آذر کیمیا
امار نشان میدهد اشتغال زایی بخش صنعت در ایران، که در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان موتور محرکه اقتصادی محسوب می شود، چندان چنگی به دل نمی زند و کمی بیشتر از ۷ میلیون نفر در این بخش به کار اشتغال دارند. سهم بخش کشاورزی نیز از کل بازار کار ایران بسیار پایین و به میزان ۳ میلیون و ۹۶۰ هزار نفر است.
بنا براین با نگاهی به امار و با تمرکز به عملکرد بخش صنعت مشخص می شود که بنگاه های صنعت و کارخانجات در ایران انچنان که باید سهم مناسبی از اشتغال زایی ندارند. کار شناسان بر این عقیده اند که مسائل متعددی با عث شده تا بنگاه های صنعتی کشور نتوانند با ظرفیت های مناسبی فعالیت داشته و در نتیجه میزان جذب نیروی کار در این واحدها دستکم به دو برابر میزان فعلی ان برسد. کمبودهای نقدینگی تغییرات قیمت مواد اولیه واردات بی رویه، عدم حمایت های لازم و کافی دولت ها ووو، و ما هم اضافه کنیم که وجودی یک سیستم فاسد و دزد و به شدت مخرب سرمایه داری حاکم در کشور باعث شده که نه تنها چرخ های صنعت در ایران لنگ بزند، کل سیستم اقتصادی مملکت را به خرابه ی بر سر مردم کم درامد و کارگر خراب کرده اند.
حالا مرکز پژوهش های مجلس در گزارشی با ترسیم وضعیت بازار کار در بخش صنعت بر اورد کرده وضعیت تقاضا برای کار در ایران طی ۵ سال اینده افزایش یابد و به عبارتی بیکاری تشدید خواهد شد و صف تقاضا برای کار دستکم تا افق ۱۴۰۰ همچنان شلوغ باقی بماند. همچنین با در الویت قرار دادن صنایع اب بر باید موضوع جدی بحران اب را لحاظ کرد و در قالب سند جامع اب از این صنایع در راستای اهداف اشتغال زایی استفاده کرد تا اشتغال پایدار و مولد حاصل شود.
ایجاد و تامین اشتغال به ویژه برای جوانان همواره یکی از دغدغه های جامعه و بوده است. در حال حاضر با توجه به رشد جمعیت در دهه های قبل و جذب ناکافی نیروی کار در مشاغل و نیز ترکیب نیروی کار که بخش بزرگی از ان را فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می دهند اشتغال به یک چالش مهم برای دولت تبدیل شده است. بر اوردها نشان می دهد که در ۵ سال اینده به طور متوسط ۲۰۵ در صد به افراد متقاضی کار در جامعه ایران اضافه خواهد شد.
این موضوع توجه جدی به اشتغال زایی فعالیتهای اقتصادی به منظور پاسخگویی به این مو ضوع را نمایان می سازد. در این میان بخش صنعت به طور بالقوه نقش مهمی در جذب نیروی کار دارد. با این حال بررسی ها نشان می دهد که با وجود اینکه رشد صنعتی در گذشته رخ داده، این رشد به میزان قابل توجهی فرصت جذب بیکاران و کاهش نرخ بیکاری را فراهم نکرده است.
دامنه فاجعه آمیز این شرایط هنگامی کامل دیده خواهد شد که با وجود بالا بودن نرخ بیکاری هیچ سطحی از تامین بیمه اجتماعی مکفی و تامین زندگی بیکار شدگان و جویندگان کار در کشور حکمفرما نیست، بیکار شدن برای نسلی که تازه وارد بازار کار میشود برابر است با نابودی کامل زندگی! دیر یا زود شاهد انفجارخیل بیکاران و گرسنگان و معترضین به شرایط فلاکت بار کنونی در کشوری که ثروت های افسانه ی دارد شاهد خواهیم بود.
پانزدهم شهریور ٩٦
ششم سپتامبر ٢٠١٧
منتشر شده در شماره ١٤ نشریه سوسیالیسم امروز
