نگاهی به اعتراضات سراسري اقليم كردستان

تینا خلیفه ی
٤سال پيش به علت فروش نفت شمال عراق از طرف حكومت اقليم كردستان از راه تركيه ، شاهد به وجود آمدن اختلافاتي مابين حكومت اقليم كردستان و حكومت مركزي عراق بوديم كه اين مسئله باعث قطع بودجه ي ١٧درصدي اقليم كردستان از بودجه كل عراق شد، و تا امسال خبري از پرداخت ان نبود. با دستور نخست وزير وقت نوري مالكي بودجه ي اقليم كردستان قطع و اقليم كردستان با بحران اقتصادي و سياسي بزرگي مواجه شد.اين بحران باعث شد كه حكومت اقليم كردستان از پرداخت حقوق كارمندان دولتي خود باز بماند و در نهايت سيستمي به نام پس انداز راه اندازي شد اين سيستم به نوعي بود كه به عنوان نمونه كسي كه قبلا مبلغ يك ميليون دينار عراقي حقوق دريافت ميكرد حقوق او به چهارصد هزار دينار عراقي كاهش يافت و حكومت اقليم در پرداخت ماهيانه اين حقوق نيز باز ماند به نحوي كه اين مقدار حقوق هم هر دو-سه ماه يك بار پرداخت ميشد! اين سيستم در حالي است كه اقليم كوردستان با فروش نفت مناطق نفت خيز مانند كركوك اربيل و…به راحتي تواناي تأمين اين مقدار بودجه را براي افراد حقوق بگير داشت اما به علت خودخواهي و در نظر گرفتن منفعت خود از پرداخت پول نفت خودداري كردند.
سيستم پس انداز بعد از نزديك ٤سال براي مردم تحملي باقي نگذاشت. پيشمرگه اي كه براي جنگ با داعش جان خانواده و تمام چيزي كه داشت را قرباني كرده بود ماهي ١٥٠هزار حقوق داشت و حتي پر بيننده ترين شبكه ي اقليم كردستان روداو يك كليپ از ان پخش كرد كه پيشمرگي براي تأمين مخارج خانواده ي خود حاضر به فروش كليه خود شده بود، اين امر مردم را به اعتصاب، اعتراضات مردمي سراسري برخواست از بيمارستان ها و پزشكان تا تعطيلي مدارس و اعتصاب معلمان به مدت هاي طولاني از ٢ماه تا ٦ماه كشاند.
اين اعتصابات كه به علت نبود حقوق منظم و حتي پس از مدتي عدم پرداخت پس انداز و به قولي بيگاري كشيدن از مردم بود باعث عقب افتادن تحصيل كودكان، جوانان و نوجوانان و همچنين افت امتيازي وزارت اموزش و پرورش اقليم كردستان شد عواقب بدي براي اقليم كردستان داشته و خواهد داشت چون به خاطر اعتصاب مدرسان و تعطيلي مدارس بسياري از افراد از فرستادن كودكان خود به مدرسه ها منصرف شدند و امار فارغ تحصيلي و با سوادي را در اقليم كردستان به سطح بسيار پايين تري سوق دادند.اقليم كردستان بعد از ديدن نارضايتي مردم و اعتراضات سراسري مردم به سيستم ديگري به نام تشويق مدرسان براي تدريس بود كه به ان ها ماهي ١٠٠ الا ١٥٠هزار دينار براي تدريس دريافت كنند كه اين مبلغ ناچيز باعث بيشتر برافراشته شدن خشم و اعتصاب مردم در سه استان اصلي اقليم كردستان اربيل(جلوي پارلمان كردستان)، سليمانيه(دادگاه سليمانيه) و همچنين استان دهوك شد.كه ناراضي بودن مردم را از سيستم پس انداز به خوبي نشان ميدهد.در اين اعتصاب پدران و مادراني و كساني را ميبينيم كه به علت نبود حقوق گرسنگي و زندگي سخت كودكان خود را در قالب تحمل ٤ساله ي خود فرياد ميزدند كه با برخورد تند و فيزيكي ماموران امنيتي با مردم جواب داده شد. ايا اقليم كردستان براي رونق اقتصادي و سياسي خود نبايد راهي بهتر از پس انداز براي خود پيدا كند؟تا حداقل مردم با توان بيشتري براي بخش اقتصادي و سياسي اين كشور تلاش كنند؟؟!ايا مردم اين اطمينان را دارند كه سيستم تازه راه اندازي بودجه ميتواند رونق را به اقليم كردستان باز گرداند؟ايا اميدي به پرداخت ان است؟اين ممكن است اغاز جديدي براي مردم اقليم كردستان باشد يا اين هم يك اميد واهي ديگر است؟
در کردستان عراق نیز مانند هر کشور و جامعه دیگری مادام که قدرت سیاسی-اقتصادی و نظامی در دست سرمایه داران و واقلیت حاکم سرمایه دار” خودی” و یا “بیگانگان” باشد، نمیتوان راهی برای بهبود و عدالت و آرامش در جامعه جستجو نمود! تنها راه خاتمه دادن به چنین سیستمهای استقرار یک نظام عادلانه و سوسیالیستی است. نظام اجتماعی سوسیالیستی همه شهروندان از امکانات برابر برخوردار میشوند و راه فساد و دزدی و زورگوئی و تصاحب از جانب یک اقلیت سرمایه دار منفعت پرست و احزاب ناسیونالیستی حامی انها مسدود میگردد. امروز کردستان عراق به احزاب، جنبش و آلترناتیو جدی سوسیالیستی حاضر در میدان نیاز مبرم دارد !
منبع: شمار ٤٢ نشریه سوسیالیسم امروز
١١ فروردین ١٣٩٧
٣١ مارس ٢٠١٨
www.simroz.org