با یک نگاه کوتاه به وضعیت زنان کارگر در ایران در میابی که زنان در بازار کار اولین قربانیان تعدیل نیرو، دستمزدهای نابرابر و تبعیض جنسیتی هستند.
در ایران زنان کارگر نسبت به مردان در شرایط سختتری به سر میبرند. در کارگاههای کوچک وضعیت به مراتب وخیمتر است. امروز کارگران زن ایرانی ارزانترین نیروی کار کشور هستند.از دو سه سال گذشته تاکنون کمترین تغییری در وضعیت زنان کارگر ایجاد نشده است.
زنان کارگر، در جامعه ایران از تبعیض های چندگانه تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و قانونی رنج می برند و اولین قربانیان وضعیت بحرانی سیاسی، اجتماعی ، اقتصادی در ایران هستند. زنان کارگر، علاوه بر این که مشاغل کم در آمد و پرزحمت با ساعات کار طولانی و غیرقانونی در اختیار دارند و در شرایط کار مساوی با مردان دستمزد کمتری دریافت می کنند، در صف اول اخراج ها نیز قرار دارند. زنان کارگر در آمارهای رسمی پنج درصد کل کارگران را تشکیل می دهند و چون اغلب در بخش غیررسمی شاغل هستند، در آمارها جایی نداشته و نادیده گرفته می شوند. هر چند آنان در بخش رسمی نیز از حقوق اولیه قانونی خود نیز کمتر بهره مند بوده و طبق قانون کار امتیازاتی که ظاهراً برای کمک به زنان کارگر، در نظر گرفته شده موجب شده است تا کارفرماها به استخدام زنان کارگر، رغبتی نشان ندهند و برای فرار از قانون مرخصی زایمان، حق شیردادن، ایجاد شیرخوارگاه و مهدکودک، از استخدام زنان کارگر سرباز زنند.
بیشترین ضرباتی که زنان کارگر در طول دوران حکومت سیاه جمهوری اسلامی متحمل شده ا ند، علاوه برچماق سرکوب اوباشان سرمایه بر سرشان، خانه نشین کردن و بیکار نمودن آنها است که در طول این سالها در سطح بسیار وسیعی انجام گرفته است. امر وا گذاری واحدهای تولیدی به بخشهای خصوصی به این بیکار سازیها وسعت بیشتری داده است.