جمهوری اسلامی عامل اصلی همه درد و مشکلات سر راه زنان است

( در حاشیه بالا رفتن درصد خودکشی زنان)
د.حقیقی
نمی تواند زبان بگشاید . کلمات روی زبانش سنگینی دارند. بغض تلخ در طنین صدایش پنهان است. به سختی می تواند کلمات را ادا کند. زبانش گویا خسته است و خوب نمی چرخد. صورتش را غریبانه پنهان میکند. گویی در نظر دارد عقربه های ساعت را به عقب برگرداند و برای چند لحظه به جای سختی روزگار و تحمل ناخوشی و نابرابریها ، خود را در قالب کودکی خردسال و در آغوش والدینش ببیند و گونه هایش را به سینه های گرم مادرش تکیه زند و به نشانه آرامی و احساس امنیت دوروبر زندگی را بپیماید. به سفر خیالی اش جامه عمل می پوشاند. چقدر دوست داشت در این سفرتنها نباشد و دستان گرم پدرش را به نشانه نوازش روی موهای طلایی اش حس کند و همراش باشد . دوست داشت در این سفر به جای طناب نفس گیر، گردنبند هدیه دوست گرانبهایش را گردن می کرد و به جای فشار دادن گلوهایش از آن محبت به سوی لبانش سرازیر میشد. او هر بار که تناب را بوس میزد و یا لمسش می کرد خود پنداری در دریای دوستی و در بهشت خوشیها غرق است و میخواهد در این غروب نارنجی همه زندگی از دست رفته اش را با فضای پاییز تنیده محیط آرزوهایش تقسیم کند. بایدم تحمل میکرد. شایدم سفرش کوتاه بود ولی می توانست برای چند لحظه ای خوشایند باشد فصل پایییز برای او روزهای غریبی را رقم میزد.
برای او شاید این فصل ، فصل دوست داشتنها نبود و دوره آن به سر رسیده باشد. او بی رحم نبود اما شاید زمانه با او بی رحم بوده باشد.
واقعیتی که هر روز سرنوشت زن و یا دختری را در این بخش از زندگی نشانه میرود و آنرا رقم میزند و در خاطره های کتابی به ثبت میرساند… واقعیتی تلخ ..! واقعیت مرگ یک انسان آنهم بدستان خود اما پرشده از داغ روزگار.. روزگارانی که زیاد به دلش نچسبیدند و درکش نکردند و او را بدون نوازش والدین و عزیزان، در سفر زندگی به دنیایی دیگر همراهی کردند.
در سرتاسر ایران، و اخیرا در استان های کرمانشاه و ایلام ، شهرهایی چون سنندج و مهاباد، تاکنون زنان و دختران بسیاری یرای رهایی از تبعیض های جنسیتی، اجتماعی و عشیره ای به خودکشی و بیشتر به خودسوزی پناه برده اند. وجود بافت سنتی و عشیره ایی در مناطق روستایی کردستان ایران هرگونه تحرک را از زنان گرفته و به علت نشناختن حقوق خود و کم سوادی بیشتر مورد تبعیض قرار میگرند. در جوامع روستایی، مرد سالاری به شیوه ای افراطی هرگونه صدای زن را در گلو خفه میکند و یا آنرا به سمت حذف خود در دنیای واقع تشویق میکند.
با این که جامعه ایران، جامعه ای در حال گذر از سنت به مدرن است و مدرنیسم بخشی از آن را فرا گرفته است اما متاسفانه هنوز سنت بر بخشهایی از این ساختار حاکم است چون دهه ها است یک نظام ماقبل مدرنسیم و مربوط به دوران قرون سطی فرهنگ و سنن و قوانین خود را بر جامعه جاری کرده است. مسائل فرهنگی و اجتماعی همچون مسائل خانوادگی، وضعیت فعالیت‌های اقتصادی در یک جامعه، شغل و طبقه اجتماعی، و مردسالاری و دین و اخلاقیات عقب افتاده و نبود آزادی برای زن و وجود سنتهای عقب افتاده مجموعه ای از جمله عوامل موثر و دخیل در بروز پدیده خودکشی هستند.
افزایش نرخ خودکشی نگرانی فزاینده‌ای را برای جوامع امروز به همراه آورده است. تردیدی نیست از جمله عوامل مهمی که به مطالعه در زمینه خودکشی ابعادی به مراتب گسترده‌تر از پیش داده است، افزایش میزان آن در سطح اغلب کشورهای دنیا به ویژه در طی چند دهه اخیر است و آمار حکایت از این می‌کند که ایران را نیز باید در ردیف این کشورها قرار داد. آمارهای خودکشی و خودسوزی در ایران در مورد زنان، به خصوص در برخی مناطق بسیار بالاست .
واقعیت این است که خودکشی نوعی واکنش، اما واکنش منفی، در برابر درد و رنج است. افراد مختلف پاسخ‌های متفاوتی به شرایط روانی بد می‌دهند، در واقع می‌توان گفت نحوه ارزیابی انسان‌ها از موقعیت‌های فشارزا و چگونگی مقابله آنان با فشار روانی متفاوت است. رفتارها و پاسخ‌های افراد در این موقعیت‌ها بستگی به مهارت‌های مقابله‌ای و حمایت‌های اجتماعی موجود از آنها دارد.
امروز متاسفانه در پس نگاه مشکلات زنان در جامعه سه مانع اصلی به چشم میخورند که هرکدام از این سه مانع،به نوعی سنگینی خود را بر دوش زنان افکنده است که صد البته هرسه مانع در این راستا همگام و همسویند. دین و عُرف و قانون هر کدام به نوعی سه بخش اصلی از ابزارهای زن ستیزی اند که امروز به شیوه گسترده به چشم میخورد که هر کدام از آنها نیز روزانه در بین زنان و دختران جوان قربانی میگیرد .
در جامعه ای که جمهوری اسلامی زندگی را برای شهروندانش یک دوزخ کرده است ، روز نیست که ما شاهد پدیده ناخوشایند خودکشی زنان و دختران نباشیم، و روز نیست که اشکی از چشمان جاری نشود و ندید و خبر دار نشد که فلانی خودکشی کرده است، در این مکان خشونت علیه زنان ،فقر ، بیکاری اعتیاد به مواد مخدر مرزی نمی شناسد و به عنوان پدیدهای زشت اجتماعی، کل جامعه را در نوردیده و تاریخی برای خود دارد، اما امروز نیز نظام جمهوری اسلامی عامل اصلی آن است. مبارزه جهت محو خشونت علیه زنان و فراتر از آن مبارزه جهت برابری واقعی زن و مرد و ریشه یابی کردن همه درد و مشکلات مردم و ریشه کن کردن فقرو بیکاری ، از وظایفی است که بر دوش همه انسانهای آزادیخواه و برابری طلب قرار میگیرد. پیش بردن این مبارزه در گرو اتحاد و همبستگی تمامی کمونیستها و زنان و کارگران و جوانان مبارز در مسیر نابودی جمهوری اسلامی و حکومت دینی شان و خاتمه دادن به سیستم مرد سالاری و پایان دادن به وابستگی مالی زنان به مردان می باشد.
بیائید همگان در زیرچتر حزب سوسیالیست انقلابی این مبارزه را به پیش ببریم . بیائید همصدا شویم و درد و مشکلات زنان جامعه خود را برای بار دیگر مرور کنیم و برای پایان دادنشان مبارزه کنیم . ما می توانیم در زیر این چتر که ضامن رهایی همه زنان ستمدیده از یوغ ستم و نابرابریست را رهایی بخشیم .
حزب ما حزب شما زنان و دختران جوان و انقلابیست ، این حزب برای پایان بخشیدن به این ستم و مشکلات سر راهتان وبه شما شیفتگان راه آزادی انسانها احتیاج دارد، همانطور که شما نیز برای تضمین رهائی خود به چنین حزبی نیاز دارید. بیائید در حزب خودمان آرزوهایمان را فتح نمائیم و به دردو مشکلات و عوامل اصلی سر راهمان که منجر به خود کشی و نامیدی و دها بدبختی دیگر می شود را پایان دهیم .
زنان و دختران انقلابی حزب خود را فتح کنید.
منبع: شماره ٢٠ نشریه سوسیالیسم امروز
٢٩ مهر ١٣٩٦
٢١ اکتبر ٢٠١٧