خودکشی یکی از معضلات اجتماعی است که امروز در جامعه تبدیل به یک راه حل فرار از زندگی برای انسانهایی شده است که از فقر، نابرابری جنسیتی، نبود کار مناسب، تجاوز جنسی، وازدواج در سنین پایین رنج می برند. وجود یک سیستم اسلامی با قوانین ارتجاعی و نظام نابرابر وضد انسانی سرمایه، خودکشی تبدیل به یک ابزار مرگبار در بین طبقه کارگر و دیگر اقشار جامعه شده است.
میزان خودکشی، نمایی از وضعیت اجتماعی در نظام های سرمایه داری است. اگرچه اقدام به خودکشی در ایران و جهان امر جدیدی نبوده و نیست، اما سرعت روند رو به رشد آن در ایران، تحت حاکمیت ارتجاع دینی و سرمایه داری جمهوری اسلامی نگرانی های شدیدی را در جامعه دامن زده است. مصائب اجتماعی که ریشه در مناسبات اقتصادی و اجتماعی سرمایه داری و تشدید وخامت اوضاع نابسامان کشور دارد، با گذشت هر روز و با تشدید روزافزون فقر، بیکاری و ناامیدی از آینده، افراد بیش تری را به سمت خودکشی و پایان دادن به زندگی شان سوق داده است. تا جایی که میزان نرخ خودکشی در حاکمیت ارتجاع اسلامی، از سال 1380 تا سال 1396 چهار برابر رشد داشته و طی سال های اخیر نیز، همچنان روند صعودی را طی می کند و هم اکنون، نه تنها در آستانه بحران قرار دارد بلکه، در برخی مناطق کشور از جمله مناطق محروم از مرز بحران نیز گذشته است.
در آغاز سالهای دهه 90 صدها نمونه از خودکشی ها را در ایران شاهد بوده ایم، بیشتر این خودکشی ها در بین افراد فقیر و کم درآمد جامعه بوده است. نیمی از آنان جوانان زیر ۱۸ سال و دانش آموزان هستند. اما آنچه آمار خودکشی ها را در سالها اخیر در بین جوانان و طبقه کارگر در ایران بالا برده است نبود امکانات کافی برای تحصیل، فقر و بیکاری، تشدید نابرابری اجتماعی، اخراج کارگران بدون تامین بیمه بیکاری و عدم پرداخت حقوقهای معوقه آنان و نهایتا شرایط سخت و غیرقابل تحمل در یک زندگی خالی از هر پشتوانه و چشم انداز و افقی روبه آینده بهتر در یک جامعه بسته و نابرابر نهایتا آنها را نا امید کرده است وبه ناچار دست به چنین عملی میزنند.
ریشه و دلایل اساسی پدیده خودکشی به خصوص در بین زنان را میتوان در نابرابری های عظیم اجتماعی، وجود قوانین و نرم های تبعیض آمیز در خانواده، مدرسه و حتی اجتماع جستجو کرد. حاکمیت سرمایه داری اسلامی ایران با تحمیل قوانین جهنمی خود برمعیشت و زندگی مردم به خصوص زنان و دختران جوان ،جامعه را به گرداب فقر، اعتیاد، و خودکشی سوق داده است. تقریبا روزی نیست که در رسانه ها و دنیای مجازی خبر خودکشی و مرگ انسانی منتشر نشود و خانواده ای را داغدار نکند در همین چند روز پیش چندین نمونه خودکشی را به خصوص در کردستان شاهد بودیم که نمونه بارز آن خود سوزی یک دختر 17 ساله به نام ” سحر ” اهل روستای قامیشله از توابع شهرستان مریوان بوده است که بدلیل فشارهای خانوادگی خود را به آتش کشیده است .
در هفته گذشته هم یک دختر 19 ساله به نام ” شیما قرنی ” اهل شهرستان مهاباد به دلیل مشکلات جامعه و خانواده خود اقدام به خودکشی و از طریق حلق آویز کردن به زندگی خود پایان داد .
در روز اول ماه مه نیز جوانی زحمتکش به خاطر مشکلات مالی و بیکاری در خیابان و در جلوی چشم همگان خود را حلق آویز و به زندگی خود پایان داد .
پدیده خودکشی که این روزها یکی از معضلات جدی در بین اقشار اجتماعی خصوصا جوانان در ایران زیر حاکمیت جمهوری اسلامی در جریان است بنظر میرسد پایانی ندارد، و هر روز قربانیان بیشتری می‌گیرد. بحرانهای روحی در جامعه و بخصوص گسترش آن در بین جوانان، این قشر وسیع را که راه برون رفت از این وضعیت را در مقابل خود نمیبنند به نابودی می کشاند. نسلی که میتواند و باید در مبارزه با جمهوری اسلامی و قوانین ارتجاعی و ضد بشری آن بیشترین نقش را داشته باشد در نهایت به استیصال میرسد.راه حل مبارزه با هیولای مرگ و خودکشی و استیصال حاکم بر زندگی کسانی که در مقابل محرومیت ونداری با پایان دادن به زندگی خود به این معضلات جواب میدهد سرنگونی حاکمیت هار جمهوری اسلامی است که عامل اصلی ناامیدی و بی افقی حاکم بر جامعه است. تنها و تنها با برچیدن و زیر و رو کردن حاکمیت کثیف جمهوری اسلامی است که میتوان شادی و امید را به انسانها برگرداند و زندگی شایسته ایی را برای همه انسانها به ارمغان آورد .
