اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه وارد چهارمین روز خود شد
علیرغم تلاشهای مدیریت شرکت نیشکر هفت تپه برای ایجاد تفرقه در میان کارگران اعتصابی که از بعد از ظهر دیروز تا پاسی از دیشب ادامه داشت کارگران این شرکت امروز چهارمین روز پیاپی اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند و علاوه بر پیوستن کارگران کارخانه خوراک دام و کارکنان اداری به همکاران اعتصابی خود، رانندگان استیجاری سرویس ایاب و ذهاب و بازنشستگان نیز بدلیل عدم دریافت مطالباتشان در مقابل ساختمان مدیریت شرکت دست به تجمع زدند.
بنا بر گزارشهای ارسالی از سوی کارگران نیشکر هفت تپه به اتحادیه آزاد کارگران ایران، مدیریت شرکت علاوه بر شگردهایی که برای ایجاد تفرقه در میان کارگران از بعد از ظهر دیروز آغاز کرد و تا پاسی از دیشب ادامه داد امروز نیز با برنامه ای که از دیشب تدارک دیده بود قرار بود مدیران شرکت با حضور در میان کارگران، آنان را وادار به شکستن اعتصاب کنند اما با توجه به اینکه کارگران یکصدا اعلام کردند اگر پیدایشان شود برخورد فیزیکی خواهند کرد مجبور به ترک کارخانه از دروازه خوراک دام شدند.
مدیریت شرکت در اقدام دیگری علیرغم اینکه دهها سال است کارگران نیشکر هفت تپه حقوق خود را از بانک ملی دریافت میکنند و با اشراف به اینکه آنان در بانک کشاورزی حسابی ندارند اعلام کرده است حقوق بسیاری از آنها را به بانک کشاورزی واریز نموده و باید کارگران حقوق خود را از این بانک دریافت کنند. کارگران شرکت نیشکر هفت تپه این اقدام کارفرما را شگردی جهت عدم اطلاع آنان از وضعیت دریافت یا عدم دریافت همدیگر و خرید وقت ارزیابی میکنند و بشدت از این وضعیت خشمگین هستند.
همچنین بدنبال پیوستن پرسنل اداری به اعتصاب، آنان امروز دست به افشاگری زده و اعلام کردند قائم مقام مدیر عامل کارخانه در اقدامی بدون اطلاع کارگران، ۱۵۰ نفر از نیروهای روز مزد دفع آفات نباتی را حدود یک هفته قبل از تشدید اعتراضات کارگران، تبدیل به نیروهای اقبالی(پیمانکار) کرده است. این کارگران دارای سابقه کار طولانی در شرکت نیشکر هفت تپه بوده اند و با انتقال شان به قسمت نیروهای پیمانکاری اقبالی از آنجا که کارگران شاغل در این بخش فاقد قرارداد کار هستند اخراج شان تسهیل میشود.
بنا بر خبر دیگری که کارگران شرکت نیشکر هفت تپه به اتحادیه آزاد کارگران ایران ارسال کرده اند از روز شنبه ۱۱ آذر ماه و بدنبال اعتصاب کارگران در این روز و سپس تشدید اعتصاب و اعتراض کارگران در چهار روز گذشته، هر روزه (خصوصا شبها) ده الی ۱۵ کامیون شکر سفید از انبار شرکت به شرکت میان آب منتقل و در انبارهای افشار دپو میشود.
امروز علیرغم قصد کارگران شرکت نیشکر هفت تپه برای تجمع در مقابل فرمانداری شوش، آنان طی نشست و گفتگویی با همدیگر موافقت کردند تا ابتدا نماینده هایشان در جلسه ای که قرار بود در فرمانداری شوش برگزار شود شرکت کنند. به همین دلیل ۹ نفر از نماینده های کارگران عازم فرمانداری جهت شرکت در جلسه مربوطه شدند.
بنابر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، در جلسه امروز شورای تامین شهر به نماینده های کارگران اعلام شد کارفرما متعهد شده است از این پس در پایان هر ماه همراه با حقوق آن ماه، یکماه از دستمزدهای معوقه کارگران را نیز تا زمان بروزرسانی حقوقها به حساب کارگران واریز کند. علاوه بر این، کارفرما متعهد شده است کارگران بخش پیمانکاری را از حالت پیمانکاری به قرارداد مستقیم تبدیل و سایر مطالبات آنان را محقق نماید. همچنین در شورای تامین شهر به نماینده های کارگران اعلام شده است چنانچه کارفرما به تعهدات خود عمل نکند با عکس العمل این شورا مواجه خواهد شد.
جمع هایی از کارگران شرکت نیشکر هفت تپه طی تماسهایی با اتحادیه آزاد کارگران ایران اعلام کرده اند دیگر حاضر به پذیرش وعده ای از سوی کارفرما نیستند و همچنان به اعتصاب خود تا تحقق تمامی مطالباتشان منجمله خلع مالکیت شرکت از کارفرما و بازگشت آن به بخش دولتی ادامه خواهند داد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۲۱ آذر ماه ۱۳۹۶
اعتراض و اعتصاب در کرمان، بندر ماهشهر، هویزه، کوار و قرچک
تجمع اعتراضی کارگران شهرداری بندر ماهشهر
در کرمان کارگران معدن فاریاب در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق از مردادماه و همچنین عیدی و پاداش سال 
گذشته دست به اعتصاب زده‌اند. این اعتصاب که از روز شنبه شروع شده است امروز سه‌شنبه نیز ادامه داشت.
جوانان شهر هویزه روز سه‌شنبه در اعتراض به بیکاری در این شهر و استخدام افراد غیربومی برای سومین روز متوالی مقابل شرکت نفت مستقر در این شهر تجمع کردند. روی بنری که در دست این جوانان است چنین نوشته‌اند: «ما نیروهای بومی منطقه از بیکاری رنج می‌بریم».
در بندر ماهشهر کارگران شهرداری بندر ماهشهر جهت گرفتن مطالباتشان، دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب که از روز شنبه 18آذر آغاز شده بود امروز سه‌شنبه نیز ادامه دارد.
در کوار در استان فارس کارگران شهرداری در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق 4ماه اخیر خود، دست از کار کشیده و در مقابل فرمانداری رژیم در این شهر تجمع کردند.
در قرچک صاحبان فاز سه مسکن باب‌الحوائج باقرآباد همزمان با برگزاری جلسه دوم دادگاه در اعتراض به واگذار نشدن مسکن خود در مقابل دادسرای رژیم در این شهرستان تجمع کردند.
– اعتصاب متحدانه کارگران شرکت نیشکر هفت تپه چهارمین روز خود را پشت سر گذاشت
– اعتصاب کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، متحدانه تر از روزهای پیش وارد چهارمین روز خود شد
– تجمع اعتراضی معلمان حق‌التدریس سراسر کشورنسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل مجلس
– تجمع آموزش‌دهندگان نهضت سوادآموزی سراسرکشور در اعتراض به عدم استخدام مقابل مجلس
– تجمع اعتراضی معلمان حق التدریس اردکان نسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل فرمانداری
– تجمع قبول شدگان آزمون استخدامی شهرداری های خوزستان دراعتراض به عدم استخدام مقابل استانداری خوزستان برای سومین بار
– کمپین پرستاران برای اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری
– اعتراض رسانه ای کارگران داروسازی کوثرنسبت به قراردادهای یک ماهه وشرایط کاری
– عدم پرداخت ماه ها حقوق کارگران استان سیستان و بلوچستان
– پیمانکاران بخشی از مطالبات ۳۰۰کارگر منطقه سه شهرداری اهوازرابالا می کشند
– سوگی که همگانی شد؛ نه می‌بخشیم، نه فراموش می‌کنیم
– مرگ کارگر جوان بر اثر سقوط به چاهک آسانسور در زعفرانیه تهران
اعتصاب کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، متحدانه تر از روزهای پیش وارد چهارمین روز خود شد
بنا بر گزارشهای ارسالی به اتحادیه آزاد کارگران ایران، اعتصاب متحدانه کارگران شرکت نیشکر هفت تپه با وجود بکار بردن شگردهای گوناگون از سوی مدیریت برای شکستن اعتصاب که از بعد از ظهر دیروز آغاز و تا پاسی از شب ادامه داشت به روز چهارم کشیده شد.
بنا بر این گزارش، کارگران هم اکنون در مقابل ورودی محوطه صنعتی شرکت دست به تجمع زده اند و در همین حال تعدادی از آنان نیز در مقابل مدیریت و بخشی نیز در انبار شکر تجمع کرده اند.
در چهارمین روز اعتصاب متحدانه کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، امروز کارگران کارخانه خوراک دام نیز علیرغم ممانعت های فراوان به اعتصاب پیوسته اند.
در پی چهارمین روز اعتصاب از سوی کارگران شرکت نیشکر هفت تپه، امروز هیچیک از مدیران و روسای شرکت در محل کارخانه حضور ندارند و کارگران اعتصابی اعلام کرده اند هر گونه توافقی برای تحقق خواستهایشان باید بصورت مکتوب و با حضور نماینده های کارگران، مسئولین استانی و نهادهای مسئول در شهر شوش انجام گیرد.
بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران تعدادی از نماینده های کارگران نیز عازم فرمانداری شوش شده اند.
گزارش تکمیلی ادامه اعتصاب کارگران شرکت نیشکر هفت متعاقبا از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران منتشر خواهد شد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – ۲۱ آذر ماه ۱۳۹۶
تجمع اعتراضی معلمان حق‌التدریس سراسر کشورنسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل مجلس
صبح روزسه شنبه بیست ویکم آذرماه، جمعی از معلمان حق‌التدریس سراسر کشوردراعتراض به بلاتکلیفی استخدامی مقابل تجمع کردند.
براساس گزارش منتشره،یکی از حاضران در تجمع امروز که از استان قزوین به تهران آمده، در ارتباط با اهداف تجمع گفت: چند هزار معلم حق‌التدریس در سراسر کشور در انتظار جذب در آموزش و پرورش هستند؛ سوال ما اینست که چرا وزارت آموزش و پرورش، مصوبات مجلس مبنی بر لزوم جذب حق‌التدریسی‌ها را اجرایی نمی‌کند؟
این معلم میگوید: رعایت امنیت شغلی و استخدام، مطالبات کلیدی ماست و بایستی هم نمایندگان مجلس و هم مسئولان آموزش و پرورش، به این مطالبات توجه کنند.
تجمع آموزش‌دهندگان نهضت سوادآموزی سراسرکشور در اعتراض به عدم استخدام مقابل مجلس
ظهرروزسه شنبه ۲۱آذر،جمعی از آموزش‌دهندگان نهضت سوادآموزی سراسرکشور در اعتراض به عدم استخدام مقابل مجلس تجمع کردند.
برپایه گزارش منتشره،جمعی از آموزش‌دهندگان نهضت سوادآموزی ظهر امروز(سه شنبه،۲۱ آذرماه) با تجمع مقابل مجلس خواستار استخدام پلکانی از سال ۹۲ تا ۹۵ شدند.
نماینده این تجمع کنندگان با اشاره به تبصره ماده ۱۷ استخدام وزارت آموزش و پرورش گفت: آموزش دهندگان نهضت سوادآموزی مشمول تبصره ماده ۱۷ خواستار استخدام بدون آزمون و شرط سنی هستند.
وی ادامه داد: آموزش دهندگان نهضت سوادآموزی سال ۹۲ تا ۹۵ نسبت به اجرای این تبصره که شامل افراد خاصی است، اعتراض دارند چرا که اجرا نمی شود.
نماینده تجمع کنندگان در پایان با بیان اینکه تجمع امروز ازسوی آموزش دهندگان نهضت سوادآموزی سراسر کشور صورت گرفته، خاطرنشان رکد: می خواهیم نمایندگان به اجرای تبصره در ماده ۱۷ برای جذب پلکانی از سال ۹۲ تا ۹۵ رسیدگی کنند.
تجمع اعتراضی معلمان حق التدریس اردکان نسبت به بلاتکلیفی استخدامی مقابل فرمانداری
صبح روز سه شنبه بیست ویکم آذرماه،همزمان با تجمع نمایندگان معلمان حق التدریس دراعتراض به بلاتکلیفی استخدامی،جمعی از معلمان حق التدریس اردکان دست به تجمع مقابل فرمانداری این شهرستان زدند.
براساس گزارش منتشره،حدود ۴۰ نفر از معلمان حق‌التدریس اردکان، صبح روز سه شنبه با حضور در مقابل فرمانداری این شهرستان، روشن شدن وضعیت استخدامی خود را خواستار شدند.
تجمع کنندگان که همه از بانوان معلم و در سطح مدارس شهرستان به تدریس اشتغال دارند از مسوولان ذیربط خواستند نسبت به تعیین تکلیف وضعیت استخدامی شان اقدام کنند.
حاضران همچنین اجرای مصوبه مجلس شورای اسلامی، مبنی بر جذب حق‌التدریسی ها را خواستار و ورود به ساختار استخدامی آموزش و پرورش را مطالبه کردند.
تجمع قبول شدگان آزمون استخدامی شهرداری های خوزستان دراعتراض به عدم استخدام مقابل استانداری خوزستان برای سومین بار
روزسه شنبه۲۱آذر،جمعی از قبول شدگان آزمون استخدامی شهرداری های خوزستان دراعتراض به عدم استخدام،برای سومین بار مقابل استانداری خوزستان اجتماع کردند.
یکی از تجمع کنندگان: برای سومین بار مقابل استانداری تجمع کردیم اما ماموران از تجمع ما جلوگیری و ما را متفرق کردند.
براساس گزارش منتشره،حدود ۲۰ نفر از قبول شدگان در آزمون استخدامی شهرداری های خوزستان سه شنبه مقابل ساختمان استانداری خوزستان تجمع و بار دیگر خواستار تعیین تکلیف و پاسخگویی مسئولان شدند.
این معترضان گفتند: در سال ۹۴ آزمون استخدامی شهرداری ها همزمان با سراسر کشور در خوزستان نیز برگزار شد که پذیرفته شدگان این آزمون پس از طی مراحل قانونی به استخدام شهرداری ها درآمدند با این وجود برخی شهرداری های خوزستان همچنان از استخدام این قبول شدگان امتناع کرده اند.
یکی از این افراد که خواست نامش در خبر ذکر نشود اظهار کرد: برای سومین بار مقابل استانداری تجمع کردیم اما ماموران از تجمع ما جلوگیری و ما را متفرق کردند.
وی گفت: در سال ۱۳۹۴ یک آزمون سراسری با هدف تامین نیروی مورد نیاز شهرداری ها برگزار شد و بیشتر قبول شدگان سایر استان ها استخدام شدند.
وی با اشاره به اینکه جمعی از قبول شدگان آزمون استخدامی شهرداری های خوزستان همچنان سر درگم هستند افزود: شهرداری های برخی شهرها مانند شوش و ایذه پذیرفته شدگان را استخدام کرده اند.
وی ادامه داد: تمامی مراحل استخدام از جمله آزمون استخدامی، بخش عملی و تحقیقات انجام گرفته و برای جذب در شهرداری مشکلی وجود ندارد اما مسئولان شهرداری ها حاضر به جذب قبول شدگان در این آزمون نیستند.
وی گفت:حدود پنج ماه از اتمام مراحل گزینش گذشته اما همچنان پذیرفته شدگان استخدام نشده اند.
کمپین پرستاران برای اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری
پرستاران با ایجاد کمپینی در فضای مجازی، خواستار اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری شدند.
براساس گزارش رسانه ای شده بتاریخ۲۱آذر،پرستاران در فضای مجازی با ایجاد هشتگِ اجرای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری، به عدم اجرای این قانون اعتراض کردند.
پرستاران می گویند: تعرفه خدمات پرستاری که حدود ۱۱ سال پیش، در سال ۱۳۸۶، به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، به بهانه‌های مختلف هنوز اجرایی نشده است.
به گفته آنها تعرفه خدمات پزشکی در سالهای اخیر افزایش یافته و همواره پرداخت شده‌است.
در عین حال پرستاران بعضا از عدم پرداخت کارانه‌ها انتقاد دارند و می‌گویند: برخی بیمارستان‌ها معوقات پرستاران را در چند ماه گذشته پرداخت نکرده‌اند.
درهمین رابطه:
بودجه تعرفه پرستاری رد شد
محمد شریفی مقدم با اشاره به رد پیشنهاد بودجه هزار میلیاردی برای اجرای تعرفه های پرستاری در سال ۹۷، گفت: متاسفانه این بودجه پیشنهادی در معاونت اجتماعی سازمان مدیریت رد شد.
وی افزود:با توجه به قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری مصوب سال ۸۶ مجلس شورای اسلامی و همچنین، برنامه ششم توسعه، سازمان نظام پرستاری بودجه ۱۰۰۰ میلیارد تومانی از محل بودجه عمومی را پیشنهاد داد تا این قانون خاک خورده در سال ۹۷ اجرایی شود.
شریفی مقدم با اعلام این مطلب که بودجه پیشنهادی کل کشور برای سال ۹۷ در سازمان مدیریت و برنامه ریزی مورد تصویب قرار گرفته است، اظهارداشت: متاسفانه بودجه پیشنهادی برای اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، توسط معاون اجتماعی سازمان مدیریت رد شد.
وی در پاسخ به این سئوال که علت رد پیشنهاد سازمان نظام پرستاری چه بوده است، گفت: وقتی پیگیری کردیم، عنوان کردند که منابع نداریم.
شریفی مقدم با اظهارتاسف از حاکم شدن جریان و تفکر خاص در معاونت اجتماعی برای تصمیم گیری درباره بودجه های پیشنهادی، گفت: متاسفانه در بررسی بودجه های پیشنهادی، حرف اول را لابی ها می زند و خبری از دلایل کارشناسی نیست.
وی ادامه داد: این قبیل تصمیم گیری ها که حاکی از انتصاب افرادی از گروه خاص است، باعث ایجاد تضاد منافع شده و حق جامعه بزرگ پرستاری را ضایع می کنند. این در حالی است که همه می دانیم، پرستاران بیشترین خدمات را به مردم و بیماران ارائه می دهند.
اعتراض رسانه ای کارگران داروسازی کوثرنسبت به قراردادهای یک ماهه وشرایط کاری
جمعی از کارگران داروسازی کوثراعتراضشان نسبت به قراردادهای یک ماهه وشرایط کاری، را رسانه ای کردند.
بنا به گزارش منتشره،تعدادی از کارگران شرکت داروسازی کوثرگفتند: با اپراتورهای شرکت قرارداد یک ماهه منعقد شده‌است.
این کارگران افزودند:تا چند ماه پیش اینطور نبود و قراردادها حداقل سه ماهه بود؛ اما در چند ماه اخیر با حدود بیست نفر از اپراتورها، قرارداد یک‌ماهه منعقد میشود.
این کارگران در عین حال از افزایش حجم کار انتقاد دارند و می‌گویند: ساعات کاری ما در ماههای اخیر زیاد شده‌است.
عدم پرداخت ماه ها حقوق کارگران استان سیستان و بلوچستان
ماه ها حقوق کارگران استان سیستان وبلوچستان پرداخت نشده است.
درگزارش یک منبع خبری محلی بتاریخ۲۱آذرآمده است:
*عدم پرداخت۵ماه حقوق معلمان خرید خدمت
معلم های خرید خدمت گفتند:مدت پنج ماه است که حقوق دریافت نکرده اند وبه دلیل ترس از دست دادن کار نمی توانند به جایی اعتراض کنند.
*عدم پرداخت ماه ها حقوق کارگران شهرداری راسک
*عدم پرداخت۱۰ماه حقوق۲۱کارگرشهرداری چاه بهار
*عدم پرداخت۵ماه حقوق کارگران شهرداری زابل
*عدم پرداخت۴ماه حقوق کارگران شهرداری میرجاوه
*عدم پرداخت حقوق کارگران محیط زیست خاش
*عدم پرداخت ۷ماه حقوق نگهبانان چاه نیمه
پیمانکاران بخشی از مطالبات ۳۰۰کارگر منطقه سه شهرداری اهوازرابالا می کشند
بیش از ۳۰۰ کارگر پیمانی فضای سبز منطقه سه شهرداری اهواز از اجرا نشدن قانون کار در خصوص محاسبه مزایای اضافه کاری، وشب کاری خود خبر می‌دهند.
براساس گزارش رسانه ای شده بتاریخ۲۱آذر،این کارگران گفتند که باوجود اجباری بودن اضافه کاری و کار شبانه، کارفرما مطالبات آنها را پرداخت نمی‌کند.
قابل یادآوری است که برابر مواد ۵۸ و ۵۹ قانون کار باید بابت هر ساعت کار اضافی ۴۰ درصد و بابت هر ساعت کارشبانه ۳۵ درصد مزد بیشتر پرداخت کرد.
کارگرا ن منطقه سه شهرداری اهواز افزودند که کارگران خدماتی وفضای سبز دیگری که در سایر مناطق هشت گانه شهرداری اهواز مشغول کارند، به‌صورت کامل همه مطالبات قانونی خود را دریافت میکنند.
به گفته آنها جدا از این مسئله، یکی دیگر از مطالباتشان وجود محدودیت در محاسبه و پرداخت حق اولاد است.
کارگران با بیان اینکه درآمد فعلی مخارج زندگی خانوادهایشان راتامین نمی‌کند، افزود: در این شرایط پرداخت کامل مطالبات قانونی می‌تواند گشایشی در راستای بهبود وضعیت اقتصادی آنها محسوب شود.
سوگی که همگانی شد؛ نه می‌بخشیم، نه فراموش می‌کنیم
حادثه معدن زمستان یورت در استان گلستان؛ شهرها و روستاها را محله به محله عزادار کرد و سایه سوگ را تا ابد بر سرشان سنگین کرد. حال کارگران و خانواده‌هایی که از حادثه جان سالم به در برده‌اند، این قصه تلخ را روایت میکنند به امید روزهای بهتر برای سیزده هزار معدنچی زغال در کشور و تکرار نشدن حادثه.
درگزارشی که۲۱آذر رسانه ای شد آمده است:«نه می‌بخشند و نه فراموش میکنند»؛ این نبخشیدن و فراموش نکردن هم بی‌جهت نیست؛ داغ عزیز دیده‌اند و طاقت تازه شدن‌اش را ندارند.
صحبت از ۴۳ خانوار کارگری است که به امید داشتن کار و بهره‌مندی از کمترین دستمزد، فرزندان خود، پدران خود و همسران؛ خود را به دل کوه فرستادند تا زغال سنگ استخراج کنند؛ آن‌هم مرغوب‌ترین زغال سنگ کشور که انحصار برداشتش در دست «شرکت صنعتی و معدنی شمال شرق شاهرود» است.
۱۳ اردیبهشت ماه امسال اما در معدن زمستان یورت آزادشهر که همین زغال‌های مرغوب از آن برداشت میشود؛ حادثه‌ای پیش آمد که از حیث هولناکی در رسانه‌ها موجی از تاثر ایجاد کرد؛ طوری که نمی‌توان آن را در پستوی ذهن بایگانی کرد. ۴۳ کارگر معدن زیر آوار ماندند و جان سپردند.
کارگرانی که از این حادثه جان سالم به در بردند و آنها که می‌دانستند اگر آن روز در محل حادثه در تونل شماره یک بودند چه چیزی انتظارشان را می‌کشید، روایت‌هایی در سینه دارند که پس از حادثه و در انبوه خبرهای مربوط به حضور مسئولان برای اظهار همدردی شنیده نشد یا اگرهم شنیده شد صرفا در فضای مجازی ماند و خروجی موثری نداشت.
برای شنیدن این روایت‌های پر از بغض به دل کوه‌ها زدیم؛ جایی واقع در کیلومتر ۱۱ اتوبان آزادشهر به شاهرود. آفتاب عصر پاییز آهسته آهسته سنگینی‌اش را از کمرکش ارتفاعات منتهی به پنج تونل زمستان یورت برمی‌دارد و سایه‌ها را سنگین و غمبار میکند. این غم همه جا بود؛ آن را حتی راننده‌ای که ما را با یک وانت آبی به بالای کوه می‌برد با خود حمل می‌کرد.
می‌خواهیم قرارداد مستقیم شویم
راننده وانت که همانند سایر ۲۷۰ کارگر این معدن با پیمانکار قرارداد دارد، گلایه‌هایش را از همین کارگر پیمانکاری بودن شروع میکند. «بعد از حادثه و قبل از حادثه که ۴۳ نفر از همکارهامون رو از دست دادیم، پیگیرشدیم تا از زیرنظر پیمانکار خارج بشیم و با شرکت طرف قرارداد شیم.»
کارگران معدن یورت پس از «نحسی ۱۳» که روستاهایشان را محله به محله و روستا به روستا در هفت شهرستان استان گلستان عزادار کرده بود، به این دل خوش کردند که مدیران معدن دلشان بسوزد و با کمی دست‌و‌دلبازی آنها را قرارداد مستقیم کنند تا همانند کارگران معدن البرز شرقی مجموع مزد و مزایایشان به ۲ میلیون تومان برسد.
اما انگار بیش از حد، خوش خیالی به خرج داده بودند؛ چراکه همان دستمزد یک و نیم ملیون تومانی هم همانند گذشته با تاخیر پرداخت میشود؛ به گونه‌ای که هرکدام از این کارگران به طور متوسط بین۱۰ تا ۵۰ میلیون تومان از مجموع مزد و مطالبات خود طلبکارند.
وعده‌ها زنگار فراموشی گرفته‌‌اند
«امنیت شغلی هم وضعیت بهتری نداره». این را یک کارگر استخراج معدن یورت که در ارتفاعات کار میکند و از زور گرد زغال و خستگی، چهره‌ای به سیاهی شب دارد، میگوید. تاکیدش هم بیشتر بر این است که وعده‌هایی که برای افزایش طول مدت قرارداد و یک ساله شدن آن دادند، باد هوا بود. «همین حالا هم کارفرما قراردادهای یک‌ماهه با کارگرها می‌بنده؛ اما بعد حادثه به کارگرها وعده قرارداد یک ساله و آبرومندانه رو داده بود که انگار به کل فراموش کرده.»
به اعتقاد این معدنکار، وعده‌های کارفرمای شرکت زغال سنگ شمال شرق مشمول مرور زمان شدند تا زنگار فراموشی بگیرند و بی‌اعتبار شوند؛ چراکه به قول کارگران، بی‌اعتبار شدن و فراموش کردن وعده‌ها، چندان برای کارفرمای یورت مهم نیست. امری که البته برای روایتگر دوم ما چندان هم غریبه نیست.
حرف‌هایش را اینگونه ادامه می‌دهد: «کارفرمای ما انگار کلا بی‌خیاله؛ انگار نمی‌خواد که وجهه‌ی خودش رو پیش چشم کارگرها کمی بهتر کنه؛ هنوز داغ دل ما کارگرا تازه‌ست؛ کاش لااقل یه کم به وعده‌ها عمل می‌کردن».
امیدواری به تکرار نشدن حادثه
آخرین جایی که به آن می‌توان دسترسی داشت تونل شماره ۳ است. تونل‌های بالاتر (A۱ و A۲) به داشتن مسیر غیرقابل دسترسی معروف هستند. کارگرانی که در ورودی تونل ایستاده‌اند دغدغه ایمنی تونل‌ها را دارند؛ برای همین ترس از عفریت مرگ در تونل‌های بالایی و پایینی در لبخندهای تلخشان مشهود است.
«پس از حادثه تا تونستیم و کارفرما همراهی کرد؛ معدن تجهیز شد. امیدواریم که حادثه تکرار نشه. البته این رو هم بگم قبلا تونل‌ها با هم ارتباطی نداشتند اما حالا همه تونل‌ها با دِویل به هم وصل شدن.» این را کارگر تعمیرات که همان حوالی تونل‌های بالا انتظارمان را می‌کشید، میگوید.
دِویل از داخل تونل به طرف بالا حفر میشود و هدف از حفر آن؛ تهویه تونل‌ها، ایجاد راه عبور برای افراد و حمل و نقل لوازم است. با وجود حیاتی بودن نقش دِویل، پیش از حادثه در کل این پنج تونل تنها یک دِویل وجود داشت و آن، همان دِویلی بود که از تونل شماره دو به تونل یک می‌رسید.
حرف‌هایش را اینطور ادامه می‌دهد: تنها یک دستگاه «وان‌تِراتور بادی» (دستگاه هوادهی پیشرفته) در تونل شماره یک نصب شده بود. البته وان‌تِراتور نوع برقی هم هست؛ اما چون تونل‌ها برق‌کشی درستی نداشتن پس وان‌تِراتور هم نمی‌تونست کمکی بکنه.
روزِ بدی که دلمان نمی‌خواهد تکرار شود
پس از انفجار یورت ابهام‌هایی درباره کار نکردن دستگاه‌های گازسنج داخل تونل شماره یک وجود داشت که بعدها هم در گزارش هیات تحقیق از حادثه بر کالیبره و به‌روز نبودن این گازسنج‌ها تاکید شد. صحبت درباره به‌روز نبودن گازسنج‌ها را که پیش کشیدم، انگار روز حادثه و مرگ همکارانش که تمام اعضای بدن‌هایشان بر اثر حرارت و آتش انفجار و ماندن زیر زغال‌های گداخته و ذوب شده بود، جلوی چشمش آمد. «روز بدی بود؛ دلم نمی‌خواد تکرار بشه. کسایی از بین‌مون رفتن که دیگه جاشون پرکردنی نیست. برای همین به کارفرما اصرار کردیم و می‌کنیم که ایمنی معدن رو از این به بعد سفت و سخت بگیره.»
همکار دیگرش که برای صحبت کردن دو‌به‌شک است و گوشش را تیز کرده، آرام آرام از بالای تپه‌های مجاور به سمت‌مان میآید تا اقداماتی که برای ایمن‌سازی تونل‌ها انجام شده را بگوید: «گازسنج‌ها را دوباره تعمیر کردیم تا قابل استفاده بشن. برای همه تونل‌ها، دِویل و وانتراتورهای جدید کار گذاشتیم. برق‌کشی معدن رو از اول انجام دادیم. به هر حال چون با گاز مونوکسید کربن رو‌برو‌‌ایم باید همه موارد رو از اول جدی می‌گرفتیم. ولی حالا شکر خدا اوضاع خیلی بهتره و مثل قبل جای نگرانی نیست؛ اما از قدیم گفتن حادثه خبر نمی‌کنه».
درد مشترک؛ عزای عمومی
آزادشهر (۱۵ نفر)، رامیان (۷ نفر)، سوسرا (۶ نفر)، وطن (۵ نفر)، فارسیان (۲ نفر)، مینودشت (۲ نفر)، گنبد کاووس ( ۱ نفر)، نوده خاندوز (۳ نفر) شاهرود (۲ نفر) کشته‌ها را که برایمان می‌شمارند، پای بیش از ۴۳ خانوار به وسط میآید؛ چراکه اکثر اهالی این شهرها خصوصا در رامیان با یکدیگر نسبت خانوادگی دارند. در شهرک «ملچ آرام» رامیان هر هفت کارگر جانباخته در کوچه‌های مجاور هم زندگی می‌کردند پس ناگزیر بودند که عزای عزیزانشان را با هم به اشتراک بگذارند. اینجا حتی مرگ هم به یکسان سهم همه شده است.
روایت ناسپاسی‌ها
با «حسن شهمرادی» بردار مرحوم «علی اکبر شهمرادی» در همین جا دیدار می‌کنیم. در شهرک به «حسن آقا» معروف است. کارگر معدن بود و بازنشست شده است. با روی گشاد پذیرای ما میشود تا قصه ناسپاسی‌ها و زیرِ وعده زدن‌ها را تعریف کند هرچه باشد برادرش و دامادش «سیدحبیب جاهدی»، هر دو را از دست داده است.
روایتش را با سکوت شروع میکند و فکرش را پی انتخاب واژه‌ای هل می‌دهد تا حالش را دقیق وصف کند. «به جز روزهای اول که همه اومدن و وعده دادن و رفتن؛ بعدش سراغی از خانواده‌ها نگرفتن. حتی مدیرعامل شرکتی که معدن یورت رو اداره می‌کنه تنها به یک پیام تسلیت خشک و خالی اکتفا کرد. پس شما بگید تو این وضعیت دل‌مون باید به چی خوش باشه؛ راستش حس می‌کنیم فراموش شدیم.»
از او در مورد معوقات مزدی و دیه و حق مسکنی می‌پرسم که وعده پرداختش را به خانوداه‌ها داده بودند. «معوقات مزدی عزیزان‌مان هنوز پرداخت نشده و تنها دیه ۲۱۰ میلیونی و حق مسکن ۵۰ میلیونی رو گرفتیم اما بگم که دیه جای پدر، بردار، فرزند یا داماد خانوده رو واسه ما نمی‌گیره. حق مسکنی هم که گرفتیم فقط پول خرید یک زمین توی همین شهرستان رامیان می‌شه. اما بازهم می‌گم مشکل ما کنار اومدن با مرگه و اینکه دل‌مون نمی‌خواد بقیه اعضای خانواده‌های ما که توی اون معدن و معادن اطرافش کار می‌کنن به این سرنوشت دچار بشن. البته این رو هم بگم که دادگستری رامیان توی این مدت خیلی با خانواده‌ها همراهی کرده؛ ولی با این وجود، همین حالا هم کلی سوال تو ذهن‌مونه؛ چرا مقصر اصلی حادثه مشخص نشد؟»
سپس سوال‌هایی که خیلی وقت است در ذهنش نقش بسته است را مطرح میکند: «چرا تونل حادثه دیده معدن یورت تجهیزات ایمنی و امداد و نجات نداشته؟ چرا هیچ دستگاهی که نشت گاز رو هشدار بده وجود نداشته؟ اصلا رو چه حسابی باید امیدوار باشیم که وضع ایمنی معدن تغییر کرده؛ کسی که قبلا برای اینکار هزینه نکرد، چه تضمینی هست که حالا اینکارو انجام بدن؟»
از مسئول ایمنی می‌خواهند صدایش درنیاید
«نجفعلی هدایتی» که از بازنشستگان این معدن است و چند نفری از اعضای خانواده‌اش را در ۱۳ اردیبهشت از دست داده و پیکر چندین نفر از همکارانش را ساعتی پس از حادثه از زیر خروارها زغال و آتش بیرون کشیده است، از زاویه دیگری به دلایل حادثه نگاه میکند: «تا زمانی که مسئول ایمنی مجبور باشه که از کارفرما حساب ببره و صداش درنیاد باید هم حادثه به این بزرگی پیش بیاد. مسئله فقط مربوط به یورت نیست. خودم در جوانی تو یکی از این معادن مسئول ایمنی بودم. کارفرما بدون اینکه از من بپرسه چقدر ضوابط ایمنی رو می‌دونی؛ از من خواست اینکارو واسش انجام بدم. حتی چند دفعه تو تشخیص گازی که تو معدن زغال سنگ منتشر شد، اشتباه کردم و خدا رو شکر می‌کنم که حادثه‌ای پیش نیومد. پس نباید به این راحتی فرد بی‌تجربه رو مسئول ایمنی کرد؛ مسئول ایمنی باید به موقع تخلف کارفرما رو گزارش بده نه اینکه دست روی دست بذاره تا لحظه حادثه».
برای سود بیشتر از هزینه‌های ایمنی می‌زنند
«رسول علیخانی» هم که بازنشسته معدن یورت است و پسرعمویش را در این حادثه از دست داده است، میگوید برای ایمنی معدن یورت هزینه‌ای نشده است: «وقتی انتقاد می‌کنیم؛ میگن معادن زغال سنگ صرفه اقتصادی ندارن و تجهیزشون توجیه‌پذیر نیست. من این سوال رو می‌پرسم که اگر این کار به‌صرفه نیست پس چرا این شرکت در حال کار روی پنج تونل در معدن زمستان یورت و ۵ تونل دیگه در معدن ملچ آرام (اورنگ) هست؟ حتی اگر فرض رو بر این بگیریم که برداشت زغال سنگ به‌صرفه نیست؛ قضیه در مورد این دو تا معدن متفاوته؛ چراکه با کیفیت‌ترین ذغال سنگ‌های کشور رو برداشت می‌کنن و مشتری‌های خودشون رو دارن».
از این جهت است که تاکید میکند تمام این توجیهات برای بالا بردن سود و زدن از هزینه‌هایی است که به ناروا اسم‌شان را هزینه اضافه گذاشته‌اند: «کدوم هزینه اضافه؟ به نظر شما مزد کارگر یا تامین امنیت جانی کارگرها با کمترین هزینه برای نصب دِویل، ونتراتور و گاز سنج می‌شه هزینه اضافه که از آن بزنیم؟ همین حالا کارگرانی در معدن یورت هستن که سن بازنشستگی اونا خیلی وقته سر رسیده؛ اما به علت عدم پرداخت ۴درصد هزینه بازنشستگیِ مشاغل سخت و زیان‌آور از طرف کارفرما، بازنشسته شدن اونا هم به حال تعلیق دراومده.»
۱۴۰۰ پرونده شکایت از کارفرمای یورت
«رمضانعلی رجبلو» کارگر بازنشسته معدن زمستان یورت که سابقه فعالیت در شورای اسلامی کار این معدن را دارد هم میگوید: «حدود ده روز پس از حادثه وقتی به اداره کار آزادشهر مراجعه کردم؛ متوجه شدم ۱۴۰۰ پرونده شکایت در مراجع رسیدگی به شکایات ادارت کار علیه کارفرمای معدن یورت ثبت شده که ۹۰ مورد از آنها مربوط به بازنشستگان بود که البته اول آذرماه رای به نفعشان صادر شد.»
رجبلو البته میگوید که علاوه بر کارگران زمستان یورت، کارگران معدن ملچ آرام (اورنگ) که متعلق به همین شرکت است به همه این موارد معترض هستند یعنی هم در حوزه ایمنی، هم در حوزه امنیت شغلی و هم در حوزه معیشت: «مشکلات یکی و دوتا نیست که به سادگی از اونا رد بشیم. اصلا یکی از دلایل پیش اومدن این روزهای پرواهمه برای کارگرها، خصوصی‌سازی معادن هستش. هم معادن و هم صنایع مخابرات وقتی خصوصی شدند این مشکلات براشون تشدید شد البته آهسته آهسته طوری که الان شاهد خفقان خاصی تو جامعه کارگری هستیم و حتی اجازه تشکیل شورای اسلامی کار را در این معدن نداریم.»
در جنگ، ریه‌هایم به اندازه معدن زغال آسیب ندید
وی البته به عنوان یک جانباز شیمیایی ایام جنگ میگوید: «زمانی که در جبهه برام این مشکل پیش اومد ریه‌هام به اندازه کار در معدن زغال سنگ آسیب ندید. در نتیجه حق داریم که نگران سلامتی کارگران و پرداخت دستمزد مناسب به آنها باشیم. درنهایت باید بگم که یک کارگر معدن پس از ۲۰ تا ۳۰ سال کار مداوم چاره‌ای جز داشتن قرارداد دائمی رفت و آمد پیش دکترهای ریه، قلب و پزشک اعصاب را نداره.»
خانه‌نشین شدن دو نگهبان
زمانی که از زمستان یورت برمی‌گشتیم خبر شگفت‌انگیزی شنیدیم که نگرانی‌های کارگران این معدن درباره نداشتن امنیت شغلی را بیشتر پیش چشمان‌مان آورد. گویا حضور خبرنگار و عکاس در معدن یورت به مذاق کارفرمای آن خوش نیامده و عصر یکشنبه با تماس تلفنی وی، دو نفر از نگهبانان معدن خانه‌نشین شدند. حال این جمله که «شاهد خفقان خاصی در جامعه کارگر هستیم» بیشتر عیان میشود.
مرگ کارگر جوان بر اثر سقوط به چاهک آسانسور در زعفرانیه تهران
صبح روز گذشته(۲۰آذر)،یک کارگر جوان در خیابان زعفرانیه، خیابان اعجازی، بلوار بهار،بر اثر سقوط به داخل چاهک آسانسور، جان خودش را از دست داد.
رامین نایب‌پور؛ رئیس ایستگاه ۶۴ آتش‌نشانی درباره جزئیات این حادثه گفت: در یک ساختمان نیمه‌کاره ۶ طبقه (دارای سه طبقه منفی)، کارگران مشغول کار بودند که ناگهان یکی از کارگران از طبقه اول به داخل چاهک آسانسور سقوط کرد.
وی افزود: نیروهای آتش‌نشانی بی‌درنگ محل حادثه را ایمن‌سازی کردند و با استفاده از تجهیزات مخصوص خود را به انتهای چاهک آسانسور رساندند و کارگر سی ساله که کاملاً بی‌هوش بود را برای انجام معاینات پزشکی تحویل امدادگران اورژانس رساندند.
رئیس ایستگاه ۶۴ آتش‌نشانی خاطرنشان کرد: متأسفانه پس از انجام معاینات پزشکی مشخص شد کارگر جوان بر اثر شدت جراحات در همان لحظات اولیه جان خود را از دست داده است.
بیست ویکم آذرماه۱۳۹۶
منبع ” سایت جبش کارگری ایران “
