آذر کیمیا
حمل و نقل شاهرگ اقتصادی هر کشور است. جاده های پر مخاطره تنها به جدایی ادم ها نمی انجامند، گاهی هم به سبب بی انتها بودنشان سبب ساز یک اتحاد صنفی میشوند. انگار که جرقه ای در انبار کاه زده باشند صحبت از اتحاد صنفی کامیون داران است همان کسانی که امتداد جاده ها را با و‌قت فراوان در گرما و سرما در پی لقمه نانی می پیماند. ثابت ماندن کرایه بار، گران شدن عوارضی و لوازم یدکی با لا، بودن مخارج کامیون قطعات یدکی، از مشکلات کامیون داران است. اگر هر کامیون دار با کار پر محنت و این همه خون و دل خوردن بخواهد خرج یک خانواده را بدهد پایین بودن کرایه بار و بالا بودن حق کمسیون شرکت های بار بری اعتراض داشته باشد، عدم نظارت سازمان راهداری بر شرکت های بار بری، این شرکتها بین ٥٠ تا٨٠ در صد هزینه حمل را به عنوان کمسیون خود بر می دارند، و تنها نصف کرایه حمل بار را به راننده می دهند.
با توجه به هزینه ها یی که نگهداری کامیون های مستهلک آنها دارد در نهایت سود چندانی به جیب راننده نمی رود. شرکت های حمل بار بیشترین سود را از کامیون های انان می برند بدون اینکه ما به ازائ واقعی کار سخت انها را بپردازند. کار زیاد و دستمزد کم برای انها معنایی جز بی عدالتی ندارد. در این شرایط انها چاره ای جز بر گزاری دست از کار کشیدن نداشتند. ساختار حمل و نقل ما غلط است در همه جای دنیا ماشین حمل بار متعلق به شرکت است و راننده هم به استخدام شرکت در می اید تا روی ان کار کند از این رو هزینه های استهلاک ماشین را شرکت پرداخت می کند و راننده از این با بت متضرر نمی شود. در ایران اما بر عکس است و صاحب ماشین باید تاوان کمبود سفارش حمل بار و هزینه های استهلاک ماشین و غیره را بپردازد.
دور جدید اعتصاب رانندگان و کامیون داران از اول مهر اغاز شده است. باز داشت های اخیر به بهانه ایجاد اختلال صورت گرفته است و رسانه های حکومتی مدعی شدند کامیون دارانی که در اعتصاب هستند به کسانی که به اعتصاب بی توجه هستند حمله کرده و حتی کامیون انها را اتش زده اند. ادعایی که توسط اعتصاب کنندگان رد شد و ان را توطئه حکومت برای سرکوب اعتصاب نامیدند. با این وجود اعتصاب در شهر های مختلف ادامه دارد. اکنون حکومت اسلامی برای وادار کردن رانندگان به شروع کار مجدد قریب به ٢٠٠ نفر از آنها را با زداشت نموده و در کمال وقاحت بجای پاسخوگگ بودن دستگاه رسمی کشارگاهش به اسم “دستگاه قضایی” با طرح اتهامها یی چون “افساد فی الارض” در پی صدور احکام سنگین از جمله جنایت اعدام یا حبس های طولانی بدها بازداشتی و در واقعی برای برنامه ریزان اعتصاب گسترده رانندگان و کامیونداران به میفدان آمده است.
اعتصاب رانندگان یک اعتصاب اعتراض آمیز بر حقی است. باید جامعه کارگری و همه شهروندان یک یکپارچه در حمایت کامیون داران و رانندگان به میدان بیاید. از آنها باید حمـایت کنیم. چون درد انها درد همه ی ما است.
منبع: شماره ٦٩ نشریه سوسیالیسم امروز
١٤ مهر ١٣٩٧
٦ اکتبر ٢٠١٨
