د. حقیقی
در آستانه شروع دیگر از موج اعدامها در دولت دوازدهم حسن روحانی هستیم . شمار اعدام ها افزایش پیدا کرده و ماشین اعدام رژیم جمهوری اسلامی آنی از حرکت باز نمی ایستد. روزی نیست خبر از اعدام زندانی در زندانهای جمهوری اسلامی به گوش نرسد . امروز ماشین اعدام حسن روحانی شهروندان کردستان را نشانه گرفته است و در طول ماه مرداد تا به امروز بیشتر از 15 نفر از زندانیان کرد به دلایل مختلف اعدام شده اند .
همچنین تعدای از کولبران کورد نیز مورد هدف مستقیم شلیک نیروهای نظامی جمهوری اسلامی قرار گرفته اند که متاسفانه امارشان کم نیست و تعداشان به 18 نفر کشته و زخمی میرسد.
همزمان آمار مربوط به صدور حکم برای شهروندان کورد در این مدت یک ماهه کم نبوده است و تعداد دستگیر شدگان به 80 نفر می رسد .
هم اکنون هزاران زندانی محکوم به اعدام در زندان ها به سر می برند ، داس مرگ بر بالای سر آنان آویزان شده و بنا به مقتضیات اوضاع سیاسی ایران و کردستان هر وقت خواست جامعه را مرعوب کند، تعدادی از آنان حلق آویز خواهند شد. رژیم از اعدام آنان به عنوان یک حربه سیاسی و برای زهر چشم گرفتن از فعالین جنبش های اجتماعی استفاده می کند. حال باید دید رژیم با افزایش اعدام ها و کشتن کلبران کورد و دستگیر کردن شهروندان کورد به بهانه های مختلف و فشار آوردن به زحمتکشان کلبر در نوار مرزی و اهانت به آنها ،چه اهدافی را تعقیب می کند…
واقعیت اینست که معضلات رژیم جمهوری اسلامی این روزها و در انجام فشارهای بین الملی آشکارتر از پیش خود را نشان می دهند. یکی از مهمترین مشکلات رژیم روند رو به گسترش اعتراضات کارگری و جنبشهای اجتماعی در گوشه و کنار ایران برای تحقق خواسته هایشان و چگونگی رویارویی با این مبارزات می باشد. کارگران و قشرهای محروم جامعه به خصوص مردم انقلابی کردستان می خواهند با تکیه بر نیروی مبارزاتی خود رژیم را وادار کنند که اگر قادر به ایجاد شغل نیست، حداقل به بیکاران تا یافتن شغل مناسب بیمه بیکاری پرداخت نماید.
اما تردیدی نیست که رژیم جمهوری اسلامی با به راه انداختن زنجیره اعدام های زندانیان و تیراندازی به صفوف کلبران در نوار مرزی ، راه به جایی نخواهد برد. کاسه صبر مردم لبریز شده است و مردم معترض کردستان و قشرحق طلب و ستمدیده و اسثتمار شده را با این اقدامات نمی توان مرعوب ساخت. گسترش مبارزات کارگران و معلمان و اعتصاب گسترده زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت و دیگر زندانها و حمایت وسیع مدافعان حقوق بشری در سراسر ایران و جهان در ماهها و روزهای اخیر گواهی بر این ادعاست. اگر هم سرکوب در مقطعی یک قدم عقب نشینی مردم را به دنبال داشته باشد، اما زمینه های عینی فوران خشم تودهها را تشدید خواهد کرد .
همچنین تعدای از کولبران کورد نیز مورد هدف مستقیم شلیک نیروهای نظامی جمهوری اسلامی قرار گرفته اند که متاسفانه امارشان کم نیست و تعداشان به 18 نفر کشته و زخمی میرسد.
همزمان آمار مربوط به صدور حکم برای شهروندان کورد در این مدت یک ماهه کم نبوده است و تعداد دستگیر شدگان به 80 نفر می رسد .
هم اکنون هزاران زندانی محکوم به اعدام در زندان ها به سر می برند ، داس مرگ بر بالای سر آنان آویزان شده و بنا به مقتضیات اوضاع سیاسی ایران و کردستان هر وقت خواست جامعه را مرعوب کند، تعدادی از آنان حلق آویز خواهند شد. رژیم از اعدام آنان به عنوان یک حربه سیاسی و برای زهر چشم گرفتن از فعالین جنبش های اجتماعی استفاده می کند. حال باید دید رژیم با افزایش اعدام ها و کشتن کلبران کورد و دستگیر کردن شهروندان کورد به بهانه های مختلف و فشار آوردن به زحمتکشان کلبر در نوار مرزی و اهانت به آنها ،چه اهدافی را تعقیب می کند…
واقعیت اینست که معضلات رژیم جمهوری اسلامی این روزها و در انجام فشارهای بین الملی آشکارتر از پیش خود را نشان می دهند. یکی از مهمترین مشکلات رژیم روند رو به گسترش اعتراضات کارگری و جنبشهای اجتماعی در گوشه و کنار ایران برای تحقق خواسته هایشان و چگونگی رویارویی با این مبارزات می باشد. کارگران و قشرهای محروم جامعه به خصوص مردم انقلابی کردستان می خواهند با تکیه بر نیروی مبارزاتی خود رژیم را وادار کنند که اگر قادر به ایجاد شغل نیست، حداقل به بیکاران تا یافتن شغل مناسب بیمه بیکاری پرداخت نماید.
اما تردیدی نیست که رژیم جمهوری اسلامی با به راه انداختن زنجیره اعدام های زندانیان و تیراندازی به صفوف کلبران در نوار مرزی ، راه به جایی نخواهد برد. کاسه صبر مردم لبریز شده است و مردم معترض کردستان و قشرحق طلب و ستمدیده و اسثتمار شده را با این اقدامات نمی توان مرعوب ساخت. گسترش مبارزات کارگران و معلمان و اعتصاب گسترده زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت و دیگر زندانها و حمایت وسیع مدافعان حقوق بشری در سراسر ایران و جهان در ماهها و روزهای اخیر گواهی بر این ادعاست. اگر هم سرکوب در مقطعی یک قدم عقب نشینی مردم را به دنبال داشته باشد، اما زمینه های عینی فوران خشم تودهها را تشدید خواهد کرد .
