مینا تهرانی
مردم ایران تا کی باید این فجایع را تحمل کنند. در حالی که هر وجب از خاک کشورحکم طلا را دارد وسراسر ایران از منابع عظیمی برخوردار است باید اکثریت شهروندانش این چنین در فقر وتنگدستی وبا کمبود آب و مسکن و برق و انواع حوادث قابل پیشگیری دیگری مثل زلزله وسوختن مردم بی گناه در اتوبوس در ترمینال غرب کشور وحوادث جاده ای و محل کار که هر روز تعداد زیادی را به کام مرگ می کشاند روبرو شوند. وجود فقر و ناامنی گسترده زندگی را به کام اکثریت قریب به اتفاق مردم تلخ کرده است.هر روز شاهد انواع بی عدالتی ها ونا بسامانی هایی هستیم که تنها بخش کوچکی از آن در رسانه های داخلی وخارجی بگوش دنیا میرسد.
از اعدام و فضای رعب تا بی حرمتی به دستفوشان و کتک زدن آنها از جانب ماموران بی شرم شهرداری و انتظامی و بی توجهی به زندگی مردم به اهرمهای هر روزه بقایای ٤٠سال حکومت ننگینشان تبدیل کرده اند.در عرصه های مختلف میبینیم که با زیر پا گذاشتن حقوق واقعی کارگران وزنان وکودکان وجوانان چگونه برخورد میکنند.مسئله آب آنهم در استانهایی که هم از نظر گرما وهم از نظر امکانات بیشترین نیاز ورسیدگی را در این مورد داشته اند دولت و نظام بی لیاقت وبی درایت و دزد و مستبد چه پاسخی خواهند داشت. معضل بیکاری که بخش عظیمی از جوانان تحصیل کرده را دچار پریشانی ونا امیدی از آینده ای که نمیدانند ره به کجا خواهند برد .
نبود امنیت بعد از مراکز آموزشی در مکانهای ورزشی، تجاوز به کودکان مسئله مهمی است که مردم را دچار وحشت و نگرانی کرده است.
تا کی باید این حاکمیت و شرایطی که خلق کرده تحمل نمود؟باید به اعتراضات و اعتصابات به شیوه متشکل و آگاهانه و بدون توجه و تاثیر پذیری از دخالت دولتهای خارجی و اپوزسیون ملی اسلامیهاها ادامه داد. باید تا سرنگونی این جرسومه های فساد اسلامی کوتاه نیامده. باید تلاش و همکاری وهماهنگی وبا برنامه ریزی درست تا رسیدن به هدف نهایی که همان سرنگونی رژیم اسلامی و استقرار آزادی و برابری و سوسیالیسم است به مبارزه خود ادامه بدهیم.
زنده باد سوسیالیسم مرگ بر جمهوری اسلامئ
منبع: شماره ٥٨ نشریه سوسیالیسم امروز
Simroz.org
٣٠ تیر ١٣٩٧
٢١ ژوئیه٢٠١٨
