تینا خلیفه ای
اعتراضات سراسري و شورش همگاني علیه فقر و گرانی و فساد و استبداد اسلامی و واكنش شجاعانه ي مردم معترض در برابر نيروهاي امنيتي جمهوري اسلامي، و ويديو هايي كه از معترضان پخش شده گویایی نقش پرنگ زنان است. زناني كه با تمام زنانگي و اتش سركوب شده ي درونشان جلوي گاردهاي ويژه شعارهاي ضد حاکمیت اسلامی سر ميدهند و پا به پاي مردان در برابر گلوله و گاز اشكاور و ماشين اب پاش مي ايستند و خواهان ازادي و برابريند.
در بينابين اين شجاعت ها تاکید صرف بر کنار زدن حجاب برای جنبش آزادی زن اگر چه مهم است اما بیانگر همه واقعیت موقعیت و مطالبه جنبش برای آزادی زن نیست. موضوع زن و نابرابري حقوق زن فقط روسري نيست بحث بر عقايد خواسته افكار بيان منش و فكر اوست كه به علاوه ي تن او به زنجير پارچه هايي كشيده شده كه مانع ديده شدن كامل زن است. زن تنها خواستار لغوحجاب نيست، آزادی برابری، امنیت، رفاه و دست یافتن به نظام حکومتی که زن در ان از حقوق کامل شهروندی و برابر برخوردار است پرچم و هدف زنان در این مبارزه است.
مبحث فقط برداشتن روسري نيست. برابري حقوق اوليه ي انسان مانند عدم تبعيض به دليل نوع جنسيت، برداشته شدن مرد سالاري و برابري جهاني براي اداره ي امور و اشتغال براي بهتر شدن جامعه اي كه كمبود زن در ان به روشني ديده ميشود و برداشتن خط قرمز هايي مانند انتخابات شخصي هر فرد، نوع لباس، ازدواج، دوست، تفريح كه بازهم به صورت تاكيد حق اوليه ي يك انسان است، بتواند زندگي مفيد تر و شاد تري داشته باشد و جامعه اي را رنگ دهد كه به صورتي اشكار در اين اعتراضات ميبينم. كه زنان چگونه بي ترس و دلهره بي پشتيباني مردان و بي هيچ واهمه اي شعار سر ميدهند، خفقان بدني (روسري)را جدا ميسازند، سايه به سايه مردان نارضايتي هارا بروز ميدهند، باتوم را تحمل ميكنند، زندان را تحمل ميكنند، تحقير و توهين را تاب مياورند، و كوتاه نمي ايند. و تازه به تشويق هر چه بيشتر مردم نیز ميپردازند.
اين دو نوع اعتراض و “انقلاب” است. يكي براي ازادي، دومي براي برابري. اتش زير خاكستريست كه شعله ور شده و پايه هاي تمامیتِ بدنی و خودمختاری، حقِ رأی، حقِ کار، حقِ دستمزدِ برابر به‌خاطرِ کارِ برابر، حقِ مالکیت، حقِ تحصیل، حقِ شرکت در ارتش، حقِ مشارکت در قراردادهای قانونی و در نهایت؛ حقِ سرپرستیِ فرزندان، حقِ ازدواجِ آزادانه و آزادیِ مذهبی را در برميگيرد.
برای تغییر وضعیت موجود در جهت رسیدن به جامعه برابر باید مبارزه‌ای «همزمان» با نظام مردسالاری و سرمایه داری صورت پذیرد. بدین ترتیب، فضای عمل و حوزه مبارزه محدود به کارخانه‌ها نیست، بلکه مجموعه حوزه‌های عمومی و خصوصی که زنان در آنها مورد تبعیض قرار دارند، مکانی برای مبارزه است.اكنون وقت تبعيض و مسخره كردن و نابرابري نيست بايد شانه به شانه ي همديگر براي بهبود زندگي و به مقصد رسيدن اهدافي كه براي ان از خون مبارزین خود رد شده ايم و ان ها نيز دليرانه سپر بلا شده اند تلاش كنيم. بايد حالا كه عمق كمبود را حس كرده ايم با تمام جان بايستيم و مبارزه كنيم. یک پایه مهم پیروزی این مبارزه در گرو اتحاد زنان و مردان مبارز حول سیاست و مبارزه انقلابی و سوسیالیستی برای رسیدن به یک جامعه بدون تبعیض، بدون استثمار و نابرابری، بدون فرهنگ مرد سالاری و دینی، و رسیدن به یک دنیای آزاد، برابر، خوشبخت و مرفه برای همگان میباشد. پیش بسوی این هدف!
منبع: شماره ٣٠ نشریه سوسیالیسم امروز
http://www.simroz.org
١٦ دی ١٣٩٦
٦ ژانویه ٢٠١٨
