اخباروگزارشات کارگری14و15دی1396
– سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه وسندیکای کارگران شرکت کشت وصنعت نیشکرهفت تپه:
با مردم به جان آمده خشونت نکنید!
– بیانیه کانون صنفی معلمان استان تهران پیرامون وقایع اخیرمنجمله جان باختن دو دانش آموز
– بیانیه ی شورای صنفی مرکزی دانشجویان دانشگاه تهران
– اسامی41 دانشجوی بازداشت شده در تهران و شهرستان ها که تاکنون رسانه ای شده است:
– کشته وزخمی شدن 3کارگردراستان مرکزی براثرریزش دیوار
– جان باختن یک کارگر بر اثر تخریب دیوار در آبادان
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه وسندیکای کارگران شرکت کشت وصنعت نیشکرهفت تپه:
با مردم به جان آمده خشونت نکنید!
سال ها گفته شد دستمزدمان کفاف حداقل های زندگی را نمی دهد؛ اما شنیده نشد. حتی حداقل حقوق ناچیز که پنج برابر خط فقر است ماه ها معوق گردید. گسترش خصوصی سازی، شرکت های پیمانکاری، قرارداد موقت و سفید امضاء، توسط دولت های مختلف و به صورت مستمر، امنیت شغلی کارگران را از بین برده است. تسهیلات بانکی برای ایجاد شغل، صرف دلالی و مال اندوزی افراد خاص شد و سیاست های غلط بیکاری را به اوج رساند. فقر گسترش یافته و کارتن خوابی و کار کودکان و زباله گردی برای سیر شدن شکم رواج یافته است. بیمه های درمانی برای کارگران و مردم ناکارآمد است. اختلاس و دزدی اموال عمومی رواج یافته است. با گران شدن خدمات دولتی و حامل های انرژی، گرانی ها در سایر بخش ها نیز شدت گرفته است. کمر فرودستان با هدفمندی یارانه ها شکست ولی سال به سال به ازاء مبلغ ثابتی که به مردم پرداخت شد آزاد سازی قیمت ها گسترده تر شده است.
اعتراضات و اعتصابات به حق کارگران و معلمان با ضرب و شتم، اخراج، شلاق و زندان پاسخ داده شده است. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، سندیکای کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه و دیگر سندیکاها و تشکلات مستقل کارگری و تشکلات مستقل معلمان که از حق کارگران و معلمان دفاع می کنند نه تنها به رسمیت شناخته نمی شوند بلکه با آنها خشونت شده است و نمایندگان آنها دائما با حبس و دادگاه مواجه بوده اند. حتی اصول قانون اساسی در به رسمیت شناختن حق اعتراض برای مردم و برای تشکیل سندیکاهای مستقل و پیگیری حقوق کارگران همواره نقض شده است.
طعم تلخ این بی عدالتیهای گسترده را همه کارگران و مردم محروم کشیده اند. پاسخ اعتراض مردم به جان آمده برخورد خشونت بار نیست.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سندیکای کارگران شرکت کشت وصنعت نیشکرهفت تپه
بیانیه کانون صنفی معلمان استان تهران پیرامون وقایع اخیرمنجمله جان باختن دو دانش آموز
به دنبال حوادث نگران کننده اخیر، بویژه حادثه تاسف انگیز جان باختن دو دانش آموز، کانون صنفی معلمان به عنوان یک نهاد مدنی که خواهان تغییر و بهبود شرایط اجتماعی از طریق روشهای مدنی است ، بر اساس مسئولیت معلمی خود لازم می داند نکاتی را یادآور شود:
به دنبال حوادث نگران کننده اخیر، بویژه حادثه تاسف انگیز جان باختن دو دانش آموز، کانون صنفی معلمان به عنوان یک نهاد مدنی که خواهان تغییر و بهبود شرایط اجتماعی از طریق روشهای مدنی است ، بر اساس مسئولیت معلمی خود لازم می داند نکاتی را یادآور شود:
– نزدیک به دو دهه است که برخی نهادهای مدنی از جمله کانون صنفی معلمان نسبت به روند رو به افزایش تبعیض و نابرابری در جامعه به ویژه میان نهاد آموزش و پرورش و معلمان نسبت به سایر ارگانها و سازمانهای دولتی هشدار داده و معترض بوده اند. اما متاسفانه همواره با بی مهری روبه رو شده و در برابر تجمعات آرام و مسالمت آمیز آنان در مقابل مجلس و … ، به جای تلاش برای رفع ایراد بزرگ بی عدالتی، با وارد نمودن اتهامات امنیتی، با آنان به عنوان مجرم و آشوبگر برخورد شده است. پرونده های سنگین برای برخی سران این نهاد صنفی تشکیل شده و به زندان های طولانی مدت، اخراج،تبعید و… که همچنان نیز ادامه دارد، محکوم شده اند. که تلاش بی حاصلی برای پاک کردن صورت مسئله بوده است.
– به گفته وزیر کار رفاه و تعاون در طی یک دوره هشت ساله قدرت خرید بازنشستگان ۶۷ درصد کاهش یافته است. اگر کاستی های قبل از این دوره ی هشت ساله و واقعیت های سالهای اخیر را هم نادیده بگیریم، برای برطرف نمودن این ۶۷ درصد کاهش قدرت خرید چه اقدام قابل توجهی از سوی دولت صورت گرفته است.؟بازنشستگان آموزش و پرورش طی ۲ سال اخیر ده ها بار در مقابل مجلس ،سازمان برنامه و بودجه و نهاد ریاست جمهوری به نحوی کاملاً آرام و بدون ایجاد تنش گرد آمده اند؛ اما متاسفانه همواره با بی توجهی کامل و یا با دادن وعده های دور از واقعیت و عمل روانه شده اند. به نحوی که امروزه خشمگین از بی توجهی و بی مسئولیتی مدیران تصمیم گیر، بیش از هرزمان دیگری دچار یأس و دلسردی از تغییر شرایط خود هستند.
-لایحه ی بودجه ی سال 97 به طور عام و فصل آموزش و پرورش آن به طور خاص، تیر خلاصی بود بر کورسوهای امیدی که هنوز در دل برخی برای بهبود شرایط شان باقی مانده بود. این لایحه ( در آینده ی نزدیک جداگانه به آن پرداخته خواهد شد) نشان داد در ذهن برنامه ریزان کشور، برخلاف زبانشان هیچ برنامه ای برای تغییر اساسی در جهت گیری های ناصواب کنونی دست کم نسبت به آموزش و پرورش وجود ندارد. به رغم اذعان تمامی مسئولان از بالاترین تا پایین ترین رده و تمامی دست اندرکاران مبنی بر وجود ایرادات بنیادین در جهت گیری، محتوا، ساختار و بودجه ی وزارت آموزش و پرورش، گویا قرار است در همچنان بر همان پاشنه ی پیشین بچرخد.
-یکی از پیامدهای چنین نگرشی که سال هاست بر ذهن تصمیم سازان و تصمیم گیران کشور حاکم است، در روزهای اخیر خود را نشان داده است. هنگامی که در عمل عدالت خواهی از دستور کار خارج می شود،و به جای پرداختن واقع بینانه به رفع نابرابری ها و تبعیض های موجود برای معلمان، پرستاران، کارگران، اعم از شاغل و بازنشسته، به توجیه وضع موجود و نادیده گرفتن یا زیاده خواه معرفی نمودن آنان پرداخته می شود، نتیجه ی آن خشم و یأسی است که در قالب اعتراضات بی هدف و بی هویت اجتماعی، لطمه های اساسی بر پیوندهای میان حکومت و مردم و تضعیف مشروعیت حکومت وارد می آورد.
کانون صنفی معلمان ضمن تأکید بر پیگیری امور از طریق روش های متکی بر قانون و مسالمت جویانه، به دولت، مجلس و سایر رده های بالاتر و پایین تر سهیم در قدرت یادآوری می نماید ادامه ی روش های کنونی در زمینه های مختلف و بدون تجدید نظرهای اساسی، دامن زدن به شکاف رو به فزونی حکومت با ملت است که بی تردید و با کمال تأسف، معضلات کنونی را شدت بیشتر می بخشد.
زمان آن رسیده که ارزش واقعی وجود و حضور نهادهای مدنی و صنفیِ مستقل و قوی را دریابید. وجود این نهادها و شنیدن انتقادات مشفقانه ی آنان و دخالت دادن واقعی آن ها در تصمیم گیری ها، ضرورتی است که از افتادن جامعه در ورطه ی اعتراض های بی هویت با پایان نامعلوم جلوگیری می کند. نگاه امنیتی به این تشکل ها، تلاش مستقیم برای نابودی آنان-آن چنان که دولت پیشین می کرد- و تلاش برای منفعل و بی خاصیت کردن آن ها – این چنین که دولت کنونی می کند – راه به جایی نخواهد برد جز وارد نمودن خسارت های مادی و معنوی بیشتر به جامعه و حتی منافع خود حاکمان.
پذیرفتن حق قانونیِ برگزاری تجمعات و راهپیمایی های مسالمت آمیز، به ویژه از نوع صنفی آن، چنان که قانون اساسی، مقرر نموده است و پایان دادن به اتهام زنی های امنیتی به فعالان صنفی، پرونده سازی ها و تحت فشار قرار دادن آنان. همین طور آزاد نمودن معلمان و فعالان صنفی زندانی و بازگشت به کارِ اخراج شدگان آنان، و در مقابل مبارزه ی واقعی با فساد گسترده از جمله در صندوق ذخیره ی فرهنگیان و محاکمه و مجازات مفسدان و برهم زنندگان واقعی آرامش و امنیت اقتصادی جامعه،گام کوچکی در مسیر بازگشت از جهت گیری های نادرست گذشته است. این توقعی جدی است که به طور همزمان از قوای مجریه و مقننه وجود دارد.
برنامه ی پنج ساله ی ششم و لایحه ی بودجه ی 97 نشان داده است دولت هیچ تدبیر مشخصی برای رفع معضلات آموزش و پرورش ندارد. اگرچه به نظر می رسد در این زمینه نقایص برای دست اندر کاران روشن است، اما پرداختن ریشه ای به رفع این نواقص جسارتی می خواهد که ظاهراً دولت کنونی علی رغم مستظهر بودن به آرای قابل توجه در انتخابات به ویژه از سوی فرهنگیان، فاقد آن است.
از نمایندگان مجلس به ویژه آنان که با شعارهای تغییر و اصلاح امور به خانه ی ملت راه یافته اند،انتظار می رود وکیلِ واقعی موکلان خود بوده فارغ از وابستگی های جناحی و نگرانی های تأیید صلاحیت مجدد، در راستای تغییر رو به بهبود آموزش و پرورش، از تداوم روند نادرست گذشته جلوگیری کنند و حامی جدی سیاست گذاری های احیاناً درست دولت باشند. با قاطعیت مانع تخصیص و افزایش بودجه ی نهادهای فرهنگی غیر مولد و بی تأثیر در جامعه شده، منابع آن ها را صرف بهبود شرایط نهاد اصلی و رسمی – اما به شدت ضعیف و بیمار – متولی آموزش در کشور نمایند.
نکته ی آخر این که امیدواریم پیش از آن که بیش از این دیر شود و فارغ از روش های تبلیغی تاریخ مصرف گذشته ی رسمی، از نوع تحلیل های صدا و سیما، واقعیت های جامعه دیده شود و صداها شنیده شود. این به نفع همه ی کسانی است که دل در گرو پیشرفت و بهروزی این ملت دارند.
کانون صنفی معلمان استان تهران
۱۳۹۶/۱۰/۱۳
بیانیه ی شورای صنفی مرکزی دانشجویان دانشگاه تهران
در روزهای اخیر، دانشگاه نیز مانند سرتاسر کشور وضعیت ملتهبی را پشت سر می گذارد، در روزهای گذشته ریاست دانشگاه، در عین نظارت سخت گیرانه بر عبور و مرور دانشجویان، به حضور گسترده ی نیروهای امنیتی و لباس شخصی چراغ سبز نشان داده است. در حالی که صدها دانشجوی دانشگاه تهران هم صدا با مطالبات به حق و مترقی فرودستان و سرکوب شدگان سراسر کشور شعار “نان، کار، آزادی” سر دادند، عده ای وابسته به جناح های قدرت در بیرون دانشگاه، سر در دانشگاه تهران، این نماد تاریخی مقاومت و ایستادگی دانشجویان آزاده ایران را، به جولانگاه نفرت پراکنی خود علیه دیگر جناح های قدرت بدل ساختند تا صدای همبستگی دانشجویان و فرودستان را خاموش کنند. آنان امروز نیز برای شکستن این همبستگی تاریخی دست به دامان برچسب زنی های دروغین و فرصت طلبانه به نهاد مستقل شورای صنفی شده اند.
در سال های اخیر، فعالان صنفی دانشجویی مانند کارگران، معلمان و دیگر اقشار تهی دست جامعه، با مخالفت مستمر نسبت به سیاست های بی نواسازانه دولت های سازندگی، اصلاحات، مهرورزی و اعتدال، صدای خود را به مردم می رساندند. امروز نیز شورای صنفی ضمن حمایت از فریاد فراگیر تهیدستان جامعه، دخالت آمریکا و مزدوران منطقه ای شان و فرصت طلبی گروه های خارجی را محکوم کرده و دلسوزی دروغین آن ها را در ادامه قدرت طلبی همیشگی شان برای مصادره مبارزات برابر ی طلبانه و و آزادی خواهانه مردم در دهه های اخیر می داند .
فضای امنیتی دانشگاه تا آن جا پیش روی کرده است که پنج تن از اعضای شورای صنفی به محض خروج از جلسه اعضای شورای صنفی با هیئت رئیسه دانشگاه تهران ، حتی با وجود تضمین رئیس دانشگاه مبنی بر تامین امنیت دانشجویان حاضر در جلسه ، توسط نیرو های امنیتی باز داشت شدند . اما دیگر اعضای شورا با ایستادگی و پیگیری قاطع خود سبب آزادی این پنچ نفر شدند.
در روز های پرآشوب دانشگاه و جامعه، عده ای از دانشجویان به صورت غیر قانونی بازداشت شده اند . در حالیکه اتهام و وضعیت آنان مبهم و نامشخص است. ما، رئیس دانشگاه و وزیر علوم را در قبال سرنوشت آنان مسئول می دانیم. رئیس دانشگاه وظیفه دارد از نخستین و بدیهی ترین حقوق دانشجویان صیانت کرده و از پیگیری مستمر تا آزادی همه ی آن ها عقب نشینی نکند .
با توجه به وظیفه ی شورای صنفی مبنی بر حفظ حقوق و مراعات حریم دانشجویان ما خواستار موارد زیر هستیم :
1-رسیدگی تا آزادی فوری ، بدون وثیقه و بدون تشکیل پرونده ی قضایی
2-خروج نیرو های امنیتی و لباس شخصی از فضای دانشگاه و خوابگاه ها ، پایان دادن به تهدید ها و بازداشت دانشجویان
منبع: کانال شورای صنفی مرکزی دانشجویان دانشگاه تهران
اسامی41 دانشجوی بازداشت شده در تهران و شهرستان ها که تاکنون رسانه ای شده است:
1-لیلا حسین زاده،
2- سینا ربیعی،
3- محسن حق شناس،
4- میکائیل قلی راد،
5- پدرام پذیره،
6-محمد محمدیان،
7- علی مظفری،
8- مهدی وهابی ثانی،
9- سهیل موحدان،
10-آرش آوری،
11- دانیال ایمان،
12-امیرحسین علم طلب،
13- مجید اکبری،
14-محسن ترابی،
15- کسری نوری،
16- عارف فتحی،
17-محسن میرمحسنی،
18- احسان محمدی،
19- سینا عِمران،
20- تارخ ملکی روزبهانی،
21-سها مرتضایی،
22- محمد احمدیان هروی،
23- نگین آرامش،
24- محمدامین اصانلو،
25- یاسمن محبوبی،
26- حسام حسین‌زاده،
27- پیمان گراوند،
28-سما درخشانی،
27- فائزه عبدی پور،
28- مجید مسافر،
29- محمد خانی،
30- سیاوش امجدی،
31- محسن شاهسون،
32- سینا غفاری،
33- محمد شریفی مقدم ریابی،
34- فرشید تاج میری،
35-نبی تردست،
36-امید جمشیدی،
37- امین خسروی،
38- علی اسدی،
39- علی براتعلی،
40- سهیل آقازاده و
41- علی قدیری
کشته وزخمی شدن 3کارگردراستان مرکزی براثرریزش دیوار
روزچهاردهم دی ماه،ریزش دیوار در شهرک صنعتی زاویه جان دو کارگر را گرفت و یک کارگر را راهی بیمارستان کرد.
مجتبی خالدی سخنگوی اورژانس کشور درهمین رابطه گفت:روز چهاردهم دی ماه حادثه ریزش دیوار روی چند کارگر در شهرک صنعتی زاویه در استان مرکزی به اورزانس اعلام شد. بلافاصله دو دستگاه آمبولانس به محل حادثه اعزام شدند.
وی ادامه داد: در این حادثه کارگرانی که زیر یک دیوار بزرگ مشغول کار بودند با ریزش یکباره زیر آوار گرفتار شدند.
سخنگوی اورژانس کشور تاکید کرد: در این حادثه دو کارگر جان خود را از دست دادند و یک کارگر دیگر مجروح شد. فرد مجروح برای درمان به بیمارستان آسیا بک منتقل شد.
جان باختن یک کارگر بر اثر تخریب دیوار در آبادان
روز14دی ماه،مدیر مرکز حوادث و فوریت‌های پزشکی دانشکده علوم پزشکی آبادان از جان باختن یک کارگر بر اثر تخریب دیوار در آبادان خبر داد.
شهرام مقام گفت: حدود ساعت ۱۹ روز14ی ماه در جنب هتل زیتون آبادان دیواری ریزش کرد.
وی افزود: این دیوار که توسط یک کارگر در حال تعمیر بود، بر وی ریزش میکند و باعث مصدومیت شدید کارگر می‌شود.
مدیر مرکز حوادث و فوریت‌های پزشکی دانشکده علوم پزشکی آبادان گفت: متاسفانه این کارگر تا پیش از رسیدن اورژانس و نیروهای امدادی به دلیل مصدومیت شدید جان خود را از دست داد.
منبع سایت : آزادی بیان
