اسرین مالکی
استثمار، کاردر محیط خانه، تبعیض و خشونت جنسی، اینها واقعیت روزانه میلیون ها نفر از زنان در سراسر جهان است. ستم بر زنان ریشه در تقسیم جامعه به طبقات استثمارگر و استثمار شونده دارد. این نشانگر نمونه خاصی از مناسبت ظالمانه ایست که طبقه کارگر را در کل تضعیف می کند. زنان بیش از نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، اما اکثریت کار جامعه توسط آنها انجام میگیرد.
امروزه، مثل همیشه بار تولید مثل (پرورش کودکان، کار در محیط خانه) در درجه اول بر دوش آنهاست. حتی وقتیکه در ازای کار، دستمزد پرداخت می شود، پرداخت به زنان بطور متوسط، به میزان قابل توجهی کمتر از مردان است. زنان همیشه جزو اولین کسانی هستند که در نوک تیز حملات سرمایه داری و ارگان ایدئولوژیکی آن ،مذهب و مرد سالاری و فرهنگ ملی، قرار دارند.
بورژوازی ممکن است در باره برابری قوانین ” آزادی های جنسی” بسیار صحبت کند، اما در واقع، زنان مثل همیشه، امروزه هم از حقوق اولیه محروم اند. آن ها با استناد به قوانین، از حق تصمیم گیری در مورد سقط جنین، محروم اند، حتی حق تصمیم در مورد بدنشان هم، از آنها سلب شده است. در جوامع حاکم اسلامی بطریق اولی اوضاع به شدت وخیم تراست از کشورهای بورژوازی-غربی، که به همت مبارزه خود زنان و جنبش سوسیالیستی طبقه کارگر کمتر میتوانند ابزارهای ارتجاعی،خرافی، مذهبی و مرد ساالارانه را در شکل عریان و قانونی علیه زنان تحمیل و بکار بگیرند. اما با وجود این پیشرفت در قالب “مدرن” استفاده ابزاری و سودجوئی بورژوائی از زن در کشورهای مترقی سرمایه داری نیز همچنان جاری است. اینها همراه با ترویج اخلاقیات جنسی که نقش زنان را به عنوان مادران و انسانهای برابر با مرد در محل کار و اجتماع کاهش داده است، به نوعی همان موقعیت نابرابر را برای زن فراهم نموده اند.
بدن و جنسیت زنان در تمام سطوح ” صنعت فرهنگی “، چه در فرم های کم و بیش پذیرفته شده اجتماعی همچون تبلیغات و چه در فرم های عیان تر، مانند پورنوگرافی و فحشا، بعنوان کالا جهت سود، مورد استفاده قرار می گیرد. همه اینها تداوم سرکوب زنان در تمام سطوح زندگی اجتماعی است.
برای پایان دادن به تداوم این ستم و نابرابریها راهی جز نپذیرفتن فرهنگ، قوانین، و سنن ضد زن چه در قالب دینی و مرد سالارانه و ملی دوره جهالت و چه در شکل مدرن -بورژوائی در جوامع غربی وجود ندارد. باید در مقابلشا ایستاد. به میدان آمدن زنان و جنبش مترقی مدافع برابری زن و مرد، برای دستیابی به هدف خود ملزم به بدست گرفتن پرچم آزادی واقعی زن، یعنی پرچم آزادی و برابری و سوسیالیسم است.
تحقق این امر مهم در ایران در گرو تلاش متحد و بی قفه صف آزادیخواهان، از جمله زنان و کارگران مبارز، برای سرنگونی کامل نظام سرمایه داری و اسلامی حاکم ضد زن و دستیابی به یک جامعه سوسیالیستی است .
منبع: شمار ٢٧ نشریه سوسیالیسم امروزhttps://simroz.org/home/
١٨ آذر ١٣٩٦
٩ دسامبر
