اخبار و گزارشات کارگری

– ازسرگیری اعتراضات کارگران کارخانه هپکو نسبت به نداشتن امنیت شغلی،عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولین طراز اول کشور واستان مرکزی

– گزارش تکمیلی ششمین روز اعتراض و اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه

– اعتصاب وتجمع همزمان کارگران کارخانه  چوکا وشرکت جنگل شفارود در اعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق

بازداشت یکی از خبرنگاران حین تهیه گزارش ازتجمع کارگران شرکت جنگل شفارود

– تجمع اعتراضی کارگران کارخانه رنگین‌نخ نسبت به عدم پرداخت مطالبات مقابل استانداری سمنان

– اعتصاب وتجمع اعتراضی کارگران پیمانکاری کارخانه ماشین سازی اراک نسبت به عدم پرداخت4ماه حقوق مقابل استانداری مرکزی

– ادامه اعتراضات خانواده های  کارگران جان باخته  نفتکش سانچی با تجمع مقابل مجلس

– ششمین تجمع اعتراضی کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه  نسبت به وضعیت نامعلوم پروژه‌های مسکونی سپیدار 2 و3 مقابل شهرداری تهران

– از اعتراضات کارگران پیمانکاری پتروشیمی های مستقر در منطقه ویژه اقتصادی بندرامام چه خبر؟

– وعده جدید به کارگران پست های فشار قوی برق : پُست ستاره‌دار

– انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه:

اعتصاب و تظاهرات کارگران نیشکر هفت تپه و هپکو را حمایت و همراهی کنیم

– آخرین خبردرباره وضعیت رضاشهابی کارگر زندانی

– گزارشی کوتاه همراه با عکس از تظاهرات در میلان برای آزادی رضا شهابی و دیگر کارگران زندانی

– پروین محمدی : قدرت کارگران در اعتصاب و اتحاد است

– بخطر افتادن امنیت شغلی150کارگرریسندگی و بافندگی فومنات با واگذاری مجدد ومشکوک کارخانه به بخش خصوصی

– کارگران کارخانه پارسیلون قربانی بزرگ خصوصی سازی

– تجمع اعتراضی صاحبان زمین‌های هوانیروز مقابل اداره کل اوقاف آذربایجان‌شرقی

ازسرگیری اعتراضات کارگران کارخانه هپکو نسبت به نداشتن امنیت شغلی،عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولین طراز اول کشور واستان مرکزی

روز دوشنبه شانزدهم بهمن ماه، کارگران کارخانه هپکو دراعتراض به نداشتن امنیت شغلی،عدم پرداخت مطالبات و وعده های توخالی مسئولین طراز اول کشور واستان مرکزی دست از کارکشیده وبا راهپیمایی از کارخانه درخیابان امام بطرف مرکزشهر اراک  راه افتادند  ودرمیدان شهدا تجمع و زنجیره انسانی تشکیل دادند.

به گزارش یک منبع خبری محلی،یکی از کارگران کارخانه هپکو یکی از مشکلات اصلی کارگران این شرکت را معوقات حقوق کارگران عنوان کرد و گفت: کارگران این شرکت در سال ۹۶ تا به امروز ۱۰۶ روز حقوق طلب دارند علاوه بر اینکه بسیاری از کارگران حقوق سال ۹۵ را هم به صورت کامل دریافت نکرده اند.

وی با اشاره به اینکه در ایام پایانی سال قرار داریم بیان کرد: ما کارگران هپکو هم خانه و زندگی داریم تا کی و چقدر باید صورت خودمان را باسیلی سرخ نگه داریم و خجالت زن و فرزندان و فامیل را بکشیم.

این کارگر شرکت هپکو اضافه کرد: از مسئولین انتظار داریم یک تصمیم اساسی برای این شرکت بگیرند تا کارگران هپکو کمتر استرس و مشکل دریافت حقوق داشته باشند.

وی بیان کرد: در این چند سالی که شرکت هپکو با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند بسیاری از کارگران شرکت به دلیل اینکه حقوقشان را به درستی دریافت نکرده اند علاوه بر مسائل مالی با مشکلات فرهنگی و اجتماعی زیادی نیز روبه رو شده اند.

یکی دیگر از کارگران شرکت هپکو نبود تولید و نداشتن سفارش را از مشکلات عمده این شرکت عنوان کرد و گفت: تا زمانی که تولید این شرکت رونق نگیرد نمی توان امیدی به رفع مشکلات شرکت داشت.

وی اضافه کرد: متاسفانه اقداماتی که تا کنون صورت گرفته فقط برای پرداخت حقوق بوده و عملا کاری برای تولید شرکت صورت نگرفته است در شرایطی که حل مشکل تولید،خود به خود مشکل پرداخت حقوق را هم حل می کند.

این کارگر شرکت هپکو با بیان اینکه همواره صحبت می شود که بخشی از تولید ماشین آلات شهرداری ها از طریق هپکو تامین شود افزود: متاسفانه این موضوع هنوز در حد حرف باقی مانده و در عمل محقق نشده است.

وی با تاکید بر اینکه هم اکنون کمتر از ۵ درصد از شرکت فعال بوده و به تولید مشغول است افزود: با این روند نمی توان خیلی امیدی به آینده داشت.

این کارگر شرکت هپکو بیان کرد: تا زمانی که واردات (به واسطه اینکه برای برخی از مسئولین نان دارد) به جای تولید داخل مد نظر مدیران ارشد کشور است نباید بیش از این انتظار رفع مشکلات را داشته باشیم.

یکی دیگر از کارگران شرکت هپکو ضعف مدیریت را یکی از عوامل وضعیت فعلی شرکت عنوان کرد و ادامه داد: متاسفانه مدیریت شرکت این بلا را بر سر شرکت درآورده است.

وی اضافه کرد: مدیری که این عرضه و توانایی را ندارد که تولید و سفارش این شرکت را تامین کند چه مدیریتی دارد و مدیران قبلی که این اوضاع را به وجود آورده اند که حسابشان جداست.

این کارگر هپکو بیان کرد: ما کار و تولید می خواهیم؛ اگر امروز در شرکت کار و تولید داشتیم مگر دیوانه بودیم که بخواهیم به خیابان بیاییم و برای مردم مشکل ایجاد کنیم.

وی ادامه داد: وعده هایی که مسئولین از طریق رسانه ها می دهند قشنگ و زیبا است ولی در عمل چیزی عاید کارگران نکرده است.

یکی دیگراز کارگران کارخانه هپکوبا اشاره به جلسات مکرر مسئولان درباره شرکت هپکوبه یک منبع خبری دیگر گفت: مشکلی حل نشده! قول می‌دهند اما قول کافی نیست، عمل به قول از خود قول مهم‌تر است. مجدداً معوقات کارگران به ۴ تا ۵ ماه رسیده است.

وی ادامه داد: مشکلی که به طور جد به عنوان مطالبه دنبال می‌کنیم تعیین تکلیف و چرخیدن چرخ‌های این کارخانه است، مطالبه ما شارژ شدن قطعات کارخانه است، عملیات اولیه کارخانه بیش از چند ماه خوابیده، خط‌های تولیدی کارخانه کاری برای تولید ندارند، این خط‌ها به ظاهر سر و صدا می‌کنند اما هیچ خبری از کار نیست!

این کارگرافزود: یک هزار کارگر چندین ماه حقوق عقب افتاده دارند هر کارگر هپکو بالغ بر ۱۲ الی ۱۵ میلیون تومان از کارخانه بابت حقوق و دستمزد طلب دارند چگونه می‌خواهند اعتبارات معوقه را یکباره تخصیص دهند؟ کارگران هیچ پس اندازی برای گذران زندگی ندارند با هر کدام از کارگران صحبت کنید می‌گویند میلیون‌ها تومان فقط به بانک‌ها بدهکار هستند، ما بی جهت اعتراض نکرده‌ایم چک‌های ما برگشت می‌خورد و طلبکار و بانک ما را تحت فشار قرار داده‌اند نزدیک عید است و کارگر بیش از هر زمان دیگری حقوق و مزایا نیاز دارد.

وی تاکید کرد: خواسته ما این است که هپکو تعیین تکلیف شود این همه تاسیسات و زیر ساختی که در این شرکت وجود دارد نباید از بین برود. مسئولان به جای قول دادن، کار برای هپکو بیاورند دولت جلوی واردات بی‌رویه را بگیرد یکی از مشکلات اساسی شرکت هپکو واردات است، واردات پوست شرکت هپکو را کنده، روزی ده‌ها ماشین راه سازی چینی وارد کشور می‌شود در صورتیکه این ماشین‌ها را می‌توان با کیفیت بالاتر در هپکو ساخت حتی مصرف کننده هم از ماشین‌های چینی ناراضی است.

وی با بیان اینکه اگر قرار است ماشینی وارد کشور شود باید انحصار آن به هپکو داده شود، گفت: هپکو صنعت مادر است، واگذاری هپکو به بخش خصوصی از مشکلات این شرکت نمی‌کاهد، هپکو باید به خانه خودش که همان دولتی شدن است برگردد، صنایع مادر با واگذاری به شخص، مشکل آفرین می‌شوند در هپکو تجربه تلخ واگذاری‌ها به بخش خصوصی کاملاً نمایان است.

این کارگرادامه داد: تاسف بارتر از مبلغ کم واگذاری هپکو، فرد خریدار، تولید کننده نبود بلکه یک وارد کننده بود. یک سال است که با سرنوشت کارگران هپکو بازی می‌شود.

وی ادامه داد: با وجود آخرین مهلتی که به آقای احمدپور مدیرعامل شرکت برای پرداخت حقوق کارگران داده شد و با وجود همکاری نهادهای مختلف با ایشان برای بازگشت چرخه تولید به شرکت و واریز حقوق کارگران، متاسفانه در عمل هیچ تعهدی عملی نشد.

کارگر کارخانه هپکوگفت: هیات مدیره هپکو مشخص نیست یک‌بار صحبت از آمدن فلانی می‌شود یک بار تشکیل جلسه با فرد دیگری و… ولی آنچه مسلم است اینکه افراد که امتحان خود را در هپکو پس داده‌اند نباید به شرکت وارد شوند با آمدن این افراد و تشکیل جلسه آبی برای هپکو گرم نمی‌شود.

وی با اشاره به اینکه اگر چرخه هپکو مجدد راه اندازی شود می‌تواند برای ۳ هزار جوان تولید اشتغال کند، گفت: واگذاری ساخت ۳ هزار دستگاه از همیاری شهرداری‌ها به این شرکت، پرداخت حقوق و معوقات کارگران، حمایت از صنایع و مهم تر از همه اختصاص وام ۱۰۰ میلیاردی بصورت مرحله‌ای برای رونق تولید، همگی از قول‌هایی است که از دوره استاندار قبلی تا امروز مطرح بوده ولی متاسفانه تاکنون هیچ کدام از قول‌ها عملی نشده است.

روزشمار اعتراضات کارگران کارخانه هپکو را دراخبار وگزارشات کارگری19،16دی ماه،30،6،3،1مهرماه،30،29،28،8شهریورماه،،13،12،10تیرماه سال 1396 بخوانید.

درهمین رابطه:

ادامه مبارزات کارگران کارخانه هپکو درراه تحقق خواسته هایشان

کارگران هپکو اراک می خواهند چرخ کارخانه بگردد،شغلشان پابرجا باشد ومطالباتشان بموقع پرداخت شود.

اخبار وگزارشات کارگری-1مهر1396:علی ربیعی پنجم مهرماه سال جاری بدنبال اعتراضات گسترده کارگران کارخانه های آذرآب وهپکو به اشکال مختلف از اعتصاب و تجمع درمحل کار ،تجمع مقابل نهادهای حکومتی ومیادین مرکزی شهر تا راهپیمایی درسطح شهر اراک ویورش پلیس ضد شورش به آنها در روزهای بیست وهشتم وبیست ونهم شهریورماه،برای انجام ماموریتی امنیتی از طرف حسن روحانی مبنی برپایان دادن به اعتراضات کارگران وبعبارتی دیگر خواباندن سروصدا کارگران راهی اراک شد.

علی ربیعی طبق روش شناخته شده اش برای شکستن اعتصاب کارگران با وعده هایی مبنی برپرداخت مطالبات کارگران،جلوگیری از واردات تولیدات مشابه این دوکارخانه وپیگیری سفارشات برای تولید،با خاتمه پیداکردن ماموریتش وبخیال خود خواباندن سروصدای کارگران،به تهران بازگشت.

اخبار وگزارشات کارگری طی مقاله ای  تحت عنوان« وزیر کار وچهره سرشناس دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی راهی اراک شد تا بافق دومی رقم بزند!»*بتاریخ پنجم مهرماه ازجمله نوشت:

«آری!وزیر کار فعال دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی راهی اراک شده است تا بافق دومی رقم بزند وهمانند کارگران معدن سنگ آهن بافق باوعده های توخالی وبدون ضمانت اجرایی سروصدای  کارگران آذرآّب وهپکورابخواباند.»

روز گذشته(30مهرماه)کارگران کارخانه هپکو برای باری دیگردراعتراض عدم تحقق خواسته هایشان مبنی برنگشتن چرخ کارخانه وبخطر افتادن اشتغالشان وعدم پرداخت سه ماه حقوقشان، مقابل استانداری مرکزی تجمع کردند.

اعتراض روز گذشته از یکطرف توخالی بودن وعده های وزیر کار واز طرف دیگر عزم راسخ کارگران کارخانه هپکو را در راه احقاق حقوق برحقشان بنمایش گذاشت.

پس از اعتراض دیروز کارگران هپکو،استانداراستان مرکزی گفت:هپکوی اراک در سال 1386 به بخش خصوصی واگذار شد و این در شرایطی است که در همان سال اول نیز میزان چشمگیری سود خالص داشت واین مهم نشان می دهد در صورت راه اندازی مجدد این شرکت می توان در مدت زمانی کوتاه با راهبردهای هدفمند به شرایط سود دهی و رونق در تولید رسید.

این شرکت بهمن ماه سال گذشته به سهامدار جدید(اسدالله احمد پور) واگذار شد و وی نیز از اردیبهشت امسال فعالیت خود را به طور رسمی در شرکت آغاز کرد.

وی بیان کرد: نشست مراجع ذیصلاح استان در روز گذشته در خصوص هپکو تصمیمات مهمی در پی داشت که بخشی از آن باید در درون استان و بخشی با مشارکت دولت و وزارتخانه ها پیگیری شود.

آقازاده اضافه کرد: با وجود اینکه بازگرداندن مسئولیت هیکو به دولت در شرایط نامناسب مالی کشور دشوار است، اما این مهم یکی از تصمیمات پیشنهادی است و در صورتی که تنها راه احیای هپکو این مهم باشد با تمام توان و با مراجعه به همه وزارتخانه های مربوطه مسئله دنبال می شود.

استاندار اضافه کرد: کارگران شرکت هپکو باید در اسرع وقت هفت نفر از همکاران خود را به عنوان نماینده تام الاختیار شرکت به استانداری مرکزی معرفی کنند تا در نشست های رسمی که خارج از شرکت و به خصوص در استانداری برگزار می شود، زبان گویای آنان باشند.

وی افزود: نشست های تخصصی حل مشکلات هپکو اراک با حضور نمایندگان کارگران از امروز با قوت از سر گرفته می شود و ظرف مدت یک هفته تصمیم های نهایی اخذ خواهد شد و در شرایطی که تغییر سهامدار و یا بازگرداندن این واحد مادر تخصصی به دولت صلاح شرکت باشد ، اقدامات انجام می شود.

دراین شرایط تعیین نمایندگان از طرف کارگران کارخانه هپکو وشرکتشان در جلسات فوق بیش ازپیش اهمیت دارد.

نمایندگانی که شرکتشان دراین جلسات در راستای تحقق خواسته های کارگران هپکو باشند.

چنین مسئولیتی نباید به آنهایی واگذارشود که بفکر تعریف وتمجید از این وزیریا فلان وکیل هستند.

درهمین چارچوب،اخباروگزارشات کارگری بتاریخ دوازدهم مهرماه بدنبال قدردانی شورای اسلامی کار کارخانه هپکواز علی ربیعی طی مقاله ای تحت عنوان« خواسته های کارگران کارخانه هپکو،وعده های وزیرکارو شورای اسلامی کار»**ازجمله یادآورشد:

«درهمین چارچوب می توان گفت،شورای اسلامی کارکارخانه هپکوازعلی ربیعی بابت وعده های توخالی قدردانی کرده است نه متحقق شدن خواسته های کارگران این واحد تولیدی؟!

عدم پرداخت ماه ها حقوق کارگران کارخانه هپکودرکمال بی توجه ای وانفعال وزارت کار وشخص وزیرکاروپرداخت 50درصدش قابل نکوهش است  نه قدردانی!!!»

*وزیر کار وچهره سرشناس دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی راهی اراک شد تا بافق دومی رقم بزند!

Bottom of Form

روزچهارشنبه5مهر،بدنبال ماه ها اعتراضات کارگران دوکارخانه آذرآب وهپکواراک نسبت به عدم پرداخت مطالبات ونداشتن امنیت شغلی، علی ربیعی به اراک سفرکرد؟؟؟!!!!

اخبار وگزارشات کارگری5مهر1396:طی ماه ها ی گذشته این کارگران بارها وبه اشکال مختلف ازاعتصاب و تجمع درمحل کار ،مقابل نهادهای حکومتی ومیادین مرکزی شهر تا راهپیمایی درسطح شهر اراک اعتراضاتشان را بنمایش گذاشتند.وزارت کار و وزیرش هیچ توجه ای نشان ندادند وبا سکوت وانفعالشان سرسپردگیشان را به کارفرمایان یا بزعم خودشان کارآفریناننشان دادند.

روزهای سه شنبه وچهارشنبه هفته گذشته(28و29شهریور) کارگران هپکو وآذرآب که کاردبه استخوانشان رسیده،برای ابرازخشمشان نسبت به بی توجه ای کارفرما،مسئولین طراز اول استان مرکزی ومسئولان ذی ربط کشوری ازجمله وزارت کار وشخص وزیر کاربه خواسته های برحقشان، دست به تجمع درمسیر راه آهن  وجاده زدند که با یورش وحشیانه پلیس ضد شورش روبرو وموردضرب وشتم قرار گرفتند که منجر به بستری شدن تعدادی از این کارگران دربیمارستان شد.

امروز علی ربیعی که یکی از عوامل اصلی بی توجه ای به خواسته این کارگران وسرکوبشان می باشد راهی اراک شده تا مشکلشان را حل کند.

علی ربیعی برای برآورده کردن خواسته های کارگران هپکو وآذرآب راهی اراک نشده است .وی بفرمان حسن روحانی برای پایان دادن به اعتصاب این کارگران وبعبارتی دیگر خواباندن سروصدایشان به این ماموریت رفته است.

علی ربیعی اهداف سفرش را باختصار ولی روشن بیان کرد:

1-وی حمله به کارگران رامحکوم نکرد اما بعنوان فعال دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی اعتراضات کارگران خارج از چارچوب امنیت وبرهم زننده ثبات موجود خواند وبعبارتی دیگربرای سرکوب کارگران معترض در آینده زمینه سازی کرد:

ایلنا-5مهر:« به عنوان فردی که هم در میان قشر و تشکل‌های کارگری فعالیت داشته و هم در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی کار کرده‌ام؛ می‌گویم که کارگر باید پیام خود را با صدای بلند برساند، اما چارچوب امنیت نیز باید درنظر گرفته شود و ضمن بیان اعتراضات، ثبات موجود برهم نریزد.»

2-کارگران را به شکستن اعتصابشان فراخواند:

فارس-5مهر:«کارگران آذرآب باید به کار خود برگشته و فعالیت کنند، چراکه 70 درصد مشکلات برطرف شده است.»

اما وعده های امروزعلی ربیعی در اراک :

1-دولت و وزارت کار مخالف فروش اموال و دارایی‌های شرکت هپکو اراک است و ما مخالف تعدیل نیرو در دو شرکت هپکو و آذرآب هستیم و نمی‌گذاریم نیرویی اخراج شود.

2-هماهنگی‌ها با سازمان تامین اجتماعی، سازمان همیاری شهرداری‌ها، وزارت راه و شهرسازی و بانک‌های عامل انجام شده و طی دو روز آینده تمام مشکلات این دو شرکت که مرتبط با این سازمان‌ها هست حل و فصل می‌شود.

3-به شدت مخالف واردات تجهیزاتی هستیم که نمونه آن در این دو شرکت تولید می‌شود و با هرگونه واردات بی‌رویه برخورد خواهد شد و این کار م‌ تواند رونق تولید و اشتغال را در شرکت‌های آذرآب و هپکو دربرداشته باشد.

4-در ارتباط با آذرآب با مدیرعامل صحبت کردم؛ قرار شد 20میلیارد تومان وام آبان ماه به حساب این شرکت واریز شود.

5-ما در شرکت هپکو، بحثِ  به‌روز شدن حقوق کارگران که فردا صبح بخشی از حقوق عقب مانده پرداخت خواهد شد را دنبال می‌کنیم.

آری!وزیر کار فعال دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی راهی اراک شده است تا بافق دومی رقم بزند وهمانند کارگران معدن سنگ آهن بافق باوعده های توخالی وبدون ضمانت اجرایی سروصدای  کارگران آذرآّب وهپکورابخواباند.

بعد ازاینکه آبها از آسیاب افتاد نه تنها پاسخگویی به خواسته های کارگران شامل مرور زمان خواهد شد بلکه نوبت به حساب پس دادن کارگران معترض می رسد.

شاهد این ادعا تجربه کارگران معدن سنگ آهن بافق است. جمله معروف علی ربیعی  درمردادماه سال 1393«اگر این اعتصاب (که ۳۹ روز طول کشید)، ۳۳۹ روز هم ادامه پیدا می‌کرد اجازه نمی‌دادم مویی از سر کارگر‌ها کم شود»هنوز از خاطره ها نرفته است.

اما چند روزبعد تعدادی از کارگران معترض را بازداشت کردند که  دور دیگری از اعتصاب کارگران واعتراضات خانواده هایشان را بدنبال داشت.

** خواسته های کارگران کارخانه هپکو،وعده های وزیرکارو شورای اسلامی کار

اخبار وگزارشات کارگری12مهر1396:روزچهارشنبه دوازدهم مهرماه ایلنا نوشت:شورای اسلامی کار کارخانه هپکو با ارسال نامه‌ای از عملکرد علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در پیگیری مشکلات هپکو و مطالبات کارگران این واحد تولیدی قدردانی کرد.

خواسته های کارگران کارخانه هپکو چیست؟

آیا وعده های وزیرکاربرای تحقق این خواسته ها عملی شده است؟

1-علی ربیعی-5مهر: ما در شرکت هپکو، بحثِ  به‌روز شدن حقوق کارگران که فردا صبح بخشی از حقوق عقب مانده پرداخت خواهد شد را دنبال می‌کنیم.

آیا مطالبات کارگران کارخانه هپکو پرداخت شده است؟

براساس آخرین گزارشات تا امروزچهارشنبه دوازدهم مهرماه فقط 50 درصد مطالبات کارگران کارخانه هپکوپرداخت شده است.تعداد کارگران شرکت هپکومشتمل بر کارگران کارخانه هپکو در اراک، دفتر مرکزی ( تهران) و بخش مهندسی قطعات و خدمات پس از فروش ( اراک و جاده کرج) به حدود1200 نفر می رسد که در مجموع 14 میلیارد تومان (6ماه حقوق سال جاری ازاول فروردین ماه تاپایان شهریورماه) از شرکت طلب داشتند.50درصد این مبلغ یعنی حدود هفت میلیارد تومان آن پنجشنبه هفته گذشته پرداخت شد. این هفت ‌میلیارد تومان هم بیشتر به کارگران کارخانه ( حدود 900 نفر) بابت پنج ماه حقوقشان(از اول فروردین تا پایان مرداد) پرداخت شده است و مطالبات پیش از سال 1396و شهریورماه سال جاری(حدود 50درصد مطالبات کل کارگران این شرکت بالغ بر هفت ‌میلیارد تومان) کماکان پرداخت نشده است.

2-علی ربیعی-5مهر: به شدت مخالف واردات تجهیزاتی هستیم که نمونه آن در این دو شرکت(هپکو و صنایع آذرآب) تولید می‌شود و با هرگونه واردات بی‌رویه برخورد خواهد شد و این کار می‌ تواند رونق تولید و اشتغال را در شرکت‌های آذرآب و هپکو دربرداشته باشد.

آیا برای جلوگیری از وارادت اقدامی صورت گرفته است؟

ازتاریخ پنجم مهرماه تابه امروز اقدامی برای جلوگیری از واردات ازجمله ماشین آلات راهسازی صورت نگرفته است وبراساس آخرین گزارشات رسانه ای شده وارادات این دسته از ماشین آلات همچنان ادامه دارد ازجمله اخیرا از طریق بندر رجایی بندرعباس ماشین‌های لودروارد شده است.

3-سال گذشته وعده  صدور مجوز تولید 3000دستگاه ماشین راهسازی داده شد ودرجریان مذاکرات هفته گذشته دوباره مورد تاکیدقرار گرفت.

آیا تاکنون مجوزی برای تولید ماشین های راهسازی صادرشده است؟

تاکنون هیچ خبرو عملی برای متحقق شدن این وعده رسانه ای نشده است.

4-براساس وعده ای که هفته گذشته داده شد قرار بود سه شنبه هفته جاری علی ربیعی دوباره به اراک سفرکند که سفرش هم منتقی شد.

اما در شرایط حاضروضعیت تولید  درکارخانه هپکو چگونه است؟

براساس گزارشی که روز گذشته رسانه ای شد ،فقط یک پروژه تولید دراین کارخانه فعال است که برای اجرای آن فقط 10 تا 15 درصد کارگران مشغول کار هستند و بقیه کارگران با وجود حضور در کارخانه، بیکار هستند.

درهمین چارچوب می توان گفت،شورای اسلامی کارکارخانه هپکوازعلی ربیعی بابت وعده های توخالی قدردانی کرده است نه متحقق شدن خواسته های کارگران این واحد تولیدی؟!

عدم پرداخت ماه ها حقوق کارگران کارخانه هپکودرکمال بی توجه ای وانفعال وزارت کار وشخص وزیرکاروپرداخت 50درصدش قابل نکوهش است  نه قدردانی!!!

گزارش تکمیلی ششمین روز اعتراض و اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه

اتحادیه آزاد کارگران ایران : امروز دوشنبه 16 بهمن کارگران بخش های کشاورزی وکارخانه، تجهیزات ،مهندسی وبازرگانی با تجمع در محوطه شرکت به اعتراض چند روزه ی خود ادامه دادند .

این کارگران دیروز با یورش گسترده نیروهای گارد ویژه با تبانی کارفرمای شرکت ، در میان سکوت و اغماض مقامات و نهادهای  اداری و ذیصلاح هفت تپه و شوش،  تعداد زیادی از همکارانشان را با دستبند و پابند دستگیر کردند و فضای رعب و وحشت را به جای پاسخگویی به خواست بر حق شان حاکم کردند

همین امر باعث شد تا امروز شعله های خشم و عصیان کارگران فوران کند وآنان درادامه اعتراضاتشان ، متحد تر ومصمم تر از روزهای گذشته  ششمین روز اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند.

ابتدا در محوطه جلوی دفتر مدیریت تجمع کردند و بعد به سمت  قسمت یارد رفتند و دروازه ی شرکت را بستند و مانع خروج  تریلی های بارگیری شدند.

سرکوبگران  می پنداشتند که با حمله، بازداشت و در غل و زنجیر کردن کارگران، خواهند توانست بدون اینکه چندین ماه حقوق های معوقه را پرداخت کنند و این بار حتی نه با وعده  و وعید ،بلکه با زور و سرکوب عریان دوران برده داری، کارگران  را وادار به کار با شکم گرسنه کنند

امروز کارگران و بازنشستگان نیشکر هفت تپه با تجمع در محوطه شرکت نشان دادند که دوران سرکوب و بگیر و ببند و در غل و زنجیر کردن نیروی کار به پایان رسیده است و شان، کرامت و شرافت کارگران نیشکر هفت تپه را به جهانیان نشان دادند که هرگز زیر بار ستم زندگی نمی کنند

اتحادیه آزاد کارگران ایران

16 بهمن 96

اعتصاب وتجمع همزمان کارگران کارخانه  چوکا وشرکت جنگل شفارود در اعتراض به عدم پرداخت ماه ها حقوق

بازداشت یکی از خبرنگاران حین تهیه گزارش ازتجمع کارگران شرکت جنگل شفارود

صبح روز دوشنبه شانزدهم بهمن ماه، کارگران کارخانه  چوکا وشرکت جنگل شفارود هزمان وبطورجداگانه دراعتراض به عدم پرداخت ماه حقوق دست از کارکشیده وتجمع کردند.

به گزارش یک منبع خبری محلی،حقوق کارگران کارخانه چوکا4ماه وحقوق کارگران شرکت جنگل شفارود6ماه پرداخت نشده است.

به گزارش همین منبع،صبح امروزیکی از خبرنگاران در حالی که مشغول تهیه خبر از تجمع کارگران جنگل شفارود بود در اقدامی عجیب توسط ماموران نیروی انتظامی جلب شده و به دادگاه برده شد.

یادآوری:در سال 1352 به منظور تاسيس صنعت چوب و کاغذ در کشور با مشارکت وزارت کشاورزي و منابع طبيعي وقت و سازمان گسترش و نوسازي صنايع ايران، شرکت صنايع چوب و کاغذ ايران (چوکا) شامل دو بخش جنگل و صنعت در استان گيلان تاسيس گرديد و در سال 1365 به دليل تخصصي شدن کارها و بر اساس مصوبه هيات وزيران، بخش جنگل از صنعت منفک و تحت عنوان شرکت سهامي جنگل شفارود آغاز به فعاليت نمود. در سال 1368 نيز پس از تفکيک وظايف وزارت کشاورزي و جهاد سازندگي ، رسماً تحت پوشش وزارت جهاد سازندگي قرار گرفت.

مساحت جنگل‌هاي تحت پوشش شرکت جنگل شفارود در حال حاضرحدود 135 هزار هکتار و در قالب 73 فقره طرح جامع جنگل‌داري مي‌باشد که سطحي معادل 24 درصد از جنگل‌هاي استان گيلان را شامل مي‌شود. حفظ، احياء، توسعه و بهره‌برداري از جنگل‌ها با توجه به شرايط اقتصادي و اجتماعي و با در نظر گرفتن اصل بهره‌برداري مستمر از جنگل‌هاي تحت پوشش، تهيه‌ و اجراي طرح‌هاي جامع جنگل‌داري ، احداث هزاران کيلومتر شبکه راه‌هاي ارتباطي به منظور دست‌يابي به منابع جنگلي، انجام عمليات جنگل‌کاري و احيايي.و نهايتاً بهره‌برداري صحيح و اصولي از جنگل‌هاي تحت پوشش با هدف استمرار برداشت و افزايش توليد چوب و تامين بخشي از نياز صنايع سلولزي کشور از اهم وظايف شرکت محسوب مي‌گردد.

تجمع اعتراضی کارگران کارخانه رنگین‌نخ نسبت به عدم پرداخت مطالبات مقابل استانداری سمنان

صبح روزدوشنبه شانزدهم بهمن ماه،حدود چهل نفر از کارگران کارخانه رنگین نخ سمنان در اعتراض به عدم پرداخت مطالباتشان مقابل استانداری تجمع کردند.

براساس گزارش منتشره،این کارگران می‌گویند: کارگران شاغل و بازنشسته کارخانه رنگین نخ، مقدار زیادی مطالبات پرداخت نشده؛ دارند که مربوط به دستمزد معوق، مطالبات و سنوات خدمت است.

به گفته آنها، کارفرمای این کارخانه که در حال حاضر تعطیل و به خاطر بدهی به نهادهای مختلف پلمپ شده، بخش زیادی از معوقات کارگران را نپرداخته است. به‌طوری‌که هر کارگر در حال حاضر چند میلیون طلب وصول نشده دارد.

کارگران می‌گویند: تعدادی از ما به اداره کار شکایت کردیم. فقط اندکی توانستیم بخشی از مطالبات خود را بگیریم. باقی مطالبات پرداخت نشده باقی مانده است.

 معترضان می‌گویند: از مسئولان بالادستی ازجمله استانداری می‌خواهیم که صدای ما کارگران رنگین نخ را بشنوند و برای پرداخت طلب ما چاره‌ای بیندیشند.

اسماعیل غنیان (مدیرکل اداره تعاون کار ورفاه اجتماعی استان سمنان) با تایید مطالبات کارگران رنگین نخ گفت: کارگران این کارخانه مدتهاست پیگیر مطالبات مزدی به حق خود هستند.

او افزود:بارهادر رابطه با  مطالبات کارگران رنگین نخ بهمراه سایر مسئولان استان در کمیسیون‌های کارگری تشکیل جلسه داده‌ایم.

وی در ادامه گفت: آنچه باعث شده این کارگران تا امروز نتوانند به حقوق قانونی خوشان برسند این‌است که اموال کارخانه توسط طلبکاران دیگر توقیف شده و کارگران چیزی برای توقیف نمی‌یابند.

اعتصاب وتجمع اعتراضی کارگران پیمانکاری کارخانه ماشین سازی اراک نسبت به عدم پرداخت4ماه حقوق مقابل استانداری مرکزی

کارگران پیمانکاری کارخانه ماشین سازی اراک  دراعتراض به عدم پرداخت4ماه حقوق دست از کار کشیده و مقابل استانداری مرکزی تجمع کردند.

براساس گزارش منتشره، محمدتقی‌آبایی (مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان مرکزی) گفت: غیر از کارگران پیمانکاری ماشین‌سازی اراک، بقیه کارگران این مجموعه مشکل معوقات مزدی ندارند.

وی افزود: برای همین، تعدادی از این کارگران با مراجعه به استانداری و ثبت درخواست خواستار رسیدگی به وضعیت خود شده‌اند.

این کارگران که به صورت پیمانکاری در مشاغلی همچون جوشکار صنعتی و دیگ‌های بخار مشغول کارند، نزدیک به ۶۰ نفر می‌شوند،گفتند:از مهرماه سال جاری تاکنون، مزدی دریافت نکردند.

ادامه اعتراضات خانواده های  کارگران جان باخته  نفتکش سانچی با تجمع مقابل مجلس

روز دوشنبه شانزدهم بهمن ماه،جمعی از خانواده های  کارگران جان باخته  نفتکش سانچی درادامه اعتراضاتشان* دست به تجمع مقابل مجلس زدند.

برپایه گزارشات منتشره، خانواده 30 نفراز جانباختگان حادثه سانچی باتجمع مقابل مجلس خواستار رمز گشایی از جعبه سیاه و فرستادن غواص برای یافتن پیکر جانباختگان این حادثه شدند.

این خانواده ها توسط عوامل مجلس به داخل ساختمان و به کمیسیون فراکسیون زنان مجلس هدایت وبا جمعی از اعضای این کمسیون درمورد این موضوع گفت وگو کردند.

* تجمع  اعتراضی خانواده های  کارگران جان باخته  نفتکش سانچی مقابل شرکت ملی نفتکش

روزیکشنبه پانزدهم بهمن ماه، خانواده های  کارگران جان باخته  نفتکش سانچی دست به تجمع اعتراضی مقابل شرکت ملی نفتکش زدند.

براساس گزارش منتشره،با گذشت حدود ۱ ماه از وقوع حادثه دلخراش نفتکش سانچی ، اما همچنان خبری از بررسی و چگونگی رخداد آن توسط مقامات شرکت ملی نفتکش ایران نیست .

همین سردرگمی باعث شده تا خانواده های داغ دیده ملوانان ایرانی از صبح امروز مقابل این شرکت تجمع کنند و خواستار شفافیت در این موضوع شوند .

جالب آنجاست که تا این لحظه هیچ یک از مدیران این شرکت به میان این خانواده ها نرفته و گویا نه تنها دلداری این خانواده ها بلکه سرنوشت خدمه این نفتکش برای هیچ یک از آن ها مهم نبوده است .

ششمین تجمع اعتراضی کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه  نسبت به وضعیت نامعلوم پروژه‌های مسکونی سپیدار 2 و3 مقابل شهرداری تهران

روز دوشنبه شانزدهم بهمن ماه برای ششمین بار طی دوهفته گذشته دراعتراض به وضعیت نامعلوم پروژه‌های مسکونی سپیدار 2 و3 دست به تجمع مقابل شهرداری تهران زدند.

امرروز۱۶بهمن ششمین روز اعتراضات تعدادی ازرانندگان شرکت واحد عضوسپیداردووسه نیمه ساخته ورهاشده،  وعدم پاسخگویی شهرداری تهران وشرکت واحد 

منبع:کانال تلگرام سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

از اعتراضات کارگران پیمانکاری پتروشیمی های مستقر در منطقه ویژه اقتصادی بندرامام چه خبر؟

روز دوشنبه شانزدهم بهمن ماه،بدنبال اعتراضات کارگران پیمانکاری پتروشیمی های مستقر در منطقه ویژه اقتصادی بندرامام جلسه مدیران منابع انسانی هلدینگ خلیج فارس و اداره کار درخصوص یکسان سازی قراردادهای پیمانکاری،برگزارشد.

براساس گزارشی که 16بهمن رسانه ای شد، طی روزهای گذشته جمعی از کارگران پیمانکاری شاغل در واحدهای پتروشیمی مستقر در منطقه ویژه اقتصادی بندامام از آغاز پیگیری‌های خود برای پایان دادن به آنچه که تبعیض در محاسبه و پرداخت مطالبات مزدی نیروهای پیمانکاری عنوان می‌شود، اطلاع رسانی کرده بودند.

بدنبال اعتراضات این کارگران امروز جلسه مدیران منابع انسانی هلدینگ خلیج فارس و اداره کار درخصوص یکسان سازی قراردادهای پیمانکاری،برگزارشد.

درهمین رابطه:

تحریم غذای کارگران پیمانکاری پتروشیمی فجردراعتراض به عدم پرداخت همسان مطالبات

طی روزهای گذشته کارگران پیمانکاری پتروشیمی فجردراعتراض به عدم پرداخت همسان مطالبات از حضور در سالن غذاخوری و صرف وعده ناهاری خودداری کرده‌اند.

برپایه گزارش رسانه ای شده بتاریخ9بهمن،شماری از کارگران پتروشیمی فجر در منطقه ویژه اقتصادی بندرامام از پیگیری خود برای دریافت مزایای مربوط به بدی آب و هوا، سختی‌کار و بُعد مسافت خبر دادند.

براساس این اظهارات، در روزهای گذشته؛ شماری از کارگران پیمانکاری واحد تعمیرات و نگهداری از مسئولان بالادستی خود خواسته‌اند در محاسبات مزدی آنها، مزایای یاد شده نیز لحاظ شود.

این کارگران می‌گویند: خواهان آن هستیم که اجرای تمام بخشنامه‌هایِ مربوط به پرداخت مزایای وزارت نفت، تنها به کارکنان رسمی و قراردادی محدود نشده و در مورد کارگران پیمانکاری این واحد پتروشیمی نیز اجرایی شود.

در همین رابطه گفته می‌شود که شماری از کارگران پیمانکاری این واحد پتروشیمی، بابت پیگیری همین مطالبه در  روزهای گذشته از حضور در سالن غذاخوری و صرف وعده ناهاری خودداری کرده‌اند.

صیفوری (مسئول روابط عمومی پتروشیمی فجر) در این‌باره گفت: برخی از همکاران در مورد پرداخت مزایایی مانند حق بدی آب و هوا توقعاتی داشتند. از آنجا که در قراردادهای فعلی صحبتی در این خصوص نشده‌است، با نمایندگان آنها صحبت‌هایی داشته‌ایم و امیدواریم این مسئله هرچه زودتر مرتفع شود.

وی افزود: هرگونه مزایایی که پرداخت آن در مقررات اشتغال یا بخشنامه‌های وزارت نفت و وزارت کار پیش‌بینی‌ شده باشد، مدیریت این واحد پتروشیمی در مقام کارفرما، خود را ملزم به پرداخت آن می‌داند.

صیفوری گفت: در پتروشیمی فجر، پرداخت به موقع و مکفی مطالبات مزدی همواره در دستور کار مدیریت بوده است؛ برای همین همیشه با نمایندگان بخش‌های مختلف جلساتی داریم تا بتوانیم تفاوت‌های موجود میان کارکنان مختلف را به حداقل ممکن برسانیم.

وی افزود: به عنوان مثال باتوجه به نزدیک شدن به روزهای پایانی سال، اقداماتی  انجام داده‌ایم تا به همه کارکنان، صرف‌نظر از نوع قرارداد، مزایای عیدی یکسان و برابر پرداخت شود.

وعده جدید به کارگران پست های فشار قوی برق : پُست ستاره‌دار

روز دوشنبه شانزدهم بهمن ماه بدنبال تجمع روز گذشته کارگران پست های فشار قوی برق* وعده ای جدید مبنی بر پُست ستاره‌دار داده شد.

براساس گزارش منتشره،پس از تجمع روز گذشته  کارگران پست‌های فشار قوی برق سراسر کشور در تهران مقابل وزارت نیرو،صبح امروز صبح، تعدادی از این کارگران با مدیران وزارت نیرو و سازمان توانیر جلسه مشترک برگزار کردند.

بنا به گفته کارگران حاضر درجلسه، از آنجا که سازمان توانیر چارت استخدامی خالی برای جذب 4100 اپراتور کار معینِ سراسر کشور را ندارد، مقرر شد که وزارت نیرو از سازمان امور استخدامی کشور درخواست کند برای بیش از هزار نفر از اپراتورها که برایشان چارت خالی نیست، مجوز پُست ستاره‌دار بدهند.

آنها در تشریح پست ستاره‌دارگفتند: از یک طرف دولتی‌ها نمی‌خواهند بدنه دولت بزرگ شود لذا با ایجاد چارت استخدامی جدید مخالفند و از طرف دیگر براساس مصوبه سازمان مدیرت و برنامه‌ریزی از آنجا که اپراتوری برق فشار قوی، شغل حاکمیتی است، باید با ما قرارداد دائم منعقد کنند. بنابراین ناچاراً قرار است درخواست پُست ستاره‌دار بدهند. یعنی چارت خالیِ موقت ایجاد کنند که فقط تا زمان بازنشستگی شاغل کارایی داشته باشد و بعد از آن از بین برود.

به گفته این کارگران، قرار است نامه درخواست وزارت نیرو در همین هفته جاری به سازمان استخدامی کشور ارسال شود.

*کارگران پست های فشار قوی برق سراسرکشوربرای باری دیگردراعتراض به عدم تبدیل وضعیت مقابل وزارت نیروتجمع کردند

صبح روز یکشنبه پانزدهم بهمن ماه،بیش از صدنفر کارگران پست های فشار قوی برق بمنایندگی از همکارانشان از سراسر کشوربرای باری دیگر به تهران آمدند و دراعتراض به عدم تبدیل وضعیت دست به تجمع مقابل وزارت نیرو زدند.

براساس گزارشات منتشره،با وجود امضای موافقت چیت چیان وزیر سابق نیرو مبنی بر تبدیل وضعیت و مشخص شدن تکلیف کارگران پست‌های فشار قوی در خرداد ماه سال جاری هنوز مراحل تبدیل وضعیت آنها اجرایی نشده است و علیرغم اینکه سازمان اداری استخدامی مجوز این اقدام را صادر کرده است، هنوز بنا به دلایلی این موضوع اجرایی نمی شود.

تجمع کنندگان از اردکانیان وزیر نیروجدید درخواست رسیدگی به این موضوع را داشتند که حائری معاون جدید وزیر نیرو در امور برق و انرژی به میان آنها آمده و با آنها صحبت کرد ومقرر شد فردا جلسه‌ای میان نمایندگان کارگران پست های فشار قوی برق با حائری در وزارت نیرو برگزار شود.

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه:

اعتصاب و تظاهرات کارگران نیشکر هفت تپه و هپکو را حمایت و همراهی کنیم

کارگران مبارز هفت تپه که عزم راسخ دارن تا گرفتن کلیه حقوق های معوقه خود از پای ننشینند، روز گذشته به محض ورود به محل کار برای ادامه اعتصابشان، توسط سرکوبگران گارد ویژه و امنیتی و انتظامی مورد یورش سبعانه و وحشیانه قرار گرفتند و در جریان این یورش که بعد از ناکام ماندن  بخشدار شوش و رئیس اداره کار برای شکستن اعتصاب کارگران با وعده های توخالی انجام گرفت، 24 نفر از کارگران از جمله اسماعیل بخشی نماینده جسور کارگران را بعد از ضرب وشتم با دست بند و  پابند با خود ببرند و به دنبال آن دادستان به محل اعتصاب رفته و با تظاهر به حمایت از کارگران با وعده آزادی کارگران بازداشت شده قصد منصرف کردن آنان از پیگیری حقوق های معوقه در ازای  آزادی همکارانشان را داشته که با هشیاری و جواب قاطعانه کارگران مبنی بر آزاد کردن همکاران با قدرت اتحاد خود و ادامه اعتصاب تا رسیدن به خواسته شان، این نقشه ضد کارگری نیز خنثی می گردد. خوشبختانه همانطور که کارگران اعلام کرده بودند همکارانشان را با قدرت اتحاد خود آزاد خواهند کرد، بعد از ظهر روز گذشته، سرکوبگران در مقابل اراده کارگران تسلیم شده و همه کارگران بازداشتی را آزاد کردند.

امروز 16 بهمن همچنان کارگران هفت تپه با اعتماد به نفس قویتر به اعتصاب خود ادامه داده اند. اما همزمان خبر تظاهرات شکوهمند کارگران هپکو در اعتراض به حقوق های معوقه در خیابان پارک ملی شهر اراک نیز پخش شد. کارگران هفت تپه و هپکو که تجارب موفقی در به بیرون از حصار کارخانه کشیدن اعتراضات خود را دارند، به خوبی اهمیت این شیوه از اعتراض را می دانند که با حمایت مردم همراه می شود و قدرت آنها را در برابر زورگوئی کارفرمایان افزایش می دهد.

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه به سهم خود از مبارزه جسورانه و غرور آفرین کارگران هفت تپه و هپکو پشتیبانی می کند و از همه کارگران و انسانهای معترض به اوضاع جاری می خواهد به هر طریق ممکن از این اعتصابات پشتیبانی کنند و بخصوص اعتراضات کارگران در خیابان های شهرها را همراهی نمایند.

زنده باد کارگران هفت تپه

زنده باد کارگران هپکو

انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه       16/11/1396

آخرین خبردرباره وضعیت رضاشهابی کارگر زندانی

رضا شهابی کارگر زندانی امروز ۱۶ بهمن ازبند۲۰۹اوین به بیمارستان  منتقل شدو بعد از معاینات و اقدامات پزشکی به زندان بازگردانده شد،شهابی باید خارج از زندان و در بیمارستان ادامه درمان بدهد.

برگرفته از کانال تلگرام سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه

گزارشی کوتاه همراه با عکس از تظاهرات در میلان برای آزادی رضا شهابی و دیگر کارگران زندانی

همانطور که در روزهای پیش گزارش داده شده بود، “جبهه مبارزاتی نه به ریاضت اقتصادی” تظاهراتی را به دنبال درخواست عمومی “اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران” و “شبکه همبستگی و مبارزه اتحادیه های کارگری بین المللی” به تاریخ ۳ فوریه ۲۰۱۸ در کنار کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در شهر میلان برگزار نمود. در این اکسیون ایستاده از فعالین اتحادیه های “Cub”، “SiCobas”، “Usi” نیز حضور داشتند.

ضمن قدردانی از رفقای “جبهه مبارزاتی نه به ریاضت اقتصادی” و فعالین اتحادیه های فوق لازم می دانیم بر اهمیت تلاش جهانی جنبش کارگری برای آزادی رضا شهابی و دیگر کارگران و معلمان زندانی از جمله اسماعیل عبدی و محمود بهشتی لنگرودی تاکید نماییم.

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد!

اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

پروین محمدی : قدرت کارگران در اعتصاب و اتحاد است

بارها از کارگران میشنوم تاکی باید با اعتصاب حقمان را بگیریم؟

“خسته شدیم از اعتصاب”

من به عنوان یک انسان حق دارم با کارم رفاه و آسایش برای خود و خانواده ام تامین کنم

اما در این سیستم اقتصادی من کارگر انسان نیستم

برده مدرن هستم

برده ایی که فقط آزاد شده ام که کارفرمایم را خودم انتخاب کنم

این آزادی را هم با جبر گرسنگی و معیشت به گرو گرفته توسط کارفرماها ،ظاهری بهم داده اند

به همین خاطر در انتخاب کارفرمایم نیز اختیاری ندارم

هر کس مرا به کار گیرد برایش کار میکنم

پس در این سیستم لفظ آزادی و اختیار حرف پوچ و چرتی است

برسیم به حق اعتصاب ، کاری که تا عمر دارم و اسمم کارگر است جزء جدا نشدنی از زندگی ام خواهد بود

اعتصاب تنها ابزار قدرت ما کارگران است وگرنه سگ هار سرمایه هیچ مانعی برای ایستادن از چپاول نمیشناسد

اگر فکر کنیم کارفرما انسان است و شعور دارد و میفهمد که ما کارگران هم انسانیم و با این همه کار و زحمت حق حیات داریم اشتباه کرده ایم

چرا که کارفرما هم در این سیستم سرمایه انسان نیست و باید محافظ سرمایه اش باشد و دایم تلاش کند سرمایه اش را با سود بیشتر، زیاد کند

اعتصاب تنها قدرت ما در مقابل قدرت کارفرمایان است آنان پول و پست و پلیس و دولت و قدرت دارند و ما کارگران در مقابل آنان تنها اعتصاب را داریم

قدرت اعتصاب ما میزان سهم ما از ثروت تولید شده  را نشان خواهد داد

این ثروت دایم در حال تولید است و آنان سهممان را از زندگی  به زبان خوش نخواهند داد چرا که سودشان بخطر میافتد

تنها زبان کارگر اعتصابش است هر چه قدرتمندتر و همبسته تر ،سهم اممان بیشتربرای زندگی

این تنها فرمولی است که کارگر برای زندگی در این سیستم میشناسد

و کارفرما هم از پول و پلیس و دولت و قدرتش استفاده میکند تا مقابل این قدرت کارگران (اعتصاب)همیشه بیاستد

اما اتحاد و همبستگی کارگران تنها سلاحی است که هیچ قدرتی را یارای مقابله با آن نیست

پروین محمدی نماینده سابق کارگران صنایع فلزی ایران

16 بهمن 96

بخطر افتادن امنیت شغلی150کارگرریسندگی و بافندگی فومنات با واگذاری مجدد ومشکوک کارخانه به بخش خصوصی

یکی از کارگران کارخانه ریسندگی و بافندگی فومنات با ابراز نگرانی از وجود دست‌های پشت پرده در واگذاری ارزان قیمت این کارخانه گفت: افرادی قصد دارند با ارزش گذاری بسیار پایین شرکت و واگذاری آن به فرد دیگر، بعدا در فروش چند برابری زمین ها و ساختمان های آن به سود برسند.

یکی دیگر از کارگران این کارخانه به بیان اینکه شرکت ریسندگی و بافندگی فومنات مشکلات زیادی را تجربه کرده است گفت: با واگذاری شرکت کسانی که هیچ تجربه و تخصصی در صنعت ندارند تنها زمینه ای برای بیکار شدن ۱۵۰ کارگر این کارخانه فراهم می شود.

به گزارش یک منبع خبری محلی، شرکت ریسندگی و بافندگی فومنات وابسته به شرکت آتیه دماوند درحالی قرار است با قیمت غیرواقعی و بسیار پایین واگذار شود که تنها قیمت زمین کارخانه چند برابر رقم کارشناسی شده است.

شرکت ریسندگی و بافندگی فومنات یکی از قدیمی‌ترین کارخانه‌های گیلان است که در سال ۱۳۵۲ با ظرفیت روزانه ۲۰ هزارمتر پارچه و با به کارگیری ۸۵۰ نفر نیروی کار توسط بخش خصوصی راه‌اندازی شد اما درسال‌های اخیر این کارخانه و کارگران آن فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه کردند.

در دهه ۸۰ این شرکت پس از عدم توانایی در پرداخت تسهیلات دریافتی، به بانک صنعت و معدن منتقل شد.

در سال۸۲ حدود ۱۲۰ میلیارد ریال برای راه‌اندازی مجدد کارخانه‌های نساجی فومنات و ریسندگی خاور هزینه و این کارخانه پس از احیا از طریق شرکت آتیه دماوند به بخش خصوصی واگذار شد.

اما تنها یک سال بعد به دلیل عدم توانایی مدیریت کارخانه و عدم ایفای تعهدات، این شرکت مجددا به شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند واگذار شد.

در ادامه اما و در سال های ۸۳ و ۸۶ بارش برف سنگین در استان گیلان صدمات بسیار زیادی را به این کارخانه وارد کرد و در سال ۸۸ با تصمیم مجمع عمومی ،این شرکت بزرگ پس از سال ها منحل شد.

با روی کار آمدن دولت یازدهم و در سال ۹۲ طی مراسمی با حضور معاون استاندار گیلان کارخانه‌های ریسندگی خاور و ریسندگی و بافندگی فومنات دوباره احیا شد.

اما به نظر می رسد مشکلات این کارخانه و کارگران‌اش تمامی ندارد و حالا پس از سال‌ها که افراد مشغول بکار این کارخانه از ۸۵۰ نفر به ۱۵۰ نفر رسیده است، دست‌های در پشت پرده قصد دارند با واگذاری این شرکت با قیمت ناچیز سود کلانی را به دست بیاورند.

ماجرا از آنجا شروع شد که بنابر اصل ۴۴ قانون اساسی و خصوصی سازی صنایع تصمیم گرفته شد کارخانه ریسندگی و بافندگی فومنات مجددا به بخش خصوصی واگذار شود. تا اینجا همه چیز طبیعی و بدون اشکال به نظر می رسد؛ اما نکته جالب قیمت در نظر گرفته شده به عنوان ارزش کارخانه پس از کارشناسی است.

این کارخانه پس از کارشناسی در اقدامی عجیب و شبهه آور حدود ۸ میلیارد تومان قیمت گذاری شده است.

در حالی که تنها قیمت زمین ۱۵ هکتاری این کارخانه چندین برابر این مبلغ است و ساختمان‌ها و تجهیزات زیادی نیز در این مجموعه وجود دارد.

در حالی بدهی حدود ۶ میلیاردی این کارخانه به دولت که قابل تقسیط نیز هست بهانه ای برای این هبه دادن اموال دولتی عنوان می‌شود که به اذعان کارگران این شرکت، تنها ضایعات موجود در ۳ سالن آن، چند میلیارد تومان ارزش مالی دارد.

یکی از کارگران این کارخانه با ابراز نگرانی از وجود دست‌های پشت پرده در واگذاری ارزان قیمت این کارخانه گفت: افرادی قصد دارند با ارزش گذاری بسیار پایین شرکت و واگذاری آن به فرد دیگر، بعدا در فروش چند برابری زمین ها و ساختمان های آن به سود برسند.

یکی دیگر از کارگران این کارخانه به بیان اینکه شرکت ریسندگی و بافندگی فومنات مشکلات زیادی را تجربه کرده است گفت: با واگذاری شرکت کسانی که هیچ تجربه و تخصصی در صنعت ندارند تنها زمینه ای برای بیکار شدن ۱۵۰ کارگر این کارخانه فراهم می شود.

اکنون تنها امید کارگران این کارخانه قدیمی ورود مسئولان و دستگاه های نظارتی به این ماجرا و عدم دادن اجازه به افراد با نفوذ برای تضعیف حقوق بیت المال است تا مانع واگذاری این کارخانه قدیمی و باسابقه شوند.

کارگران کارخانه پارسیلون قربانی بزرگ خصوصی سازی

با چوب حراج زدن به کارخانجات و واگذاری آنها به نور چشمی ها و یا کسانی که از توان فنی و مالی و مدیریتی لازم برخوردار نبودند ، زمینه افت تولید و تعطیلی کارخانجات و بیکار شدن کارگران فراهم شد.

به گزارش یک منبع خبری محلی،کارخانه پارسیلون (مخفف پارس نایلون) در سال 1353 توسط دو نفر از سرمایه داران رژیم پهلوی در هشت کیلومتری جنوب خرم آباد تاسیس گردید.

اما قبل از بهره برداری و با سرنگونی رژیم پهلوی در سال 57 ، صاحبان این کارخانه که از وابستگان به آن رژیم بودند، به خارج فرار کرده و مدیریت این کارخانه عظیم که ظرفیت اسمی آن روزانه 46 تن نخ نایلون 6 بود (ولی در عمل هیچگاه به این ظرفیت اسمی نرسید) ، به سازمان صنایع و بعد از آن به بانک صنعت و معدن واگذار گردید.

با اولین بمباران خرم آباد، مهندسین شرکت آلمانی «زیمر» (zimer) علی رغم تعهد اولیه ، کار خود را ناتمام گذاشته و به خارج فرار کردند؛ لذا با تلاش پرسنل و مهندسین داخلی، در سال 61 بهره برداری از اولین فاز کارخانه شروع شد و در شرایطِ سختِ زمان جنگ و بمباران شهرها و علی رغم اینکه کارخانه چندین بار مورد حمله هوائی دشمن قرار گرفته و همواره یکی از اهدافِ دشمن بعثی بود، اما پرسنل با ایثار و از خود گذشتگی ، بدون وقفه و تعطیلی توانستند سایر بخشهای کارخانه را یکی پس از دیگری راه اندازی و تولید را در آن شرایط تحریمی و جنگی ، تا مرز 36 تن نخ نایلون6 در روز افزایش دهند.

اما با واگذاری مسئله دار کارخانه به بخش خصوصی در پائیز 82  و مشکلات ناشی از واردات مواد اولیه و گران شدن سه برابری آن، روند افول تولید شروع و در نهایت این کارخانه که زمانی با تولید روزانه 25 تا 36 تن انواع نخ خام و استرچ و رنگی و گرانول (چیپس)،حدود 400 کارخانه زیر دستی از آن تغدیه و بطور مستقیم حدود 1700 نفر و غیر مستقیم حدود ده هزار نفر از آن بهره مند می شدند، با افت شدید تولید مواجهه و در نهایت به تعطیلی  منجر گردید.

 گرچه در دوران دولت اصلاحات بنابر اصل 44 قانون اساسی ، روند خصوصی سازی کارخانجات و صنایع دولتی تشدید گردید ، اما در سالهای آخرین این دولت بیشترین سوء استفاده از روند واگذاری کارخانجات به بخش خصوصی صورت گرفت. هدف اصلی از واگذاری کارخانجات دولتی به بخش خصوصی عبارت بود از : برداشتن بار گران ناشی از هزینه های گزاف صنایع از دوش دولت ، استفاده از ظرفیت های مالی و فنی و مدیریتی در بخش خصوصی ، تشدید روند افزایش تولید و به تبع آن اشتغالزائی و مهار تورم و گرانی و …

بنابر این برای این منظور خریداران کارخانجات می بایستی حد اقل برخوردار از سه توانمندی باشند: 1-توان مالی لازم برای سامان بخشیدن به کارخانه و عدم نیاز به تسهیلات ، به دلیل محدودیت تسهیلات و منابع مالی دولت 2-برخورداری از تخصص لازم و توان وارد کردن تکنولوژی و کمک به روند صادرات  3-توان مدیریتی برای اداره امور کارخانه.

اما سوء استفاده عده ای از مدیران و متصدیان امر و طمع ورزی خریداران نالایق ، باعث گردید تا نه تنها هدف خصوصی سازی محقق نشود ، بلکه برعکس ، با چوب حراج زدن به کارخانجات و واگذاری آنها به نور چشمی ها و یا کسانی که از توان فنی و مالی و مدیریتی لازم برخوردار نبودند ، زمینه افت تولید و تعطیلی کارخانجات و بیکار شدن کارگران فراهم گردد.

روند غلط واگذاری پارسیلون خرم آباد توسط بانک صنعت ومعدن و شرکت آتیه دماوند، فقط یک نمونه از صدها مورد واگذاری مشکوک کارخانجات به بخش خصوصی در اواخر دولت اصلاحات است. در سال 81 بانک صنعت و معدن یک شرکت سرمایه گذاری با سهامی خاص با عنوان: « شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند» تاسیس نمود تا صنایع وابسته به این بانک را به بخش خصوصی واگذار نماید.

اما اعضای این شرکت که بعضاً هم فروشنده و هم خریدار بودند ، آنقدر بد عمل کردند که دولت نهم در جلسه مورخه 4/4/1385هیئت وزیران خود ، مصوب نمود تا برخی صنایعی که توسط شرکت سرمایه‌گذاری آتیه دماوند به بخش خصوصی واگذار شده اند، با توجه به عدم اجرای تعهدات خریداران،ضمن خلع ید از آنها، مجدداً به شرکت مذکور یعنی آتیه دماوند عودت داده شوند.

آتیه دماوند ، در پائیز 1382 پارسیلون را به دو نفر از خریداران اولیه نخ کارخانه، با قیمت حدود بیست وسه ونیم میلیارد تومان واگذار نمود؛ در حالی که ده ها تن انواع نخ تولیدی و بیش از سی و پنج هزار قطعه انواع لازم یدکی و پمپ های موجود در انبارهای بزرگ آن، بالغ بر ده ها میلیارد تومان ارزش داشتند.

همچنین بخشی دیگر از سرمایه های موجود در زمان واگذاری عبارت بودند از : کارخانه ها و تأسیسات آب‌رسانی و تصفیه آبها و فاضلابهای صنعتی ؛ نیروگاه برق در دو خط هرکدام به ظرفیت تولید شش مگا وات، بوستان ها و فضای سبز متنوع، منازل مسکونی مشرف‌به کارخانه، مهمانسرای بسیار زیبا، سیستم های تهویه و انتقال چیپس، انبارهای بزرگ، زمینهای قابل کشت ، کارگاههای مکانیکی و الکتریکی و ابزار دقیقی و انواع آزمایشگاههای شیمی و فیزیک ،واحد رنگرزی ، زمین چمن و امکانات ورزشی و … که قیمت آنها بسیار بالاتر از مبلغ واگذاری بود!

 خریداران که توان مالی خرید این کارخانه عظیم را نداشتند ،حدود بیست میلیارد تومان بدهی آن را به عهده گرفته و نقداً فقط مبلغ :493 میلیون تومان را در تاریخ 24/8/82 پرداخت کردند و طبق قرار داد، بنا بود حدود سه میلیارد تومان باقی مانده را طی 16 قسط 3 ماهه تا آبان ماه 87 پرداخت کنند،ولی نه تنها این امر هیچ گاه تحقق پیدا نکرد ، بلکه با دریافت ده ها میلیارد تومان تسهیلات دولتی و استمحال های طولانی مدت ، بدهی هایشان را به سیستم بانکی پس نداده و نتوانستند و یا نخواستند کارخانه را از بحران نجات دهند.

 البته خریدار طی این مدت و علی رغم دریافت تسهیلات فراوان ، اما با اصلاح ساختار و اصلاح برخی ماشین آلات و 5 خط تولید ریسندگی از 12 خط و نصب و راه اندازی سیستم کریستال لایزر (دستگاه بلوری) ، و نصب و اصلاح 26 ماشین تکسچره و بیش از 150 پوزیشن تیک آپ و تعدادی کمپرسور، توانست برای اولین بار انواعی از نخ های پلی استر (poy و fdy و …) را تولید و جایگزین نخ نایلون 6 نماید ، تا از مشکلات ناشی از بازار نامناسب نخ نایلون و تامین مواد اولیه وارداتی ، رهائی یابند.

اما در برابر حجم انبوه هزینه های مالی توان ادامه کار را نداشته و در نتیجه کارگروه ملی ستاد تسهیل و رفع موانع تولید درآبان ماه 95 مصوب نمود : « …. باتوجه به مباحث مطرح شده از سوی استانداری و سازمان صنعت و معدن و اظهارات مدیرعامل شرکت پارسیلون و همچنین مساعدت های صورت گرفته طی ۱۲ سال پس از واگذاری و حمایت های متعدد به دلیل حجم بالای دیون شرکت، توقف تولید از ابتدای امسال و کاهش نیروهای انسانی و بلاتکلیفی آنان به منظور جلوگیری از ادامه روند بحرانی کارخانه پارسیلون مقرر شد یک کنسرسیوم از بستانکاران عمده شرکت تشکیل و مطالبات خود را از طریق تملک سهام وصول کنند.»

 ستاد مذکور شرکت آتیه دماوند را موظف به پی گیری امور نمود و در نهایت با حدود 140 میلیارد تومان بدهی ، که سی میلیارد تومان آن بدهی به سازمان تامین اجتماعی بود و کارگران بیکار شده و تعطیلی کامل، در پائیز 96 از خریدار خلع ید شد و بعد از 14 سال بحران و در بدری کارگران زحمت کش ، پارسیلون مجدداً به شرکت سرمایه گذاری آتیه دماوند عودت داده شد.

تجمع اعتراضی صاحبان زمین‌های هوانیروز مقابل اداره کل اوقاف آذربایجان‌شرقی

روز دوشنبه16بهمن،جمعی از خریداران زمین از اداره کل اوقاف و امور خیریه آذربایجان شرقی در اعتراض به تصرف غیرقانونی زمین خود توسط هوانیروز تبریز مقابل سازمان اوقاف آذربایجان شرقی تجمع کردند.

برپایه گزارش منتشره،یکی از تجمع‌کنندگان اظهار داشت: ۲۰ سال پیش هوانیروز زمین‌های ما را که از اقشار کم درآمد می‌باشیم و از اوقاف خریداری کرده بودیم و حدود ۹۰۰ نفر هستیم تصرف عدوانی نموده است.

وی افزود: با توجه به اینکه دادگاه به محکومیت هوانیروز و بر رفع تصرف عدوانی رای صادر کرده است، اجرای احکام از اجرای حکم خودداری می‌نماید.

وی در پاسخ به این سوال که چرا مقابل اداره‌کل اوقاف تجمع کرده‌اند، اذعان داشت: این زمین‌ها را ما از اوقاف خریده‌ایم و از آنجایی که نمی‌توانیم وارد محیط نظامی شویم، از این طریق اعتراض‌مان را به گوش مسئولان می‌رسانیم.

به گزارش یک منبع خبری محلی،یکی از این تجمع کنندگان نیزگفت: در سال ۷۰، نزدیک ۹۰۰ نفر اقدام به خرید زمین از اداره کل اوقاف و امور خیریه استان کردیم اما پس از مدتی هوانیروز، زمین های ما را تصرف و در آن پادگان ایجاد کرد.

وی ادامه می دهد: ما نیز بر علیه این اقدام غیر قانونی هوانیروز اقامه دعوا کردیم و در نهایت هوانیروز محکوم به رفع تصرف عدوانی شد اما علی رغم گذشت ۲۰ سال، دادگاه از اجرای حکم سر باز می زند و می گوید چون طرف مقابل پرونده شما، یک ارگان دولتی است ما نمی توانیم حکم را اجرا کنیم.

وی می افزاید: پنج سال پیش قرار شد، اداره کل اوقاف استان در ازای زمین تصرف شده قیمت به روز آن را به خریداران پرداخت کند و به تعدادی از خریداران نیز پرداخت کرد اما به بهانه نبود منابع مالی از پرداخت حق و حقوق بقیه مالباختگان سر باز زد.

یکی دیگر از تجمع کنندگان گفت: ما برای پیگیری مشکل خود نزد مسئولین بسیاری رفته ایم ولی هیچ کسی به مشکل ما رسیدگی نمی کند و حتی اخیرا دیداری نیز با حجه الاسلام سید محمدعلی آل هاشم، نماینده ولی فقیه در استان داشتیم ولی ایشان نیز دست رد به سینه مان زدند و گفتند نمی توانند به این موضوع ورود پیدا کنند.

وی با بیان اینکه این مالباختگان از اقشار کم برخوردار جامعه هستند، می افزاید: حتی بعضی از این افراد در قید حیات نیستند.

شانزدهم بهمن ماه1396

منبع سایت آزادی بیان