سنندج و تکرار قتل های ناموسی و جنایت علیه زنان
جلال.ش
به دلیل فشارهای زندگی باز هم درسنندج مرگ ۲انسان ۲زن بیدفاع نه به دلیل مریضی خاص، نه تصادف بود، بلکه علت مرگ مرد صاحب اختیارش برای اتمام زندگیش تصمیم گرفت که دیگر نباشند!!
قتل هم زمان دو خواهر بدست پدر وبرادرشان در منزل پدریشان به ضرب چاقو به قتل رسیده‌اند. این یک رویداد وحشتناک و شرم آور است برای یک جامعه انسانی ، باید به این جنایت و ببریت ضد زن خاتمه داد!
قتل ناموسی پدیده مختص یک جامعه خاص نیست درهمه جای دنیا هستند مردانی که با قتل رساندن زنان، خواهران ودخترانشان مرتکب جنایت میشوند ومردانیگشان رااینگونه به ثبت میرساند. بسیاری از آنها در مقابل هر قدرتی ولو مامواران امنیتی وپلیسی وهر حقارت وزورگویی وبیعدالتی را می پذیرند و جرات دم برآوردن ندارند، اما در لحظه کشتن زنان وخواهرانشان عربده می کشند احساس قدرت میکنند و ضدیت خود رابا زن وزندگی به این شیوه به نمایش میگذارند.
زن آزاری وزن ستیزی و تبعیض وخشونت علیه زنان هنوز یک واقعیت پا بر جای زندگی مردم این عصر است، اگر علیرغم جنبش های قوی واجتماعی برای رهایی زن هنوز ستم جنسیتی در چهار گوشه جهان حکم میراند باید دلیلش را همین جا در همین عصر ودر مصالح همین نظام جستجو کرد.جنایت از سر جنون همیشه ممکن است وجود داشته باشد.
اما قربانیان این جنون عمدتا زنان هستند دیگر اینجنون نیست بلکه بیان ناهنجاری گونه ای از عقل حاکم بر جامعه است، امروز در بطن تحولات موجود در جامعه ودر زمانیکه جمهوری اسلامی در موقعیتی بسیار ضعیف از هرزمان طول حیات ۴۰ ساله خود قرار دارد درشرایطی که کارگران وزنان، معلمان، مالباختگان مردمی ومبارز که از فقر وبیکاری وگرانی وبیحقوقی جان به لبشان رسیده ودر خیابان ها علیه دیکتاتورهای مذهبی شعار می‌دهند دراین شرایط بسیار سخت در سنندج ۲قتل ناموسی اتفاق میافتد. آن هم درشرایطی که از هرزمانی ضروری تر است که مردم بدون پرده پوشی وبی اما واگر بر بی حقوقی و ضدیت با زنان بتازند و علیه این قتل ها بایستند وبا اعلام موجودیت جبهه نه به قتل های ناموسی به میدان آمده وبا اسم ورسم خود در مقابل تحجر و عقب ماندگی ناشی از مرد سالاری در سایه حمایت دین و مذهب ابراز وجود کنند واجازه ندهند این جنایت به امری پیش پا افتاده و روزمره تبدیل شود. قربانیان این جنایات زنان بی دفاعی هستند که نه خود به تنهایی توان ایستادن در مقابل ستم جنسیتی را دارند ونه حمایت قانون را به همراه دارند.
اگر آنهایی که مرتکب این جنایت شده اند با خشم ونفرت علنی مردم روبرو نشوند میدان کماکان برای قتل های دیگر باز است .دفاع از قربانیان این جنایات وظیفه هر تک فردی است که خود را متعلق به طیف انسانهای آزادیخواه میداند. نه به ارتجاع اسلامی وعرفی باید گفت.نه به خشنونت علیه زنان باید گفت.
همه با هم متحدانه جلو رویم و جلو رو به گسترش این خشونت و جنایتها در سایه حاکمیت اسلامی و فرهنف ارتجاعۆی مرد سالارانه در ایران و خصصوخا در کردستان علیه زنان را بگیریم. جامعه نباید اجازه دهد که خانواده های این قربانیان تنها بمانند. باید قباحت چنین جنایتی شدیدا محکوم شود. واجازه نداد فرهنگ ناموس پرستی وزن ستیزی بی جواب بماند ونباید در مقابل چنین فجایعی سکوت کنیم، ننگ و نفرت بر قتل زنان، نفرت به فرهنگ مرد سالاری!
منبع: شماره ٩٩ نشریه سوسیالیسم امروز
٢١ اریبهشت ١٣٩٨
١١ می ٢٠١٩
