجم به تجمع دیروز در مقابل وزارت کار و بازداشت گسترده شرکت کنندگان در آن، فقط تهاجم به تجمع برای آزادی یک کارگر زندانی نبود بلکه در عین حال پیامی از سوی وزارت کار به کارگران ایران در ماههای نزدیک به موعد تعیین حداقل مزد بود تا از هم اکنون رویکرد سرکوبگرانه خود را در مورد برپائی هرگونه تجمعی در مقابل این وزارتخانه در اعتراض به تحمیل حداقل مزد باز هم خفت بارتر به ما کارگران اعلام کرده باشند.
اما همچنانکه اعتراضات کارگری در طول سالجاری از هپکو و آذر آب تا نیشکر هفت تپه و جای جای کشور نشان داده است علیرغم این سرکوبها و پرونده سازیها و به زندان افکندن کارگران و معلمان و دیگر توده های مردم به جان آمده از وضعیت موجود، دیگر نمیتوان شرایط را در به تمکین کشاندن کارگران و توده های زحمتکش مردم ایران به دهه های پیش باز گرداند و روند چپاول و غارتگریها و سرکوب حق خواهی ما کارگران را ادامه داد.
اینک، دیگر این کارگران و معلمان و توده های زحمتکش مردم ایران هستند که بی هیچ توهمی در مقابل شرایط فلاکت بار موجود و پدید آورندگان آن ایستاده اند و روزی نیست که جای جای کشور صحنه های تجمعات اعتراضی علیه وضعیت موجود نباشد، تجمعات و اعتراضاتی که میرود در صورت عدم توجه فوری به خواستهای کارگران و توده های زحمتکش مردم ایران، همچون جویبارهایی غیر قابل کنترل و توقف به هم پیوسته و سیلی خروشان و زیر و رو کننده را بیافرینند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران بار دیگر با تاکید به آزادی فوری کارگران و معلمان و همه انسانهای عدالت طلب و آزادیخواه دربند و پایان دادن به سرکوب و تشکیل پرونده های امنیتی علیه کارگران و معلمان معترض، تهاجم به تجمع دیروز جمعهایی از کارگران و معلمان و دانشجویان برای آزادی رضا شهابی را قویا محکوم میکند و بدینوسیله خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط رضا شهابی و اعزام او به مراکز درمانی بیرون از زندان برای رسیدگی های لازم پزشکی است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ششم دی ماه 1396
گزارش کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری از تجمع 5دی ماه مقابل وزارت کار
امروز ، ۵ دیماه ۹۶ ، برابر با 26 دسامبر 2017 است. درحمایت از فراخوان “ربابه رضایی” همسر کارگر زندانی” رضا شهابی “تعداد زیادی از کارگران ودانشجویان ومردم در جلو وزارت کار بدون سلاح ! ؟وحتی بدون پلاکارد تجمع کردند….
این تظاهرکنندگان که تعدادآنان صدتاصدوپنجاه نفر تخمین زده میشد بدون اینکه شعاری داده باشنددرجلو وزارت کار وتعاون بصورت گروهی وپراکنده ایستاده بودنند .
با اضافه شدن رهگذران به تجمع کنندگان نیروهای امنیتی ، سربازان، گارد ویژه ، پلیس نیروی انتظامی، نیروهایی امنیتی واطلاعاتی، افراد موسوم به لباس شخصی، که در هر گوشه کناری دیده میشدندوخود رابه رنگ مردم در آورده بودنند احساس خطر کرده وآماده حمله به مردم شدند.
بر خلاف معترضین، نیروهای ضد شورش کاملا حساب شده و با برنامه از قبل چیده شده در جلو وزارت کاردر آماده باش کامل بودند. طبق برنامه، نیروهای ضد شورش به ناگاه به جمع معترضین حمله کردندو تعدادی از میان جمع (آنان که جلوتر بودند) به زور کتک و ناسزا وتوهین ، کشان کشان جداکردند وبه داخل ماشینهابردند دراین اثناچون با مقاومت معترضین مواجه میشدند،پلیس بدون ملاحضه از زن ومرد همه را میزدند به این شکل چندین نفر از میان جمع را با خودبردند در این گیر ودار چند نفر را هم دنبال کردند که خوشبختانه به آن سمت خیابان آزادی دویدند و یک نفر از آنان حین فراربا ماشین برخورد کردوآسیب دید با این حال ازدست ماموران در رفت .این تعقیب وگریز معترضین همراه با توهین و گفتن فحشهای رکیک و شرم آور مامورین همراه بود.
مرد جوانی چند نفر نیروهای امنیتی خواستند اورا بگیرند نتوانستد، در این حین میگفتند بگیرید این (مادر……)را بگیرد نگذارید این دیوس فرار کند ، خارج از ضرب وشتم وکتک کاری مردم ، برخوردهای بسیار لومپنی وغیر اخلاقی با معترضین داشتند . نیروهای امنیتی موبایل چند نفر از کارگران را که میخواستند عکس بگیرند با زور وتهدید به بازداشت ،گرفتند .چند نفر لباس شخصی مرتب ومدام از همه عکس میگرفتند قبل از اینکه عقب نشینی کارگران به نزدیک پمب بنزین خیابان خوش برسد یکی از عکاسان جلوترمیرفت واز مردم عکس میگرفت واگر کسی میخواست عکس بگیرد اورا با باتون وباخشونت هرچه تمامتر میزدند .
حضور لباس شخصیها در شعاع ۵۰۰متری احساس میشد یکنفر کلاسور بدست به یکی از دانشجویان که بالای پل بود سوال کرد چی شده؟ اینجا چه خبره ؟ فرد دانشجو جواب نداد ، مرد اورا به بادناسزا گرفت دانشجو گفت مگر نمیبینی اینجا پر اطلاعاتیه و مرد با تلفن به لباس شخصیهایی که آنطرف خیابان آزادی بودند زنگ زد گفت: این حرومزاده هارا بگیرید دارند از پله ها میان پایین…..
تعداد دستگیر شدگان از جمله ربابه رضایی تا لحظه مخابره گزارش به ۲۵ نفر رسید که تعدادی از آنان را آزاد کرده اند.تجمع تا ساعت ۱۱/۵ظهر ادامه داشت…
نکته قابل تامل در اعتراض امروز این بود که علارغم اینهمه فراخوان از طرف سندیکا وهمسر شهابی وحمایت دیگر تشکلهای کارگری، ولی با این حال تعداد معترضین اصلا قابل توجه نبود خود سندیکا با اینهمه عضو رسمی وغیره رسمی حضورشان بسیار کم رنگ بود .
ودیگر تشکلهایی که انتظار میرفت حداقل نمایندگان آنان در میان جمع میبودند اما متاسفانه در فضای واقعی هیچ کدام دیده نشدند..!!؟
اینجاست که خود دولت ونیروهای امنیتی از کم وکیف ماجرا بهتر خبر داشتند وبرهمین اساس عمل کردند وقتی دیدند توازن قوا به نفع نیروهای معترض نیست وتعدادشان بسیار کم است… براحتی همه را متفرق کردند ..
ولی در هر صورت جرات وجسارت این زنان ومردان با اینهمه فضای امنیتی ومیلیتاریزه شده ستودنی بود….
زنده وروبه رشد وفشرده تر باد صفوف مبارزه کارگران ….
کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری
۵دیماه ۹۶
کانون نویسندگان ایران:سرکوب تجمع اعتراضی
به دنبال فراخوان ربابه رضایی، همسر رضا شهابی فعال کارگری زندانی، قرار بود صبح امروز پنجم دی ماه ١٣٩٦ تجمعی اعتراضی از مردم و فعالان سندیکایی و دانشجویان در مقابل وزارت کار برگزار شود؛ اما ماموران امنیتی و انتظامی در همان دقایق آغازین تجمع، وحشیانه به ضربوشتم مردم پرداختند و دهها تن از جمله ربابه رضایی را بازداشت کردند.
چندی پیش رضا شهابی با وجود اتمام دوره¬ی محکومیتش به زندان بازگردانده شد و در این مدت دو بار دچار سکتهی مغزی شده است. هشدار می دهیم که ادامه ی این روال ضد انسانی ممکن است به مرگ رضا شهابی بینجامد. مسئولیت هرگونه آسیب به جان این فعال کارگری متوجه حاکمیت است.
کانون نویسندگان ایران اقدام ماموران امنیتی و انتظامی در یورش سرکوبگرانه به تجمع اعتراضی امروز را محکوم می کند و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط رضا شهابی و دیگر زندانیان صنفی، سیاسی و عقیدتی است.
کانون نویسندگان ایران
۵ دی ١٣٩٦
آن سوی سرکوب در تجمع پنجم دی ماه
لیلا حسین زاده
آنچه در تجمع پنجم دی ماه مقابل وزارت کار اتفاق افتاد از منظرهای مختلف قابل بررسی است، اما در این تجمع سه پیام نویددهنده بلحاظ سیاسی قابل دریافت بود که در اینجا بدان می پردازیم.
نخست : با فراخوان ربابه رضایی و پس از آن کمیته دفاع از رضا شهابی و سندیکای اتوبوسرانی، حمایت های همه جانبه ای از حضور در مقابل وزارت کار صورت گرفت: اتحاد بازنشستگان، تشکلهای مختلف کارگری و معلمی،کانال شورای صنفی کشوری و گروه های مختلف اجتماعی و مدنی. این حمایت همه جانبه نشان از شکل گیری آگاهی مشترک درخصوص مسائل مشترک دارد. رضا شهابی فعال سندیکایی است که برای حق تشکل یابی مستقل درمقابل حمله ی همه جانبه به نیروهای کار می جنگد؛ سرکوب او و سرگذشت او نشانگر سرکوب و سرگذشت مشترکی است که سالهاست کارگران، معلمان، بازنشستگان، پرستاران، دانشجویان و درکل همه استثمارشوندگان سیستم به خوبی حس می کنند، به ویژه در شرایط حملات بی سابقه ی نئولیبرالی در دولت کنونی. پیوند و انسجام این گروه ها در دفاع از حق بدیهی حیات رضا شهابی، گسترش مساله در سطح عمومی و پتانسیلی که برای ایجاد گسست در یکی شدن حاکم و محکوم دارد، همه و همه گواهی بر طلیعه شکل خاصی از بازسیاسی شدن است. سیاسی شدنی در خیابان که این بار پیشروان آن گروه های تحت استثمار اقتصادیند که همزمان تحت سرکوب شدید سیستم سیاسی و ایدئولوژیک قرار دارند. در نتیجه مختصات سرکوبشان انفصال کاذب ایدئولوژیک میان سیاست و اقتصاد را در می نوردد و موجب می شود به نقد و رد کلیت اقتصاد سیاسی حاکم برسند.
دوم: 51 نفر جلوی وزارت کار به نحوی وحشیانه دستگیر شدند. دستگاه امنیتی دولت ( که در اینجا شامل بخشی از حراست وزارت کار هم می شود) با حول و هراس سعی در ربودن حداکثر افراد داشت تا با تمام قوا کنش را متوقف کند و صدا را خفه. اما اتفاقی که پس از این سرکوب وسیع افتاد، بازیابی جمعی بیش از صد نفر در محل دانشکده علوم اجتماعی تهران و پیگیری کنشمند آزادی بازداشت شدگان بود . این حرکت جمعی درواقع امتداد کنشی محسوب می شد که از جلوی وزارت کار آغاز شد و نشانه ای بر ناتوانی دست سرکوب در خفه کردن تام و تمام این کنش بود. ازسوی دیگر خود بازداشت شدگان صدای اعتراضشان را حتی در حین بازداشت بلند نگه داشتند؛ صدایی که نهایتا منجر به وعده ی دادستانی تهران مبنی بر درمان فوری رضاشهابی، حذف 961 روز حکمی که به ناحق تحت عنوان غیبت برای او صادر شده بود و انتقالش به اوین گشت. به علاوه بازداشت شدگانی که آزاد شدند تا آزادی کامل همه ی افراد، همان جا ایستادند. این کنشمندی های جمعی که با وجود سرکوب شدید، پویایی و انسجام خود را حفظ کرد نشانی از حک مجدد نام جمعی «مردم» بر بدنه ی جامعه دارد؛ تاکید بر این کنشمندی و تلاش برای تقویت آن، در موقعیت کنونی که با تمام قوا به سمت اتمیزاسیون و سیاست زدایی سوق داده شده، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
سوم. ربابه رضایی زنی است که همزمان بار زندگی خانواده را به دوش می کشد، برای نجات جان رضا شهابی که پس از پایان حکم محکومیت و با وجود دو بار سکته ی مغزی در زندان نگه داشته شده ، هرروز پله های نهادها را بالا پایین می رود، خود را نقطه ثقلی برای جمعی کردن اعتراض به وضعیت رضا شهابی بدل می کند، جلوی وزارت کار کتک می خورد، بازداشت می شود، و با دیگر همراهانش در حین بازداشت حق حیات رضا شهابی ، حق درمان و آزادی فوری او را فریاد می زند. بی شک در این مسیر نقش ربابه رضایی از کلیت کنش و مقاومت منفک نیست، اما کنشگری او و نقش فعالش در پیشبرد سیاست اعتراضی همچون نقشی که زنان کارگر هفت تپه دارند، نشانگر پیشتازی فعالانه ی زنان در اعتراضات کنونی و فرم جدید سیاست ورزی رهایی بخش است. در این جایگاه با زن، هم بعنوان نیروی مولد در مناسبات اجتماعی و هم در مقام سوژۀ نوین رهایی بخشی سیاسی در جامعۀ استبدادی روبروییم.
توجه به این پیام ها از این رو ضروری است که در خوانش یکسر منفعلانه از سرکوب وحشیانه و وسیع دستگاه امنیتی شکاف می اندازد و موجب می شود سویه های کنشگرانه و رو به پیش تجمع پنجم دی ماه و بالقوگی ها و امکان هایی که درون خود حمل می کند را نیز ببینیم.
البته کلیت چنین تحلیل هایی در موقعیت کنونی باید در ذیل اهمیت و اضطرار وضعیت سلامتی و حیات کارگر زندانی،رضا شهابی خوانده شود.
ماجراي تجمع 5 دي در مقابل وزارت كار از زبان يكي از تجمع كنندگان
يكي از تجمع كنندگان 5 دي در مقابل وزارت كار به فراخوان ربابه رضائي همسر كارگر زنداني، رضا شهابي، در گفتگو با راديو ندا از ماجراي تجمع، ضرب و شتم، بازداشت و آزادي همه ي بازداشت شدگان مي گويد!
گوش کنید:
http://www.radioneda.de/2017/12/25/Tajamoe_5dey.mp3
بیانیه اتحاد بین المللی
در رابطه با حمله خشونت بار نیروهای سرکوب گر جمهوری اسلامی به تجمع اعتراضی مقابل وزارت کار
حمله خشنونت بار و وحشیانه نیروهای سرکوب گر جمهوری اسلامی به تجمع اعتراضی روز سه شنبه ۵ دی ماه در برابر وزارت کار، برگ دیگری بر پرونده سراسر تبهکارانه رژیم جمهوری اسلامی افزود.
بنا به گزارش سندیکای کارگران شرکت واحد، جمعی از کارگران این شرکت و دیگر فعالین کارگری، اجتماعی و دانشجویی که برای پیگیری و اعتراض به وضعیت خطرناک رضا شهابی در زندان، به همراه ربابه رضایی، یار و همسر ایشان، قصد مراجعه به وزارت کار داشتند، مورد حمله عوامل نیروهای امنیتی، پلیس ضد شورش و عوامل وزارت کار قرار گرفتند. نیروهای سرکوب گر با شدت تمام و خشونت افسار گسیخته به تجمع کنندگان هجوم بردند، آنان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و سپس بیش از ۵۰ نفر از آنان از جمله ربابه رضایی را دستگیر و به زندان اوین منتقل کردند. گزارش ها حاکی است که همه دستگیر شدگان در بعد از ظهر همان روز آزاد شدند، در حالی که از آثار ضرب و شتم رنج می بردند. مامورین امنیتی و عوامل وزارت کار آنچنان خشونت آمیز با حسن سعیدی، از اعضای شناخته شده سندیکای واحد، برخورد کردند که ابتدا مجبور گشتند او را به اورژانس برای معاینه برده و سپس با غل و زنجیر به دست و پایش وی را به زندان اوین منتقل نمودند.
اتحاد بین المللی بدنبال دریافت خبر این هجوم وحشیانه آنرا قویا محکوم نمود و گزارش آن را به زبان انگلیسی در سطح گسترده بازتاب داد و همچنان موضوع را در روابط بین المللی خود به عنوان نمونه ای دیگر از نقض آشکار حقوق کارگران و آزادی بیان و تجمع توسط رژیم جمهوری اسلامی پیگیری خواهد کرد.
اتحاد بین المللی همبستگی خود را با ربابه رضایی، سندیکای واحد و تجمع کنندگان ۵ دی ماه اعلام می دارد و به شجاعت و تعهد انسانی و طبقاتی آنان که به رغم احتمال روبرو شدن با واکنش خشنونت بار رژیم در این تجمع شرکت کردند و صدای رضا شهابی را هر چه رساتر به گوش مردم ایران و جهان رساندند درود می فرستد.
ما یک بار دیگر اعلام می کنیم که رژیم جمهوری اسلامی بطور مستقیم پاسخگو و مسئول فرجام وضعیت خطرناک رضا شهابی است. بنا بر قوانین بین المللی که حکومت ایران نیز موظف به رعایت آنان است، مقامات حکومتی وظیفه دارند که از جان زندانی حفاظت کنند و امکانات پزشکی و درمانی لازم و کافی را برای زندانی فراهم نمایند. در عین حال، از آنجا که جمهوری اسلامی بطور روتین و بی شرمانه ناقض این حقوق بنیادین بوده است، این وظیفه طبقه ما در ایران و اقصی نقاط جهان است که به این رژیم اجازه ندهیم زندگی رضا شهابی را بیش از این به خطر بیاندازد. رضا شهابی باید بی درنگ آزاد شود تا در خارج از زندان مورد مداوای کامل و مناسب قرار گیرد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۲۶ دسامبر ۲۰۱۷
گزارش تجمع اعتراضی د ر برابر سفارت جمهوری اسلامی در لندن نسبت به وضعیت خطرناک رضا شهابی
روز سه شنبه 26 دسامبر 2017 ( 5 دی 1396) همزمان با فراخوان ربابه رضایی، همسر رضا شهابی برای حضور در وزارت کار و پیگیری وضعیت رضا شهابی ، تجمعی در برابر سفارت جمهوری اسلامی در لندن به نشانه همبستگی با اقدام ایشان برگزار شد. در این تجمع که با فراخوان ” کمپین پشتیبانی از مبارزات فعالین کارگری و رندانیان سیاسی در ایران” بر پا شد، شرکت کنندگان با در دست داشتن بنرها و عکس هایی از رضا شهابی و با سر دادن شعار، خواهان آزادی فوری رضا شهابی و دیگر کارگران در بند و همه زندانیان سیاسی در ایران شدند. همچنین چند تن از شرکت کنندگان طی سخنرانی کوتاه ، تداوم زندانی کردن رضا شهابی که منجر به سکته ایشان شده و نیز ممانعت از دسترسی ایشان به امکانات درمانی توسط رژیم اسلامی را به شدت محکوم کردند و رژیم را مسئول مستقیم فرجام وضعیت خطرناک سلامتی رضا شهابی دانستند.
این تجمع به مدت یک ساعت ادامه یافت و در پایان تجمع کنندگان با حرکت به سمت سفارت جمهوری اسلامی وارد محوطه سفارت شدند و بنر بزرگی که برآن نوشته شده بود: رضا شهابی ، کارگر زندانی، آزاد باید گردد ” را به درب سفارت نصب کردند و در همان حال علیه اقدامات کارگر ستیز و جنایت کارانه رژیم شعار دادند. مدتی بعد، نیروهای پلیس که به احتمال قوی از سوی عناصر سفارت فراخوانده شده بودند، خود را به محل رساندند واز تجمع کنندگان خواستند که بنر را از درب سفارت بکنند. تجمع کنندگان اما با نا دیده گرفتن خواست پلیس، محوطه را بطور هماهنگ ترک کردند.
کمپین پشتیبانی از مبارزات فعالین کارگری و رندانیان سیاسی در ایران
لندن 26 دسامبر 2017
تجمع اعتراضی رانندگان و کامیونداران لنجان مقابل کارخانه فولاد سبا برای دومین روز متوالی
روزهای سه شنبه وچهارشنبه پنجم وششم دی ماه،جمعی ازرانندگان و کامیونداران لنجان در اعتراض به صدور اعلام بارباتجمع مقابل کارخانه فولاد سبا مانع بارگیری محصولات رول ورق شدند.
براساس گزارشی که 6دی رسانه ای شد،رانندگان به اعلام بار از پایانه امیرکبیراعتراض دارند و میگویند موقعیت جغرافیایی کارخانه فولاد سبا در چند قدمی ماست و این در حالی ست که برای دریافت مجوز بار از این کارخانه باید دهها کیلومتر با صرف هزینه به پایانه امیرکبیر مراجعه کنیم.
آنها بابیان اینکه این کار ضرر اقتصادی برایشان به همراه دارد افزودند: مهمترین علت این مشکل به تعویق افتادن چندین ساله بهره برداری از شهرک حمل نقل زرین شهر است و در صورت بهره برداری از این شهرک مشکل حل می شود.
کامیونداران با اشاره به وجود بیش از 1300کامیون کفی دار در شهرستان لنجان گفتند: چگونه است که آلایندگی این کارخانه را باید تحمل کنیم اما نمیتوانیم برای دریافت اعلام بار در خود شهرستان اقدام کنیم و باید به پایانه امیرکبیر برویم.
تظاهرات خیابانی درشهرجراده مراکش دراعتراض به جان باختن دوکارگرمعدن،برای شرایط کاری مناسب وتامین اشتغال برای سومین روز متوالی
روزسه شنبه پنجم دی ماه برای سومین روز متوالی،تظاهرات خیابانی درشهرجراده مراکش دراعتراض به جان باختن دوکارگرمعدن،برای شرایط کاری مناسب وتامین اشتغال ادامه پیدا کرد.
معترضان خواهان شناسایی،تغییرو مجازات مسببین،بهبودوضعیت ایمنی معدن،تامین اشتغال مناسب وانتشار فهرست نام مسئولاني هستند که ثروت کشور را چپاول کردند.
روزجمعه اول دی ماه دوبردار23و30ساله از کارگران معدنی واقع در شهرجراده مراکش براثر حادثه کاری جانشان را از دست دادند.
تظاهرکنندگان عصر سهشنبه در میادین و خیابانهای بزرگ شهرجراده تجمع کردند و خواستار مداخله فوری دولت مراکش شدند.
تظاهرکنندگان عصر سهشنبه در میادین و خیابانهای بزرگ شهر تجمع کردند و خواستار مداخله فوری دولت مراکش شدند. اهالی شهر از کار کردن در معادن زغال سنگ که جانشان را به خاطر شرایط خطرناک و نامساعد آن از دست میدهند و باعث ابتلا به بیماریهای مزمن میشود، خسته شدهاند.
این اعتراضات در حالی ادامه دارد که گفته شده قرار است امروز (چهارشنبه) هیئتی از وزیران به این شهر سفر کنند تا به مطالبات ساکنان شهر گوش کند.
پس از بسته شدن شرکت “معادن زغال سنگ مراکش” که از دهه ۳۰ قرن گذشته در اطراف شهر تاسیس شده بود، این شهر با رکود اقتصادی روبهروست. این درحالی است که کار در تونلهای برای استخراج زغال سنگ ادامه دارد.
تظاهرکنندگان نیز تاکید کردند که بازرسان وزارت کشور روز سهشنبه جهت تحقیق درخصوص معدنچیان این استان پس از گسترش اعتراضات وارد “جراده” شدند.
براساس گزارشات منتشره،با اينکه کار در اين معدن، کاري بي نهايت پرخطر است، اما صدها کارگر براي امرار معاش مجبورند همچنان در آن کار کنند.
يکي از کارگران گفت: «ما مشکل پرداخت قبوض آب و برق را داريم. بايد در اين زمان که حادثه اي در معدن رخ داده و کار کردن در آن با خطرات زيادي مواجه است، يک جايگزين اقتصادي براي ما در نظر گرفته شود. اينجا مردم از بدبختي و فقر رنج مي برند. آخرين آمار نشان مي دهد سه هزار تحصيل کرده ديپلمه در منطقه شرقي کشور به خصوص در شهر جراده بيکارند. بايد فهرست مسئولاني که ثروت کشور را چپاول کردند، منتشر کرد.»
کشته،مفقودالاثروزخمی شدن10کارگر درحادثه انفجار معدن زغال سنگ سمنگان
روزگذشته(5دی)،10کارگر درحادثه انفجار معدن زغال سنگ سمنگان کشته،مفقودالاثروزخمی شدند.
به گزارش یک منبع خبری محلی، انفجار چاشت روز گذشته هنگامی در دهنه صوف این معدن رخ داد که معدنچیها مشغول استخراج زغال سنگ بودند.
صدیق عزیزی سخنگوی والی سمنگان میگوید: در نتیجه انفجار در یک معدن زغال سنگ در ولسوالی درهصوف بالا، پنج کارگر کشته و چهار تن زخمی شدهاند.
گفته میشود که تراکم گاز «میتان» و آتش گرفتن آن باعث انفجار شده و کارگران داخل صوف را مسموم کرده است.
عزيزى مىافزيد: هنوز يک معدنچى ناپديد است و تلاشها براى يافتن وى ادامه دارد.
بنابه گزارش همین منبع،تا كنون دهها کارگر در اثر انفجارها در صوفهای استخراج زغال سنگ جان باختهاند.
گفتنى است كه ساخت معادن غير معيارى از سوى افراد در ولايت سمنگان، دليل اصلى تلفات کارگران در اثر انفجارها در اين ولايت است.
ششم دی ماه1396
منبع” سایت آزادی بیان “