روز سوم شهریور ماه برای مردم کردستان یاداور اعدام جنایتکارانه ی نه نفر از رفقای کمونیست در مریوان است. سی ونه سال بعد و در همین روز چهار تن از دوستداران محیط زیست در آتش سوزی ای که توسط توپباران سپاه پاسداران به راه افتاده بود جان باختند. سه تن از کولبران زحمتکش بر اثر انفجار مین مجروح شدند و یک تن جانش را از دست داد. دو کارگر حفار در چاه فقرو گرسنگی دفن شدند. وسه جوان دیگر در جاده های جنگی رژیم در مریوان تصادف کردندو برای همیشه از میان ما رفتند. مردم محروم کردستان سالهاست که از سوی رژیم جمهوری اسلامی عامدانه از لحاظ اقتصادی و اجتماعی عقب رانده شده اند روزی نیست که در گوشه ای از این جامعه زنی،کودکی یا کارگری قربانی اوضاع جهنمی ناشی از سیاست های سرمایه داری حاکم بر ایران نشوند. نظام طبقاتی و هیئت حاکمه ی آن نه تنها زندگی و معیشت اکثریت اجتماع را زیر ضرب گرفته، بلکه محیط زیست را هم قربانی نگاه امنیتی و منطق سود کرده است. از جمله مشکلات محیط زیست و فعالینش در این سالها می توان برخورد امنیتی و تهدید و بازداشت، به آتش کشیدن عمدی و توپباران جنگلها توسط سپاه در کنار بی توجهی بقیه ی نهادهای دولتی به این اتش سوزیها، سدسازیهای بی رویه و کاهش حجم آبهای زیر زمینی که قرارگاه خاتم النبیاء سود کلانی از آن به دست میاورد، خطر انقراض بخشی از محیط زیست ،آلوده بودن بخشهای زیادی از کوههای مرزی و حتی اطراف شهرو مناطق مسکونی به مین که هر ساله قربانیانی را در پی دارد، نام برد. اکنون بیش از هر زمان دیگری این واقعیت بر همگان روشن می شود که سهم تهیدستان و کارگران از محیط زیست و تمامی ثروتهای جامعه مرگ است و شفقت، و سهم سرمایه داران رفاه و تملک. این در حالی است که سران حکومت با هدف ایجاد فضای سرکوب و خفقان در مقابل هر گونه حرکت حق طلبانه بساط زندان و شکنجه و طناب دار را پهن کرده اند. اما مردم کردستان نە تنها مرعوب نشدە اند، بلکە هر نوع دست درازی رژیم به حقوق حقه ی خود را با مشت آهنین پاسخ داده و هر اشتباه رژیم در این مورد برایش سنگین تمام شده است. در روز بعد و در تشییع جنازه ی این عزیزان یعنی در چهارم شهریور ماهه سال ۱۳۹۷جمعیت داغدار دهها هزار نفری از سراسر کردستان وجب به وجب شهر را آکنده از عشق و احترام کردند. در این روز کسی زانوی غم بغل نگرفت و دشمنان مردم بجای اشک، خشم دیدند و بجای صدای سوگواری، فریاد رهایی شنیدند. مرگ فعالین زیست محیطی و خشم مردم از نقش تخریب گرانه و بی مسولیتی رژیم در قبال محیط زیست و محافظان طبیعت بستر اعتراض و سر دادن شعارهای رادیکال نظیر نان،کار،ازادی، محیط زیست سالم را به وجود آورد. مردمی که به درستی جمهوری اسلامی جانی و اقمار مزدور نظامی ،اطلاعاتیش را عامل مرگ فرزندانشان میدانند این روز را به روز دادخواهی و مخالفت با بانیان این فاجعه تبدیل کردند.
مطمئنا این حرکت اعتراضی میتواند و باید به نقطه ی عطف و اتکایی برای پیگیری خواسته های بر حق مردم کردستان، از جمله شناسایی، محاکمه و مجازات عاملین و آمرین مرگ فعالین محیط زیست تبدیل شود. برکسی پوشیده نیست که این رژیم نامشروع و حامیان رنگارنگش با زور سرکوب و فریبکاری حاکمیت خود را تحمیل کردند. بار دیگر ثابت شد که در هر کجا فعالین و پیشروان طبقه ی کارگر با طرح برنامه ی روشن و به شکل سازمان یافته مطالبات اکثریت قاطع جامعه را مطرح کنند، خیابانها سریعا به سنگر مبارزات توده ای مبدل خواهد شد. در یک سال اخیر دیدیم که جامعه ی ایران آبستن حوداث و اعتراضات سراسری است و طبقه ی کارگر تشنه ی آزادی و برابری از هر فرصتی برای بیان خواسته هایش نهایت استفاده را خواهد برد. معظل دفع زباله در مریوان و روستاهای اطرافش، جانباختن و مصدوم شدن کولبران، مرگ کارگران ناشی از نامنی محل کار،تلفات تصادفات جاده ای، گسترش فقرو فلاکت و وخامت معیشت کارگران، به اعتیاد و فحشا کشاندن خیل عظیمی از زنان و مردان، بیکاری روزافزون، گرانی و کاهش قدرت خرید مردم ستمدیده، به انقیاد کشیدن نیمی از جامعه یعنی زنان همه و همه موجب شد که خشم فرو خورده ی توده ها منفجر شود و کردستان از تریبون مریوان پیام همراهی و همبستگی با جنبش دیماه و تداوم این جنبش سراسری تا سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی را اعلام دارد.
گرامی باد یاد جانباختگان شهریور ماه شهر مریوان
زنده باد همبستگی کارگران و زحمتکشان
زنده باد سوسیالیسم
جمعی از فعالین کارگری و مبارزین سیاسی مریوان
