عزیز عبداله پور
کنوانسیون حقوق کودکان: از ماده یکم: کودک به همه انسان های زیر ١٨ سال اطلاق می شود. ارزش کودک بطور کامل برابر ارزش یک انسان است.
از مواد نوزده هم و سی و چهارم: کودک حق دارد که در مقابل خشونت فیزیکی و روحی و هم چنین بد نگهداری شدن محافظت شود. کودک حق دارد در مقابل تعدی و تجاوز جنسی و هم چنین مورد بهره برداری گرفتن در فحشا و پورنوگرافی محافظت شود. از ماده هیجدهم: مسئولیت اولیه تربیت کودک با والدین است، اما دولت ها باید از والدین حمایت کنند و مراقبت از بچه ها را بهبود بخشند. از ماده پنجم: کودک حق دارد زنده بماند و رشد کند..
این حرف ها خیلی شیرین،جالب و خیلی انسانی هستند و اما در مورد کار کودکان که شامل کار در کارخانه، نساجی ها، معدن ها، روسپی گری اجباری در این جامعه کاپیتالیستی برای زنده ماندن خود و خانواده هایشان، کشاورزی، کمک کردن به خانواده درکار و تهیه غذا، آب و دارو برای خانواده. البته امروز تروریست ها و دولت ها شغل جدیدی برای کودکان پیدا کرده اند و آن بردن کودکان به میدان جنگ است.امروز تحمیل تن فروشی کودکان خیلی معمول شده است که البته این در دوران های گذشته نیز وجود داشته است، اما فکر نمی کنم باندازه امروز بوده باشد. برای نمونه امروز در کشورهای تایلند و ویتنام وو تن فروشی کودکان زیر ١٨ سال علنا در جریان است و رواج دارد که به همین دلیل پولداران، پدوفیل ها( بچه بازان ) و گردشگران جنسی و فیلم سازان پورنوگرافی از کشورهای اروپا و آمریکا به این کشور ها می روند و کودکان را می خرند و به آنها تجاوز جنسی می کنند و از آنها فیلم پورنو می سازند و به بازار آزاد در اینترنت می فروشند..از ماده سوم: خیر و مصلحت کودک روح کل این کنوانسیون است. واقعا که درست می گویند که خیر و مصلحت در این است که صدایش را در نیاوریم که آیا در چند کشور عقب مانده آسیا چه میگذرد اما فراموش می کنند که بیشترین تجاوز های جنسی به کودکان در کلیسا ها و مدارس مذهبی اسلامی رخ می دهد که بنا به آمار سالیانه فقط در آمریکا ٢٠٠ هزار شکایت به کشیشان بخاطر تجاوز جنسی به کودکان می شود.( در تمام کشور ها به کلیسا ها و مساجد سالیانه دولت ها از مالیاتی که کارگران و زحمتکشان به دولت می پردازند به آنها می پردازند که آنها به مغز شوئی کودکان و تجاوز جنسی به کودکان ادامه بدهند.)واقعا شرآور است. خلاصه، بر اساس امار سازمان جهانی کار( ILO ) سالیانه ٣٥٠ میلیون کودک ٥ تا ١٤ ساله در جهان محروم از کودکی می شوند. طبق این آمار ١٢٠ میلیون نفر از آن ها وارد بازار کار آزاد شده و مشغول به کار تمام وقت هستند. ٦١ درصد این کودکان در آسیا، ٣٢ درصد در آفریقا و ٧ درصد در آمریکای لاتین زندگی می کنند. قاچاق انسان که یکی از راه های عمده وارد کردن کودکان به بازار کار است.به جز کارگری برده وار، روسپی گری، و فروش اعضاء بدن کودکان از دیگر سرنوشت های کودکان قاچاق است.
دوباره متوجه شدیم که در کشور های عقب مانده با دولت های فاشیست مذهبی اسلامی بخصوص به استثمار گرفتن کودکان جایزه نوبل را ازان خود می کنند، و برای کودکان نه جای خندیدن، خوشگذراندن با دوستان و خانواده هایشان، نه وقت به مدرسه رفتن، فوتبال بازی کردن با رفقای خود را ندارند و نه شنا کردن، در این جهان برای کودکان جایی برای دوچرخه سواری کردن و سینما رفتن، موسیقی یادگرفتن،اسب سواری کردن و حتی یک لبخند شادی باقی نمی ماند.
ایران: براساس آمار بیش از ٢٠ هزار نفر کودک کار در تهران تائید شده است. در آمار تخمینی سازمان جهانی کار در سال ١٩٩٥( بیش از ٧١/٤ درصد کودکان بین ١٠ تا ١٤ سال در ایران از لحاظ اقتصادی فعال هستند.
کارگران و زحمتکشان دیگر نباید این همه فشار و بی عدالتی بر کودکان را بپزیرند و بنظر من اولین پیام امسال اول ماه مه روز جهانی کارگر باید این باشد که ما برای کودکان یک زندگی بهتر را می خواهیم. طبقه کارگر و پیشروان سوسیالیست آن طبقه خواهان پایان دادن به هر گونه استثمار و جنایت و بی حرمتی به کوکان هستند، و برای پایان دادن به آن مبارزه می کنیم.
٧ اردیبهشت ١٣٩٧.
