در ادامە روند اعتصابات رانندگان کامیون در ایران ، پلیس به اعتصابیون هشدار میدهد…
اعتصاب رانندگان کامیون در ایران در روزهای گذشته و نگاهی به فراخوان این اعتصاب :
به دنبال فراخوان اتحادیه هماهنگ‌کنندگان رانندگان سراسر ایران، رانندگان کامیون و حمل و نقل جاده ای از صبح روز شنبه ٣١ شهریورماه دور تازه اعتصاب سراسری خود را آغاز کردند.
رانندگان کامیون و کامیونداران در شهرهای اصفهان، مبارکه، ارومیه، بوکان، محور دهگلان به سنندج، بندرعباس، قزوین، خرم آباد، بروجرد، خرمشهر، بردسیر، شیراز، سنندج، کرج، کردکوی، قم، اراک، بندر خمینی، همدان، نیشابور، زرین شهر، یزد، مازندران، مشهد و دیگر شهرهای ایران اعتصاب خودشان را در اعتراض به پایین بودن کرایه ها و گرانی قطعات یدکی و پاسخ نگرفتن در مورد مطالبات شان آغاز کردند. همزمان اعتصاب نفتکش های پالایشگاه تبریز نیز از اول مهرماه اعتصاب خود را آغاز کردند. اتحادیه هماهنگ‌کنندگان رانندگان سراسر ایران پیشتر با انتشار فراخوانی از رانندگان کامیون خواسته بود که در اعتصاب سراسری که از اول مهرماه آغاز می شود، شرکت کنند. «افزایش حقوق بازنشستگی و سختی کار»، «کاهش قیمت لاستیک و لوازم یدکی»، «افزایش ۷۰ درصدی نرخ کرایه»، «کسر حق پرداختی بیمه رانندگان»، «حذف دلالان و واسطه‌ها از پایانه‌ها و باربری‌ها»، و «نظارت بر برخوردهای غلط و سلیقه‌ای مامورین راهنمایی و رانندگی و مجازات مامورین و افسران رشوه گیر» از جمله خواسته های رانندگان اعتصابی است.
این سومین باری است که کامیونداران ایران در سال جاری دست به اعتصاب می‌زنند. دور سوم اعتصاب کامیونداران همچنانکە در ابتدا گفته شداز روز ۳۱ شهریورماه آغاز شد ودر چند شهر و استان کشور ادامه یافته است. روز جمعه رئیس کل دادگستری استان اصفهان، از بازداشت ۱۳ تن از رانندگان معترض خبر داد. همچنین رئیس کل دادگستری فارس از بازداشت ۳۵ تن دیگر در این استان و صدور قرار بازداشت موقت برای این افراد خبر داد. دادستان تهران نیز پنج‌شنبه شب ششم مهر از بازداشت ۳ تن در ارتباط با اعتصاب در شهرستان پاکدشت خبر داد. با احتساب این بازداشت‌ها، شمار بازداشت‌شدگان در این خصوص تا زمان تنظیم این گزارش به دستکم ۸۱ تن رسیده است. این اعتصابها حمایت اتحادیه های جهانی از جمله، فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل و نیز اتحادیه کامیون داران آمریکا را در پی داشته است. در روزهای اخیر حمایت های بین المللی دیگری نیز از این اعتصاب صورت گرفته است. شایان ذکر است که نهادهای رژیم به جای برسی و رسیدگی به خواست های معترضان با تهدید و سرکوب قصد پایان اعتصاب رانندگان را دارند. در یکی از آخرین اقدامات، دستگاه قضایی رژیم با طرح اتهام‌هایی چون “فساد فی الارض”، در پی صدور احکام سنگین ، در راستای مرعوب کردن اعتصاب گسترده رانندگان و کامیون داران می باشد.
در پی طرح اتهام‌های سنگین علیه تعدادی از رانندگان اعتصاب کننده بازداشتی، یک فرمانده پلیس نیز از برخورد با اخلال در حرکت کامیونها در جاده‌ها خبر داد.
به گزارش خبرگزاری‌های داخلی ایران، محمد شرفی، رئیس پلیس پیشگیری نیروی انتظامی روز شنبه ۷ مهر، ضمن عادی خواندن وضعیت تردد کامیونها در جاده‌ها گفت: «با برخی‌ها که نیت خیر ندارند و احیاناً در مسیر حرکت کامیونها اخلال ایجاد کنند و مانع حرکت آنها شوند، به شدت برخورد می شود و متخلفان مجازات خواهند شد.»
در پی اوج گیری سومین دور اعتصاب رانندگان کامیون و کامیونداران در اعتراض به گرانی شدید لوازم یدکی و لاستیک، پلیس و دستگاه قضایی برخورد با اعتصاب کنندگان را آغاز کردە است.
روز جمعه در حالیکه گزارش هایی از بازداشت دهها تن رانندگان و کامیون داران اعتصاب کننده در سرتاسر کشور منتشر شد، رئیس کل دادگستری فارس علیه ۳۵ تن از بازداشت شدگان اتهام «افساد فی الارض» و «قطاع الطریق» را مطرح کرد.
به نظر می رسد که دستگاه قضایی با طرح اتهام‌هایی چون افساد فی الارض در پی صدور احکام سنگین از جمله اعدام یا حبس‌های طولانی برای برنامه ریزان اعتصاب گسترده رانندگان و کامیون داران باشد.
اعتصاب بزرگ رانندگان کامیون و کامیونداران در ایران و در سومین دورە خود، قدرت عمل و مانور نیروهای سرکوب دشمن را محدود و آنها را زمین گیر کردەاست. رانندگان زحمتکش درجریان اعتصابات خود به ضرورت متشکل شدن خود و بە کرسی نشاندن خواستهای برحق خود پی بردەاند. آنها در اقدامات خود و با همبستگیشان نقاط قوت و نقاط ضعف حرکتهای تا کنونی خود راشناختەاند و تجربه خود را برای مبارزات سرنوشت سازی آتی غنی تر ساختەاند.
تجربه تمام بخشهای جنبش کارگری در ایران و در سرتاسر جهان نشان داده است که هیچ میزانی از افزایش دستمزد، هیچ درجه ای از تامین خدمات اجتماعی و بیمه ها، هیچ بهبودی در شرایط کار، حاصل تصمیم داوطلبانه و اختیاری از جانب سرمایه داران و دولتهایشان نبوده است. هر حقی که در این زمینه ها بدست آمده است و یا قرار است در آینده بدست بیاید تنها حاصل مبارزه مستقیم مردم زحمتکش و یا ترس سرمایه داران و دولتشان از واکنش های شدیدتر و گسترده تر زحمتکشان بوده است. سرمایه داران و دولت شان تا وقتی که با اعتراض و مبارزه متحدانه رانندگان زحمتکش مواجه نشده اند، شرایط بردگی را به آنها تحمیل می کنند. اما وقتی رانندگان بی چیز متحد و یکپارچه شدند و خواسته های خود را مانند دیگر معترضان جامعه در بخشهای مختلف جنبش کارری بصورت دسته جمعی مطرح کرده و با سلاح اعتصاب سراسری سود اندوزی سرمایه داران را متوقف کردند اند، آنگاه وضع تغییر می کند.
بنابراين اعتصاب هميشه سرمايه‌داران و دولتشان را در خوف و هراس فرو می برد، چون آنهادر می یابند که چگونه شیشه عمر نظامشان در دست محرومان و بی چیزانی است که تا دیروز آنها را به بردگی می کشیدند و تحقیرشان می کردند.
