به دنبال تایید خبر فوت محمود هاشمی شاهرودی، رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام که از اواخر دهه ۷۰ با حکم علی خامنه‌ای برای دو دوره پنج ساله ریاست قوه قضاییه را در اختیار داشت، موضوع نقض حقوق بشر در قالب زیر پا گذاشتن حقوق متهمان، بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه متهمان، صدور احکام غیرانسانی از جمله شلاق و اعدام و پخش تلویزیونی اعترافات متهمان و … در مرکز توجه قرار گرفت.
“شاهرودی کە در سن ٧٠ سالگی در گذشت، متولد نجف و عراقی الاصل و از شاگرادن “صدر پدر” و روح اللە خمینی بود. وی کە در زمان رژیم بعث زندانی بود، بعد از آزادی از زندان و با به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی در زمستان ١٣۵٧ به ایران رفت و از بنیانگذارن “مجلس اعلای اسلامی عراق” شد. شاهرودی مسئولیت های کلیدی در جمهوری اسلامی برعهدە گرفت و در دوران ریاستش بر قوە قضائیە به مدت دە سال، هزاران تن از مردم ایران به جوخە اعدام سپردە شدند. توقیف گسترده مطبوعات “اصلاح‌طلب “حکومتی و نشریات غیرە حکومتی در سال ١٣٧٩ در دوران ریاست وی بر قوە قضائیە صورت گرفت . محاکمه دەها تن از بازداشت‌شدگان پس از انتخابات ١٣٨٨ نیز در دوران صادرت نامبردە بر قوه قضائیه آغاز و آنجام شد. شاهرودی از چهرەهای شاخص نظام ولایت فقیە بود و بارها در محافل حکومتی و سیاسی از وی بە عنوان جانشین علی خامنەای رهبر جمهوری اسلامی یاد می شد”.
هاشمی شاهرودی از مرداد ماه سال ۱۳۷۸ تا مرداد ماه ۱۳۸۸ با حکم علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، بر کرسی ریاست قوه قضاییه نشست و قاضی‌القضات جمهوری اسلامی بود. او هنگامی که جانشین محمد یزدی، رییس اسبق قوه قضاییه شد گفت که یک ویرانه قضایی تحویل گرفته است. منتقدان او می‌گویند ویرانه را ویرانه‌تر و چه بسا سیاسی‌تر کرد.
بعد از فوت هاشمی رفسنجانی در دیماه ١٣٩۶ رئیس “مجمع تشخیص مصلت نظام ” و عضو “شورای نگهبان” رژیم اسلامی،شاهرودی صندلی خالی وی را پر کرد.
محمود هاشمی شاهرودی نیز همچون خمینی و خامنەای و رفسنجانی از روز اول سرکوب قیام و مبارزات حق طلبانه مردم ستمدید ایران کە با سرکوب کارگران بندرانزلی ، نوروز خونین سنندج و سپس “فرمان جهاد” خمینی علیە کردستان، کشتار بیرحمانه ترکمن صحرا، سرکوب دانشگاهها تا شکستن قلم ها ، قتل روشنفکران و دگراندیشان تا سازماندهی قتل های زنجیرەای پاییز ٧٧ ، سرکوب زنان و اسیدپاشی علیە آنان تا قتل عام زندانیان سیاسی در ٣٠خرداد ۶٠ و تابستان و پاییز ۶٧، تا ترور فعالین و مخالفین سیاسی در خارج و داخل کشور، تا سازماندهی و حمایت از گروەها و شبکەهای تروریستی و بنیادگرای اسلامی و دولت های حامی آنان و دهها صفحە و صحنە خونبار دیگر ، شریک و بخشی از کارنامه وی است کە در همه آنها دستان کثیف و خونین نامبردە مشهود و نقش مهمی داشتە است.
در دوره ریاست هاشمی شاهرودی بر قوه قضاییه دو هزار و ۳۶۹ حکم اعدام به اجرا در آمد. از این تعداد اعدام، ۵۶ مورد به کسانی ارتباط داشته که در کودکی و پیش از ۱۸ سالگی مرتکب جرم شده بودند. این افراد به اصطلاح «کودک-مجرم» خوانده می‌شوند.
۴۰ زن نیز در میان اعدام شدگان این دوره دیده می‌شود. بیش از ۳۰۰ نفر از اعدام شدگان نیز جزو اقلیت‌های قومیتی بوده‌اند.اجرای ۱۰ حکم سنگسار نیز از دیگر موارد نقض حقوق بشر در دوران ریاست او بر قوه قضاییه را میتوان نام برد.
از سوی دیگر در ۱۰ سال ریاست او بر قوه قضاییه، بیش از پنج هزار حکم شلاق صادر کردند که بیشتر از دو هزار و ۳۰۰ مورد از آنها به اجرا گذاشته شد.
شاهرودی نیز همچون هاشمی رفسنجانی و درست یک سال بعد از مرگ وی، ناگفتەهای زیادی از جنایات جمهوری اسلامی در عرصە داخلی و بین المللی در سینە داشت کە با مرگ وی همه آنها را با خود به زیر خاک برد. آرزوی اکثریت مردم ایران و بویژە قربانیان جنایت های جمهوری اسلامی در سیاه چالهای مخوف و قرون وسطائی رژیم این است و خواهد بود کە سران جمهوری اسلامی در یک دادگاه مردمی و جوابگو، در بارگاه مردم زجرکشیدە و ستمدیدە ایران، محاکمە و تاوان جنایات و قصاوت های کە علیە این مردم ، منطقە و جهان آنجام دادەاند، پاسخگو باشند ، نه با مرگ طبیعی در جهان ناامنی کە ایجاد کردەاند آسودە سربربالین بگذارند.
