قیامهای شهری به تدریج کاراکتر انقلاب به خود میگیرند !
اتفاقات امروز نقش مهم کیفی در سرنوشت قیامهای شهری ایفا نموده است.
1. امروز دیگر شعارها تعیین کننده نبود. به جای لبها، پاها و دستها سخن گفتند. شعار دادن کفایت خشم و اعتراض قیام کنندگان را نمیکرد. امروز مردم به نمادهای حکومت و بخصوص مکانهای مذهبی و دولتی حمله بردند. ماشینهای پلیس و نیروهای امنیتی را فراری یا چپه کردند. بسیاری از مکانهای دولتی و مذهبی را اشغال و تصرف کردند. این یک مومنتوم معین در رشد و تعالی اعتراضات تاکنونی است.
2. طبق اخبار رسیده تاکنون در شهر درود لرستان شش نفر جان باخته اند. عدم ترس مردم از مرگ مومنتوم دیگری از رشد سریع قیام و تمایل تبدیل شدن به یک انقلاب تمام عیار است.
3. شعار مرگ بر جمهوری اسلامی تکلیف زمین سیاست ایران را روشن کرد. اصلاح طلبان رسمن زیر عبای خامنه ای رفتند. همه با هم یکی شدند. در مقابل مردم سنگر گرفتند. هر چقدر صف انقلاب منسجم و غربال میشود، صف ضد انقلاب نیز به همینگونه در حال ممزوج شدن است.
4. نظام جمهوری اسلامی دو راه بیشتر ندارد. یا سرکوب خونینی راه بیندازد یا فرار کند. اخبار حاکی از این است که عده زیادی از آنها در حال فرارند. بخشی از حاکمیت تحت رهبری مستقیم خامنه ای ابایی از راه انداختن حمام خون ندارد. سرعت قیام کنندگان اما بر تصمیمات اینها پیشی گرفته است. مردم هنوز که هنوز است، در خیابانند. بسیاری از مناطق شهرهای بزرگ به تصرف مردم در آمده است. فردا حاکمیت رفتار خود را در مقابل مردم روشنتر تعریف خواهد کرد. تلاش برای بستن کانالهای اینترنتی هنوز ثمر نداده است. این تلاش میتواند پیش در آمد نقشه نظام برای سرکوب خونین مردم باشد. بیهوده نیست که در بسیاری از کلیپها خود مردم به همدیگر میگویند که بایست مسلح شوند.
5. کم کم بایست به موجودی که در روزهای اخیر تولد خود را صاعقه وار به ثبت رساند نام شایسته خود را داد. این ورود جامعه ایران به یک انقلاب تمام عیار است. بند نافش را از کلیه جناحهای حاکمیت کنده است. شهرهای زیادی را با خود آورده است. علیه کل حاکمیت بپاخاسته و میرود که مراکز دولتی و اسلامی را تصرف و جارو کند. در دنیا به ده درصد اتفاقاتی که دیروز و بخصوص امروز در ایران افتاده است، هر کجا بیفتد به آن انقلاب میگویند. انقلابی ضد اسلامی، انقلابی ضد گرسنگی، انقلابی علیه فقر و فرق هر دو !
مهرنوش موسوی
