به طور كلي اكثر افراد از كلمه ي خشونت خانگي عليه زن فقط آزار و اذيت فيزيكي را به ياد مي آورند.اما اصلاًاينطور نيست، بيايد به اينبپردازيم كه اصلاً خشونت خانگي چيست، چند نوع دارد ، ريشه و عامل آن به كجا و چه چيز هايي برميگردد و راه حل آن را بررسي خواهيم كرد.
خشونت خانگي به معناي هر نوع رفتار خشونت آميز چه به صورت كلامي يا فيزيكي يا حتي آزار و اذيت رواني يك عضو خانواده ازطرف عضو ديگري است.خشونت خانگي فقط به اين محدود نيست كه پدر يا مادري فرزندانشان را كتك بزنند يا تنبيه بدني بكنند يا حتي شوهري كه زن و كودك خود را آزار و اذيت جسمي بدهد هر نوع رفتار سلطه گرانه مانند: باج خواهي، تهديد، شك، حسادت، توهين، تحقيركلامي، كنترل علايق، عدم تقسيم كارها در خانه و آن را وظيفه ي زن دانستن و يا آزارو اذيت جنسي يك نوع خشونت خانگي محسوب ميشود.متأسفانه در ايران آمار خشونت خانگي بسيار بالاست و طي تحقيقاتي كه از سال ١٣٨٤تا ١٣٩٥انجام شده ٦٦٪ درصد زنان حداقل يكبار مورد خشونت فيزيكي قرار گرفته اند و ٨٢٪زنان مورد تهاجم رواني و كلامي بوده اند در مورد كودكان هم ٧٠٪درصد كودكان زير١٠سال روزانه مورد تهاجم كلامي و رواني و آزار فيزيكي قرار گرفته اند و سكوت هم كرده اند چون هيچ قانوني در مورد خشونت خانگي در ايران تصويب نشده و قانون به زن براي احقاق حق خود كمكي نميكند. اكثر خانواده ها هم از ترس آبرو پيگر نميشوند و زن راتشويق(وادار)به بازگشت ميكنند ؛ اين آمار با اين حجم از سكوت وحشتناك و دلهره آور است.اما چه چيزي باعث ميشود مرد يا پدرو مادر به راحتي به خودشان اجازه ي چنين كاري دهند و از اين مطمئن باشند كه قانون يا افراد دوروبراشان آن ها را محاكمه يا حتي سؤال پيچ نخواهندكرد؟در ايران به علت حاكم بودن رسم و رسومات و سلطه ي مردانه بر تمام امور زندگي باعث شده كه مرد خيالش راحت باشد كه قانون ياحتي جامعه از او پشتيباني خواهد كرد و او با خيال راحت به كار خود ادامه ميدهد و از اين مطمئن است كه زن به خاطر بچه يا به خاطر ترساز آبروريزي دم نخواهد زد و بعد از مدتي اين توهم براي فرد خشونت ديده درست ميشود كه نكند واقعاً او مقصر همه چيز باشد؟ و به اينباور است كه او بايد بر رفتار و حركات خود كنترل داشته باشد تا فرد مقابل او را آزاد ندهد و اگر آزار بدهد حتماً حق اوست و كار اشتباهي انجام داده است در مورد دوم و علل خشونت خانگي عدم آگاهي زنان نسبت به خطوط قرمز رابطه يا رفتاري كه در مقابل او ميشود است واين خود عوامل زيادي دارد مانند :عدم آگاهي رسانه اي، باز توليد رسومات اشتباه و قبولاندن به نسل بعدي، عدم وجود مراكز و افرادي برايآموزش به زنان، حق به جانب بودن مرد در قانون و جامعه و توجيه شرف و
ناموس مردانه همگي باعث شده كه زن از درك خشونت خانگي عاجز بماند يا سكوت كند.در مورد خشونت پدرو و مادر و علل آن ريشه و سابقه ي خانوادگي افراد در خشونت خانگي عليه كودك كم تأثيرنيست پدر و مادر هاي كه خودشان مورد آزار فيزيكي قرار گرفته اند و تأثيرات رواني كه سالها بر آن ها بر جاي مانده و رسومات غلطي كه به آنها منتقل شده تنها راه بازدارنده ي كودك از كار اشتباه را تنبيه بدني يا كلامي ميدانند كودك به علت درك دوگانه از
پدر و مادر و به عنوان افرادي مهربان و خشونت كننده گيج ميشود و سكوت ميكند و همين سكوت باعث پرخشاگري، عدم تمركز، عدم پيشرفت و اختلالات رواني دركودكي و بزرگسالي ميشود، كه تأثيرات جبران ناپذيري به دنبال خواهد داشت. عدم آگاهي والدين يا كودكان از رفتار در خانه و مقابله با خشونت در خانواده ها باعث شده كه هم خانواده و هم كودك در دنياي عجيب غريبي زندگي كنند كه هيچ كدام علت رفتار هاي يكديگر را درك نميكنند.
اما واقعاً راه حل چيست؟قبل از هر چيز تلاش برای بوجود آوردن نظام حکومتی که خود نه بانی خشونت ونا برابری و آورنده قوانینی باشد که بنیادهای خشونت را نهادینه میکند، بلکه محصول آزادی و برابری و علیه کلیه زمینه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی وخشونت و قوانین و فرهنگ و سنتهای باشد که چنین موقعیت غیر انسانی را باز تولید و رواج می دهد، باشد. راه حل بنیادی از اینجا شروع میگردد، اما همزمان در این راستا و هم اکنون میتوان در اشکال مختلف از جمله به وجود آوردن نهادهای آموزشی،آگاه سازي در جامعه ،پرورش و تكثير رفتار درست در جامعه شکل دادن به جنبش علیه خشونت زنان و کودکان و دیگر اقدامات باعث به وجود آمدن محيطي شد كه آزار دهنده فضا برای خود مساعد نبیند و اجازه ي خشونت را به خود ندهد ،و دوم و مهمتر از هرچيزي سكوت نكردن است، و اين كه بفهميد هيچكس در هيچ سطح و موقعيتي در زندگيتان حق ندارددخالت نابجا بکند و یا به زور چيزي را به شما بفهماند يا در عصبانيت يا هر موقعيت ديگري شما را مورد خشونت فيزيكي قرار دهد.
شما يكفرد آزاد و مستقل هستيد كه با گفتن نه به همه ي رسومات مرد سالارانه و اشتباه ميتوانيد به ديگران و كودكانتان هم بياموزيد كه زن منشاءزندگي است نه رباتي كه فقط چشم گفتن بلد است و سكوت ميكند.نه به خشونت خانگي، نه به نابرابری بین زن و مرد، نه به کودک آزاری، آری به یک جامعه آزاد، برابر و سوسیالیستی.
منبع: شماره ٧٤ نشریه سوسیالیسم امروز
١٩ آبان ١٣٩٧
١٠ نوامبر ٢٠١٨
